Ik ben klaar met wachten op de perfecte partner - ik ben klaar om een ​​baby in mijn eentje te hebben

Ik wilde al zo lang als ik me kan herinneren een moeder willen zijn en ik heb de laatste 10 jaar van mijn leven doorgebracht met het zoeken naar de persoon met wie ik co-ouder wilde zijn. Maar na al die tijd heb ik eindelijk beseft dat ik geen partner nodig heb of zelfs wil hebben als ik kinderen heb. Dit is waarom ik er klaar voor ben om kinderen alleen te hebben.

Ik ben financieel stabiel. Ik heb zoveel hard werk en tijd nodig gehad om op het punt te komen dat ik echt financieel goed ben. Ik heb mijn uiterste best gedaan en ben erg trots op mijn prestaties. Ik weet dat ik over voldoende middelen beschik om een ​​kind alleen te ondersteunen, en dat is altijd een van de belangrijkste factoren geweest bij mijn beslissing om een ​​gezin te stichten of niet.

Ik heb een geweldige vriendenkring. Ze zeggen dat het een dorp nodig heeft om een ​​kind groot te brengen en ik heb dat altijd geloofd. Het hebben van een groep toegewijde vrienden die er voor mijn kinderen kunnen zijn, zelfs als ik niet kan, is voor mij belangrijker dan het bieden van een vader voor hen. Zolang ze weten dat ze geliefd zijn en worden ondersteund door een netwerk van toegewijde mensen, zullen ze alles hebben wat ze ooit nodig zullen hebben.

Mijn carrière is solide. Ik heb het grote geluk om te werken op een plek waar ik een aantal maanden volledig betaald zwangerschapsverlof kan hebben en mijn werk gemakkelijk kan doen als ik er klaar voor ben. Niet iedereen heeft het geluk om deze professionele luxe te hebben, maar als een toekomstige alleenstaande moeder is dit de geruststelling die ik nodig heb om zwanger te worden. Ik moet weten dat ik een baan zal hebben om terug te gaan naar dat waar ik van hou en vind echt voldoening.

Ik heb geen gedoe met een relatie nodig. Om eerlijk te zijn, relaties zijn vaak meer problemen dan ze waard zijn. Het hebben van een baby is voldoende uitdagend. Ik wil niet de weg wijzen waarop een pasgeborene mijn relatie met een partner ook zou veranderen. Ik ben helemaal in orde met mezelf gemakkelijk te maken en mijn uitdagingen een voor een aan te gaan.

ik hou ervan om single te zijn. Misschien heeft het me tot nu toe het grootste deel van mijn volwassen leven gekost om dit te achterhalen, maar ik ben oprecht dol op alleen zijn. Ik ben gelukkig en tevreden als ik vrijgezel ben, en hoewel ik misschien in de minderheid ben en verkeerd begrepen door de algemene samenleving, ben ik comfortabel omdat ik geen relatie heb. Mijn leven is gevarieerder en vervullender als ik vrijgezel ben, en daar ben ik eindelijk mee bezig geweest en heb ik niet langer geprobeerd excuses te bedenken als mensen me op de kwestie drukken.

Ik heb geen partner nodig om een ​​gezin te stichten. Het hele idee van het nucleaire gezin is een verouderd cliché dat alle gezonde, gelukkige gezinnen die niet in de exacte mal passen, tenietdoet. Ik heb er geen enkele twijfel over dat mijn kinderen net zo goed onderdeel zullen uitmaken van een gezin met een alleenstaande moeder als met twee ouders, en iedereen die anders suggereert is aanstootgevend.

Ik sta nog steeds open voor het vinden van een partner, maar er is geen tikkende klok. Ik zal nooit de mogelijkheid uitsluiten om iemand te vinden waar ik mijn leven mee wil doorbrengen en integreren in mijn familie, maar ik ben gestopt te geloven dat ik iemand anders nodig heb om me te "voltooien". Ik had het gevoel dat er een aftelling was tot wanneer ik de tijd van trouwen was gepasseerd, maar ik weet nu dat dat de totale BS is. Ik zal in 20 jaar net zoveel van een vangst zijn als ik tien jaar geleden was.

Ik ben al eerder verliefd geweest, maar ik heb nog nooit iemand ontmoet met wie ik een kind zou willen hebben. Ik zou nooit een compromis sluiten over wie ik kies om me te vestigen en ik zou liever nooit kinderloos zijn dan compromis over wie ik kies als de vader van mijn kinderen. Ik heb veel bevredigende en zinvolle romantische relaties gehad, maar het feit blijft dat geen van hen de persoon was met wie ik het ouderschap wilde delen met.

Ik weet dat ik meer dan voldoende liefde voor mijn kind kan bieden. Het belangrijkste in het leven van een kind is weten dat ze geliefd zijn, en hoewel ik erken dat twee ouders die eindeloos en onvoorwaardelijk van je houden, moeilijk te verslaan is, zou ik zeggen dat het hebben van een ouder die alle liefde kan bieden in de wereld is net zo goed. Ik ben niet bang voor mijn vermogen om net zo veel van mijn kind te houden als hij of zij ooit zou kunnen nodig hebben.

Ik wil een baby op mijn eigen voorwaarden. Het hebben van een kind met een partner komt met allerlei compromissen. Niet alleen moet je het eens zijn over timing en (mogelijk) namen, je moet ook een compatibele opvoedingsstijl en een ethische code vinden om je kinderen vanaf de eerste dag bij te staan. Ongeacht hoe compatibel u en uw partner misschien alleen zijn, de kans is groot dat u heel verschillende opvattingen over ouderschap hebt zodra uw baby arriveert. Ik ben meer dan gelukkig om dat conflict vanaf het allereerste begin te regeren.