Heartbreak zal je niet vernietigen - het voelt gewoon zo

De angst voor een hartaanval is vaak erger dan een gebroken hart zelf. Ik verwacht dat mijn liefdesverdriet me volledig zal vernietigen, en dan loop ik beter aan de andere kant dan voorheen. Ik heb het gevoel dat deze liefdesverdriet onoverkomelijk is, maar ik weet dat ik het opnieuw zal overleven.

Ik heb 100% van mijn liefdesverdriet tot nu toe overleefd. Mijn huidige liefdesverdriet doet misschien pijn, maar als ik terugkijk, zie ik dat ik elke keer heb overleefd dat ik me ooit zo heb gevoeld. Ik sla duizend! De statistieken zijn in mijn voordeel; er is een goede kans dat ik er weer doorheen kom.

Ik ben er vast van overtuigd dat 'wat je niet vermoordt, je sterker maakt'. Pijn als deze voelt volledig slopend. Het laat me haperen naar lucht en me machteloos voelen. Niettemin zijn al deze gevoelens slechts tijdelijk. Ze zullen veranderen in iets anders, waardoor ik een sterkere vrouw zal verlaten vanwege de ervaring.

Heartbreak laat me gebieden zien waar ik kan groeien. Niet krijgen wat ik wil, brengt delen van mij naar voren waar ik niet trots op ben. Misschien roddel ik, probeer ik terug te komen bij de persoon die me pijn heeft gedaan, of ik handel op zelfdestructieve manieren. Het ervaren van liefdesverdriet kan me dwingen om een ​​blik te werpen op gebieden waar ik wat kon groeien omdat ik beter wil worden voor de volgende ervaring.

Het leven gaat door. Een hartverscheuring kan verlammend werken, maar ik moet ook mijn leven blijven leiden. Ik kan zo lang onder de dekens blijven voordat een liefhebbende vriend me uit bed zal slepen en zeggen dat ik moet ophouden met pruilen. Ik moet nog steeds komen opdagen voor de verantwoordelijkheden in mijn leven, zelfs met een gebroken hart. Het is best leuk omdat deze externe systemen van verantwoordelijkheid een helende deken voor me creëren, doel en richting in mijn leven ademen.

Ik liet mezelf pijn voelen zonder naar iets anders te haasten. Misschien werken rebound-aansluitingen voor sommige mensen. Voor mij resulteert rebounds alleen in meer pijn voor mezelf en voor andere mensen. Ze gebruiken in wezen gewoon iemands lichaam en emoties om mijn pijn te doven. Ik doe het niet meer. In plaats daarvan geef ik mezelf eigenlijk ruimte en tijd om te genezen. Ik voel de pijn zonder hem te verdoven met een persoon of met iets anders. Dit helpt me om echt mijn hart te herstellen.

Ik vertrouw erop dat het goed gaat, wat er ook gebeurt. Ik hoef niet te geloven in een goddelijk plan om te vertrouwen dat er iets gebeurt in het universum dat ik misschien niet kan verklaren of begrijpen. Ik heb er veel vertrouwen in dat, wat er ook gebeurt in mijn romantische leven, ik aan het eind van de dag oké zal zijn. Dit geloof brengt me grote vrede, zelfs als ik enorme pijn heb.

Ik weet niet wat voor soort wonder er om de hoek is. Ik heb het gezegde 'Niet vertrekken voordat het wonder zich voltrekt' in de kamers van 12-stapsgroepen gehoord. Het is het idee dat we niet kunnen opgeven voordat er iets wonderbaarlijks gebeurt. In het geval van hartzeer, neem ik dit advies op als me te zeggen dat ik niet iets stoms moet doen zoals mezelf of iemand anders bezeren. Het dringt er bij mij op aan nog een dag te blijven, want dan maak ik misschien een kans om erdoorheen te komen.

Pijn is een kans om radicale acceptatie te beoefenen. Begrijp me niet verkeerd, acceptatie betekent niet dat ik iets leuk vind. Het betekent alleen dat ik het feit kan verdragen dat ik er niet veel aan kan doen. Wanneer iemand anders ervoor heeft gekozen om een ​​relatie te beëindigen, is het gevoel van totale machteloosheid het ergste. In plaats van te proberen van gedachten te veranderen, kan ik diep ademhalen en erkennen dat ik geen controle over iemand anders heb dan ik.

Er is een kans dat wat ik wilde, niet echt goed voor me was. Ik kan je niet vertellen hoe vaak ik in het verleden totaal kapot was van iemand die mijn hart breekt. Ik heb afwijzing ervaren, bedrogen worden of het leven gebeurt. Net als het voelt alsof mijn wereld ten einde is, begin ik in te zien dat de persoon eigenlijk niet altijd goed voor me was. Ik wilde bij iemand zijn die giftig was of geen match. Zoals de lieflijke Dalai Lama zegt: "Soms wordt niet krijgen wat je wilt, een prachtige meevaller." Vaak kan ik dankbaar zijn voor de verborgen gaven die het hartzeer brengt.

Kijken naar wat ik de volgende keer anders zou willen doen, brengt me hoop. Heartbreak heeft een manier om me in een heel eerlijk daglicht naar situaties te laten kijken. Ik kan niet tegen mezelf liegen als mijn hart in miljoenen stukjes is, er staat teveel op het spel. Dit is vaak toen ik me realiseerde dat ik dealbreakers liet glijden, mijn gevoel dat er iets mis was, of dat het patroon om te kiezen voor mensen die emotioneel niet beschikbaar zijn, opduikt. Ik hoop op deze kleine inzichten in mezelf, want ik weet dat ze me zullen helpen uitgroeien tot een beter persoon als ik genezen ben.

Ik kan anderen helpen met mijn ervaring. Ik kan je niet vertellen hoe vaak ik iets vreselijks heb meegemaakt alsof iemand mijn hart heeft gebroken, dan zal een vriend me een paar maanden later bellen om me te vertellen dat haar hetzelfde is overkomen. De tweede keer dat ik dat telefoontje krijg, realiseer ik me dat geen van mijn lijden tevergeefs is gebeurd. Ik ben nu veel beter uitgerust om mijn vrienden te helpen hun hartzeer te doorstaan. Elke keer dat mijn hart gebroken is, verzamel ik de stukken en gebruik ik de lessen om een ​​vriend te helpen bij het verzamelen van hun stukken.