Ik heb een kerel gedaand waarmee ik werkte en het was zo'n vergissing
Als je geweldige chemie hebt op je werk, lijkt het misschien een goed idee om je relatie buiten kantoor te nemen. Blijkt dat het veel moeilijker is - en veel rampzaliger - dan ik me had kunnen voorstellen.
Nadat hij was aangenomen, werd hij mijn go-to friend. In tegenstelling tot veel van de mensen bij het bedrijf, was hij eigenlijk rond mijn leeftijd, wat meteen een kwestie van binding was. Toen begonnen we samen aan projecten te werken en beseften we dat we hetzelfde gevoel voor humor hadden. Al snel waren we elkaars punchlines aan het afronden en waren het in feite werk-besten.
Ik begon veel meer van het werk te genieten. Ik vond het werk niet erg, maar opeens was ik duizelig om naar binnen te gaan. Op dagen dat hij niet op kantoor was, gingen de uren veel langzamer. Het leek alsof hij hetzelfde dacht: op een dag dat ik ziek was, kwam ik terug op een lang briefje op mijn bureau van alles wat ik de hele dag had gemist. Het is bijna alsof hij me op de hoogte wilde houden en ik moest lachen.
Uiteindelijk gaf ik mezelf toe dat ik verliefd was. Ik heb heel hard geprobeerd mezelf te blijven vertellen dat hij gewoon een vriend en een collega was, maar ik kon niet stoppen met aan hem te denken. Natuurlijk wilde ik voorzichtig zijn, dus probeerde ik een beetje meer flirterig te zijn om te zien of hij de hint zou krijgen. Het kostte wat tijd - we stonden op het punt een gevaarlijke lijn te overschrijden, dus we moesten er allebei voor zorgen dat er geen miscommunicatie was. Eindelijk, na een kerstfeest waar we allebei een paar drankjes dronken, werd de waarheid onthuld en kusten we voor de eerste keer.
We moesten de dingen stil houden. Het wordt heel moeilijk om een romantische relatie te verbergen, omdat je het gevoel hebt dat je een geheim leven leidt. Toch wisten we dat onze baas niet dol zou zijn op het feit dat we met elkaar gingen daten, zodat we moesten doen alsof we gewoon vrienden waren en niets meer. Omdat we in een kleinere stad wonen, was het ook moeilijk om onze data te verbergen. Plots werden we allebei erg paranoïde dat we buitengesloten zouden worden, zelfs als we een vooraf voorbereid verhaal hadden voor het geval een collega ons samen zag eten grijpen.
Toen we ruzie kregen, was het de meest gespannen werkdag ooit. Ongeveer drie maanden later hadden we ons eerste grote gevecht. Het ging om iets stoms, maar per ongeluk naar het werk werd gebracht, waar we samen aan een grote klus werkten. Plots vervaagden de lijnen en ik merkte dat ik zijn ideeën veronachtzaamde alleen maar omdat ik boos was. Ik handelde zoals ik tegen mezelf zei dat ik het nooit zou doen.
Uiteindelijk werden we beiden een beetje ziek van elkaar. Het is best wel schattig om dat werk te verpesten, maar wat gebeurt er als je de hele dag letterlijk samen doorbrengt? Hij is nooit officieel ingetrokken, maar hij woonde meestal de meeste nachten in mijn huis. Werken werd minder leuk en meer een sleur omdat het niet langer roman was om hem te zien. In plaats daarvan koesterde ik momenten waarop ik alleen was.
We voelden beiden een beetje gevangen. Wat gebeurt er als je met een collega wilt breken? We zouden elkaar nog steeds elke dag zien en deel uitmaken van elkaars leven. Helaas heeft geen van ons hier eerder aan gedacht. We waren te verstrikt in het moment. Het ding is, we hielden nog steeds van elkaar maar romantisch, dingen werden een beetje muf. Na een tijdje kregen mensen de aanwijzing dat we aan het daten waren, dus was de sensatie om het geheim te houden ook niet langer op tafel. Blijkbaar wist onze baas de hele tijd.
We hebben geprobeerd een goede scheiding te maken. Het goede deel over mij en mijn nu-ex? Wij zijn redelijke, burgerlijke mensen. Er was geen groot drama tussen ons waardoor ik hem haatte. Dat gezegd hebbende, het was nog steeds erg moeilijk om uit elkaar te gaan. Elke keer dat ik hem op het werk zag, vergat ik een beetje dat we niet langer samen waren en ik hem een beetje miste. Ik begon echt aan de beslissing te twijfelen. Misschien was hij "The One", maar op basis van het arrangement kwamen we te snel te dichtbij.
Het kostte me een nieuwe baan om voorgoed over hem heen te komen. Ik heb zoveel geluk dat ik een gloednieuwe baan heb gevonden die het equivalent is van een promotie. Hem niet dagelijks helpen, heeft zoveel geholpen. We waren allebei in staat om officieel verder te gaan. We chatten nog steeds bij gelegenheid maar zijn sindsdien met andere mensen uitgegaan en we zijn oprecht blij voor elkaar.
Het hele ding heeft me een enorme les geleerd. Een collega daten is een verplichting die je moet hebben en je moet een gameplan op zijn plek hebben. Persoonlijk zou ik het nooit meer doen. Ik wist dat het moeilijk zou zijn, maar ik heb me nooit gerealiseerd hoeveel emotioneel werk er in zou gaan. Als je een collega bent, weet dan dat het misschien afloopt als je je cv opruimt.