Ik zal altijd van je houden, maar ik hou niet zo van je meer

Toen ik je voor het eerst ontmoette, vond ik het echt leuk wie je als persoon was. Je had zoveel verbazingwekkende kwaliteiten en je wekte meteen mijn interesse. Al snel werd ik verliefd op je, en ik voelde me zo gelukkig om jou te hebben. Maar toen veranderde er iets. U bent veranderd - en niet ten goede.

Je bent niet meer lief voor mij. Je complimenteert me niet of zegt me dat je van me houdt. Je doet je best om zoete dingen voor mij te doen. Vroeger was je zo zorgzaam en attent en dat was een van mijn favoriete dingen over jou. Dat bestaat nu niet meer.

U zegt onbeleefde dingen tegen mij. Dus misschien raak je me niet, of vergeef me, maar al die sluwe opmerkingen die je bedenkt met 'gewoon een grapje maken' zijn nog steeds net zo pijnlijk. Ik ben helemaal in staat om met elkaar te spelen en grapjes te maken, maar niet ten koste van de gevoelens van de andere persoon.

Je bent niet meer in mij geïnvesteerd. Vroeger was je niet in staat om de tijd te nemen dat we uit elkaar waren, sms'de ik altijd om te zeggen dat je me gemist hebt en hoe geweldig je denkt dat ik ben. Nu heb ik het gevoel dat ik je moet smeken om me eruit te halen en je bent meer enthousiast over tijd doorbrengen alleen of met je vrienden dan met mij. Soms vraag ik me af of je je nog herinnert dat ik nog steeds bestaat.

Je bent pessimistisch over het leven. En over onze relatie. Vroeger zag je het potentieel in alles. Je zou altijd degene zijn die me aanmoedigde toen ik beneden was en om me eraan te herinneren dat alles goed zou komen. Jij was degene die optimistisch was over onze relatie en het prachtige leven dat we zouden krijgen. Dat was een van mijn favoriete delen over jou en nu ontbreekt het.

Je lijkt me niet meer leuk te vinden. Ik weet dat relaties veranderen naarmate de tijd verstrijkt en de wittebroodswekenfase niet eeuwig duurt, maar ik vraag me af of je me zelfs leuk vindt. Je lacht niet om mijn grappen, je lacht me niet alleen omdat. Er is iets veranderd en ik vind het niet leuk.

Je bent lui geworden. Je draagt ​​niet veel meer bij aan de relatie. Ik ben degene die rondrent, de afwas doet, naar de winkel gaat voor jou. Je bent meer geïnteresseerd in je tv-programma's en sms je vrienden dan dat je veel van iets anders doet. Je was vroeger zo ambitieus en gaf. Waar ben je naartoe gegaan?

Je bent je vonk kwijt. De vrolijke, opgewonden, gelukkige persoon die ik zo leuk vond, ben jij niet meer. Je besteedt meer van je tijd depressief en ongelukkig. Ik geef zoveel om je en het maakt me verdrietig om je zo te zien.

We hebben onze vriendschap verloren. Romantisch voel ik me verliefd op jou. Maar ik hield ook van jou als persoon en als vriend. De vriendschap die we hadden was verdwenen. We genoten echt van elkaars gezelschap en konden plezier hebben, ongeacht wat we aan het doen waren. Ik zal altijd van je houden, maar dat deel van mij dat graag bij je was is langzaam verdwenen.