Mijn vriendin blijft teruggaan naar haar giftige ex en het maakt me gek

Sommige mensen verkopen zichzelf echt als het gaat om de partners die ze denken te verdienen, en mijn vriend is daar absoluut een van. Ze is op zoveel manieren geweldig, maar ze blijft nog steeds teruggaan naar haar ex ex, en voor het leven van mij begrijp ik niet waarom.

Ze verdient zoveel beter dan hem. Ik hou van mijn vriend en daarom denk ik dat ze een man verdient die van haar zal houden en haar gelijk zal behandelen. Maar deze gast zal nooit zo iemand zijn. Ze hebben een patroon ontwikkeld waarin hij iets leuks doet en ze laat het op een of andere manier goed maken voor de oneindige waardeloze dingen die hij haar aandoet. Ze verdient beter dan hem, maar ze is te verblind door de liefde om dat te zien.

Hij haalt het ergste in haar naar boven. Diep vanbinnen, mijn vriend is een goed persoon, maar dat zou je niet weten als je bedenkt hoe ze handelt als ze bij hem is. Hij is onder haar, maar op de een of andere manier laat ze hem haar naar zijn niveau slepen. Hij is een man met een baan die door de rechtbank moet worden betaald en is nog steeds een dealer aan de kant. Ze accepteert misschien zijn gebreken (wat voor mij een ingetogen woord is in zijn geval), maar het ergste is dat hij haar ook naar beneden sleurt.

Hij behandelt haar als rotzooi. Ik maak me niet alleen zorgen om haar hart - ik maak me zorgen over haar gezondheid en haar veiligheid. De man heeft een serieuze geschiedenis van het breken van harten en het hebben van misbruikrelaties. Ik ben niet alleen een vriend die zich zorgen maakt dat ze wordt gespeeld. Ik maak me zorgen over ernstige emotionele en fysieke schade waar ze misschien nooit meer uit kan komen, maar wat hij ook doet, ze verdedigt hem.

Ze denkt dat ze hem gaat "veranderen". Ik weet niet waarom ze vast blijft zitten in haar slechte jongensfase. Ik wou dat ze gewoon volwassen zou worden en een goede kerel voor de verandering zou daten. Ondanks het feit dat hij geen vooruitgang of zelfs interesse toont in zichzelf te verbeteren, denkt ze nog steeds dat hij zal veranderen. Het ergste is dat het haar diepste verlangen is om voor haar te veranderen en ze beseft niet dat als mensen echt veranderen ze het zelf doen.

Hij heeft haar weg te vaak verlaten. Het ene moment wonen ze samen en het volgende moment is hij ingepakt, heeft ze haar verlaten en openlijk gezegd dat hij niet meer van haar houdt. Dit is niet één keer gebeurd, maar meerdere keren. Ik weet niet hoe ze zich niet realiseert dat als hij haar een keer, twee keer, enzovoort achterlaat, hij het gewoon steeds opnieuw zal blijven doen.

Aan het eind van de dag ziet ze er alleen maar wanhopig uit. Het maakt niet uit wat hij met haar doet, ze zal hem gewoon blijven terugnemen. Wat ze moet leren, is dat als ze niet voor zichzelf op kan komen, hij gewoon over haar heen zal blijven lopen. Ze is een geweldige meid die zoveel te bieden heeft, maar teruggaat naar een gozer die je behandelt zoals onzin gewoonweg wanhopig is, ongeacht wie je bent.

Hij heeft geen verlossende kwaliteiten. Ik ben niet de enige die zich zo voelt. Ze heeft veel vrienden verloren met deze man en haar familie haat hem ook. Ze legt een man neer die haar behandelt alsof ze niets is boven alles en alle anderen in haar leven, en dat is iets dat ik gewoon niet kan begrijpen.

Hij zal nooit van haar houden zoals ze van haar gehouden wil worden. Ze wil een romance zoals in de bioscoop. Niet echt een sprookje, maar eerder een drama. De ups en downs prikkelen haar, maar ze denkt dat ze allemaal leiden naar een groot romantisch gebaar. Ze denkt dat hij uiteindelijk zal ophouden een speler en een slechte jongen te zijn om zich te vestigen en zichzelf te hervormen voor de enige vrouw van wie hij houdt. Ze leeft in een fantasie, maar de realiteit is dat hij niets meer is dan een zelfzuchtige eikel en dat altijd zal zijn.

Ze weet niet hoe ze alleen moet zijn. De waarheid is dat ze bang is om alleen te zijn. Ze is nooit in staat geweest om het enige leven ten volle te leven en echt onafhankelijk te zijn. De tweede laat hij haar leven, ze heeft voorlopig nog een andere persoon in de rij. Ze moet altijd iemand aan haar zijde hebben, en daarom kan ze hem niet laten gaan.

Ze ziet zichzelf niet zoals ik haar zie. Als ze dat deed, weet ik dat ze nooit bij zo'n gast zou zijn. Ze heeft een vals gevoel van vertrouwen. Ze is mooi, maar daar moet ze constant aan herinnerd worden. Ze is slim, maar ze mist ambitie. Aan het einde van de dag weet ze haar ware potentieel niet en tot ze het doet, zal ze gewoon blijven settelen.

Ze beseft niet dat liefde soms niet genoeg is. Het maakt niet uit hoeveel ze van hem houdt als die liefde niet goed wordt teruggegeven. Ik haat het dat ze zoveel pijn doormaakt, maar ik moet ook onthouden dat ze het bij zichzelf doet. Diep van binnen denk ik dat ze weet dat hij nooit zal veranderen, en ze beseft niet dat ongeacht hoeveel ze van hem houdt, ze nooit echt gelukkig zal zijn met een man die haar als onzin behandelt.