Die ene ex blijft verschijnen in mijn dromen en ik denk dat ik eindelijk weet waarom
Het was een avond in oktober toen ik hem voor het eerst zag. Het was mijn tweede maand van mijn eerste universiteitsjaar en ik liep de ouderwetse houten trap van mijn slaapzaal op naar mijn kamer op de tweede verdieping toen hij uit de keuken kwam. 'Geheimzinnige vrouw,' zei hij, wat een beetje schattig en grappig en lief was en zo. Fast forward een paar weken en we waren officieel een paar. Hij was mijn eerste vriendje, mijn eerste liefde, al die dingen. Ook al is het voor altijd geweest sinds we uit elkaar zijn gegaan en ik ben er voor 100% over, er is één plek waar hij nog steeds opduikt: in een paar behoorlijk vreemde dromen. Dit is waarom deze ex altijd in mijn dromen verschijnt. Misschien dat ik er nu achter ben gekomen, zal het stoppen (men kan alleen maar hopen).
Hij verschijnt uit het niets. Een paar jaar geleden, halverwege mijn vierde jaar op school, kreeg ik een FB-bericht van hem waarin hij me feliciteerde met de publicatie van mijn eerste roman en zei dat hij me miste. Na ongeveer vijf minuten afvragen of dit betekende dat we weer bij elkaar moesten komen, reageerde ik beleefd en dat was dat. Of dat dacht ik. Een paar weken geleden werd ik op een zondagmorgen wakker voor een vriendenverzoek van hem op FB. Dus in de meeste dromen overweeg ik of we het opnieuw moeten proberen.
Ik ben klaar voor een echte relatie. Ik ben nu een paar jaar vrijgezel, met een paar bijna-relaties en veel eerste dates daartussenin. Ik was 18 toen ik deze jongen ontmoette, en nu ben ik 26. Ik ben absoluut klaar voor iets echts, en aangezien hij de enige hoofdlettervriend was die ik ooit heb gehad, is het geen wonder dat hij steeds in een droom verschijnt om de paar maanden of zo.
Ik kruip nog steeds in de huid bij enkele van onze problemen. Niemand is perfect en ook geen relatie; De 26-jarige duizendjarige me met mijn schrijfcarrière, tv-obsessie en iPhone-verslaving zou zeker een heel andere relatie hebben met relatieproblemen dan de 18-jarige die ik deed. Uiteindelijk zijn onze problemen onopgelost gebleven omdat we allebei jong en vrij onschuldig waren en nog niet klaar om ermee om te gaan.
Het was een ouderwetse romance. We ontmoetten elkaar in onze slaapzaal, ik bezocht hem in zijn kleine woonplaats tijdens de kerstvakantie en hij schreef berichten op mijn Starbucks-bekers toen ik niet keek. Kortom, we hadden het soort super romantische dingen dat je nu niet hoort te hebben, dat het allemaal rechts en links vegen en wachten tot de volgende persoon langskomt. Ik wil deze specifieke relatie niet terug - ik wil gewoon iets meer dan een bijna-relatie en jongens die bang zijn om me hun vriendin te noemen.
Ik weiger te vestigen. Net als veel alleenstaande vrouwen begrijp ik het concept van settelen niet. Ik weet dat als deze specifieke ex en ik bij elkaar waren gebleven, onze problemen zo zwaar zouden zijn geworden dat ik uiteindelijk een moeilijke beslissing had moeten nemen. Ik had me moeten settelen of afscheid nemen.
We hadden gepland voor de toekomst. We werden vrij snel serieus en hoewel het nu een beetje naïef lijkt, leken we te geloven dat we op een dag zouden gaan trouwen. Op mijn 18e was ik geïnteresseerd om bij iemand te zijn die ook commitment wilde. Toen de maatschappij veranderde en veel mensen besloten om alle anti-huwelijk en anti-engagement te gaan, ben ik nooit van gedachten veranderd over het vinden van iemand om mijn leven mee te delen, omdat ik geconditioneerd was om dat van mijn ex te willen.
Ik was zelf 100 procent. Een ding dat ik zo leuk vond aan onze relatie was dat ik altijd mezelf was om hem heen. Hij was super ondersteunend aan alles wat ik deed, hij voelde me nooit slecht, hij was aardig tegen mijn vrienden en ouders, enz. We hadden het over alles in de zon en niets was ooit verboden terrein om te bespreken. Ik wil nog steeds zo iemand vinden. Als ik mijn diepe liefde voor tienerdrama's uit de jaren 90 niet kan bekennen of een mening kan geven, wil ik niet met je daten, laat staan in een relatie met jou zijn.
Als je je onzin niet kunt bepalen, ben je gedoemd. De goedkope, geliefde dingen zijn geweldig, maar niet altijd genoeg om een relatie te onderhouden. We zouden afwisselen tussen het negeren van onze problemen en hen voor de helft tegemoet treden en doen alsof ze niet meer bestonden. Dat is geen manier om te leven. In veel dromen vraagt nadenken om terug samen te komen zich af of dezelfde problemen terugkomen (het antwoord is altijd ja).
Afgezogen worden. Laten we het daarover eens zijn. Het is niet veel beter om de persoon te zijn die een einde maakt aan de dingen, maar serieus, wanneer je wordt opgebroken, is het een uittreding van het lichaam. Ik heb het een aantal seizoenen niet gekend Beverly Hills 90210... wat waarschijnlijk is hoe ik het nu zou aanpakken, dus misschien ben ik toch niet zo veel veranderd.
Break-ups zijn nooit uit het linker veld. Als er iets mis is met je relatie, ben je je er zeker van bewust. Je zou in ontkenning kunnen zijn (ik was zeker) of gewoon niet in staat om het te accepteren omdat anders dingen zo geweldig waren. Mijn ex leerde me om te hopen op liefde, om verliefd te zijn, maar om nooit de moeilijke onderwerpen te schuwen. Dus wie mijn toekomstige vriend is, ik zal hier gewoon zijn, schrijven en tv kijken en op je wachten. Hopelijk gaat het lukken, dus ik hoef niet over je te dromen - want je staat vlak voor me.
