Naar de vrouw die nu mijn ex aanlegt - veel geluk!

Ik weet dat je me haat omdat je me altijd als een wedstrijd zag en ik geef je niet de schuld. Dat gezegd hebbende, er is niets meer tussen mij en hem over - ik ben alleen met hem bevriend geraakt omdat ik de snelweg probeerde te nemen, maar ik zou nooit meer teruggaan met hem na alle pijn die hij me had bezorgd. Nu hij al heel lang uit mijn leven is, heb ik een paar laatste gedachten over de zaak.

We brachten een decennium samen; natuurlijk werd hij op mij opgehangen. Dacht je dat je vagina zo magisch was dat hij bijna 10 jaar aan geheugen kon verwijderen? Ik denk dat een deel van hem het vreselijk vond dat ik eindelijk mijn eigen waarde zag, want dat maakte het hem onmogelijk om me onder zijn duim te houden zoals hij altijd probeerde. Het spijt me dat je het moest verdragen, maar hopelijk is hij eindelijk verder gegaan.

Ik heb het hem vergeven, maar ik heb ook nieuwe regels gemaakt die hij niet leuk vond. We hebben veel gepraat over het opnieuw proberen en ik ben zo blij dat we dat niet hebben gedaan. Na een paar maanden van elkaar gescheiden te zijn, was ik eindelijk sterk genoeg om hem uit te roepen hoe hij me had behandeld, en ik liet hem in niet mis te verstane bewoordingen weten dat als we het ooit nog eens zouden proberen, hij me zou moeten respecteren en alle controlerend gedrag. Het is geen verrassing dat hij niet bij me wilde zijn tenzij ik bereid was zijn deurmat te zijn.

Ik weet dat je denkt dat je hem hebt "gewonnen", maar hij is geen prijs. Mijn ex 'winnen' is als het winnen van een gratis karamelappel, erbij bijten en ontdekken dat het echt een ui is. Hij leek in het begin geweldig. Toen ontdekte ik wat er werkelijk onder al die zoetheid lag, en het was niet wat ik verwachtte. Nu ik erover nadenk, vraag ik me af of je tot dezelfde conclusie bent gekomen.

Ik weet hoe manipulatief hij kan zijn; doe je? Hoe denk je dat ik een decennium van mijn leven heb verspild? Hij is goed in manipulatie als hij dat wil, en ik ben zo dankbaar dat ik niet meer zijn marionet ben. Wanneer ik mijn ervaringen overweeg, vraag ik me wel eens af of hij je behandelt zoals hij mij heeft behandeld, en ik vraag me af hoe je het volhoudt.

Hij deed zijn uiterste best om me als een bijl te houden. Ik weet dat hij een heel ander beeld voor je schilderde, maar ik was niet degene die hem voortdurend smeekte; het was andersom. Soms antwoordde ik niet en zou hij mijn telefoon nog meer opblazen omdat hij gewend was om zijn zin te krijgen als het op mij aankwam. Ik geef toe dat ik de aandacht graag had, maar ik weigerde zijn bijl te zijn.

Ik hoop dat hij geleerd heeft hoe hij met toewijding om moet gaan. Zoals je weet, zijn we uit elkaar gegaan omdat ik wilde trouwen en kinderen (in die volgorde) wilde hebben, terwijl hij dat nog steeds wilde worden een kind. Ik denk dat het een wake-up call was toen hij me echt verloor omdat hij zich niet zou binden. Ik hoop dat die les is blijven hangen en dat hij daardoor misschien een beter mens is geworden; mijn hartzeer zou tenminste niet voor niets geweest zijn.

Ik ben beter af zonder hem. Het grappige is dat ik het bijna meteen besefte nadat ik die 'blokkeerknop' had geactiveerd en hem uit mijn leven had gesneden. Hij was zwaar op me geworden, een bron van stress en angst, en ik voelde zoveel lichter nadat die last van mijn schouders was weggenomen. Het beste van alles was dat ik eindelijk de ouderwetse liefde en toewijding vond die ik zocht, en de deur van mijn verleden op slot deed, maakte het makkelijker om naar de toekomst te gaan.

Dank je. Ik meen het. Bedankt dat je hem uit mijn leven hebt gehaald en hem hopelijk helpt groeien. Als ik terugkijk op mijn leven, zie ik dat hij niet de juiste is voor mij, en ik ben blij dat het hoofdstuk voorbij is. Ik hoop dat hij je behandelt zoals jij het verdient om behandeld te worden, en ik wens jullie allebei het beste.