We hebben niet gewerkt, maar als je iets over ons onthoudt, onthoud dit dan

Ik weet dat het niet goed ging tussen ons - er werden vervelende woorden uitgewisseld, gevoelens werden geknoeid en op het einde konden we het gewoon niet meer aan. Het gaat op deze manier beter, zoals we allebei weten, maar ik wil niet dat je terugkijkt en ineenkrimpt als je denkt aan onze relatie. Ik heb geen spijt van wat we hadden, ook al konden we het niet laten werken. Als u zich iets over ons herinnert, onthoud dit:

We vochten voor elkaar. Ik weet dat we heel veel ruzie hebben gehad. Zelfs toen de gevechten uitbundig werden, probeerden we het te laten werken. We gaven niet op toen het moeilijk werd en we hebben elkaar zeker niet laten gaan vanwege woorden die we niet bedoelden en acties die we niet konden controleren. We hebben zoveel mogelijk moeite gedaan, zelfs als dat niet genoeg was.

We steunden elkaars passies. Je was meer ontspannen en ik was meer extravert. We hebben het voorlopig laten werken omdat we onze verschillen hebben aanvaard en we hebben ondersteund wat het ook was dat de ander wilde doen. We begrepen dat het belangrijk voor elkaar was en cruciaal voor een gezonde, stabiele relatie. Het werkte een tijdje tot we ons realiseerden dat het niet meer zo was. We waren gewoon te anders.

We waren elkaars schouder om op te leunen. Het lijdt geen twijfel dat we samen veel hebben meegemaakt. Wat er ook gebeurde, we waren er altijd, voor beter of slechter. Jij was de eerste persoon aan wie ik het goede nieuws vertelde, de enige die me een beter gevoel gaf toen ik werd gezegd en omgekeerd. We hielden elkaar op toen dingen uit elkaar vielen. Ook al vielen dingen ook uit elkaar met ons.

We hebben herinneringen gemaakt die we nooit zullen vergeten. Sommige van de keren dat we samen deelden, zijn de beste van ons leven geweest. Lange ritten, harde lach, avonturen, verkennen, liefhebben en vertrouwen in elkaar maakten ons beter en leven een beetje voller. Ook al duurde het niet eeuwig, we zullen altijd de herinneringen hebben.

We moedigden elkaar aan om onze angsten onder ogen te zien. Telkens wanneer we ruzie maakten en uitvluchten deden, was het onze taak om rationaliteit voor elkaar te brengen. We moedigden elkaar aan beter te zijn, harder te proberen en risico's te nemen. Sommige dingen leken onmogelijk te volbrengen, maar als je elkaar had om de wereld te veroveren, werd het een stuk minder eng.

We hebben elkaar uit onze comfortzone geduwd. We hebben elkaar dingen laten doen die we normaal niet zouden doen. Dit veroorzaakte soms ruzie en wrok, maar eigenlijk probeerden we gewoon om betere ervaringen voor elkaar te creëren. Denk niet aan de keren dat het niet lukte, onthoud degenen die dat wel deden.

We waren elkaars rit of stierven. Door dit alles wilden we gewoon samen doen wat dan ook. We wilden alleen bij elkaar zijn omdat dat ons het gelukkigst maakte. Op een gegeven moment waren we precies wat elkaar wilden en hadden we ons niet kunnen voorstellen iets anders te willen. We waren er allemaal in.

We hebben het beste gedaan wat we konden. Ik weet dat ik alle pijnlijke en schadelijke details heb weggelaten, maar ik wilde ze niet benadrukken omdat het er niet meer toe doet. Het gaat erom dat we ons best hebben gedaan en ook al is het niet gelukt, we zijn gegroeid en hebben elkaar sterker gemaakt. Vergeet de slechte tijden en onthoud het goede. Herinner ons.