Startpagina » Breakups & Exes » Waarom een ​​langzame breuk zo veel erger is dan een snelle

    Waarom een ​​langzame breuk zo veel erger is dan een snelle

    We hebben niet altijd de volledige controle over hoe een breuk het begeeft, maar wanneer het mogelijk is om het bandhulpmiddel snel te verwijderen, is dit meestal een betere optie dan het naar buiten te slepen. Dit is waarom een ​​langzame breuk zo veel slechter is dan een snelle:

    Je zult constant op de tweede plaats blijven. Hoe langzamer een breuk beweegt, hoe meer tijd er is om je af te vragen of je echt het goede doet, hoewel je al een miljoen keer hebt besloten en weet dat de relatie op geen enkele manier kan worden voortgezet.

    Je zit vast in een niet-genezingsfase. Als een breuk plotseling gebeurt, kan het schokkend en ongelooflijk pijnlijk zijn, maar het is ook resoluut, en als je op een dieptepunt komt, kun je nergens heen maar omhoog. Met een snelle opsplitsing kun je dingen meteen gaan verwerken. Het is vervelend, maar het begint echt met het goede oude genezingsproces.

    De langzame verdwijning is een beetje laf. De meesten van ons willen graag conflicten vermijden wanneer mogelijk, maar voortdurend teruggaan of stil blijven in een poging om iemands gevoelens te sparen, werkt niet echt. Het is meer een manier om uit de slechterik te komen. Soms moet je de verantwoordelijkheid nemen om mensen pijn te doen als dit het beste is voor de situatie.

    Er is meer ruimte voor drama. Als een breuk al te lang aan de gang is, kunnen er misschien al andere mensen in beeld komen, wat de dingen alleen maar ingewikkelder gaat maken. Als het snel afloopt, zul je je nooit afvragen op welk punt hij eigenlijk begon rond te hangen met dat nieuwe meisje dat hij opeens gaat daten.

    Er is zoveel meer gepraat. OK, goed, praten is goed ... maar soms moeten we stoppen terwijl we vooruit zijn, gewoon dingen laten waar ze zijn in plaats van hetzelfde gesprek 20 keer te voeren. Als je eenmaal het punt van geen terugkeer hebt bereikt in een relatie, maakt het eigenlijk uit wie de schuldige is voor iets dat drie jaar geleden is gebeurd?

    Je hebt te veel wanhopige momenten. Bij een langzame onderbreking zullen er momenten zijn waarop je denkt dat het misschien beter is om gewoon bij elkaar te blijven, wat een aantal wanhopige en soms zielige acties kan uitlokken. Je was nooit eerder aanhankelijk, maar nu heb je meltdowns als hij niet snel genoeg reageert op je teksten.

    Iedereen zal je ernaar vragen. Als je midden in een lange breuk staat, zullen je vrienden en je moeder de hele tijd op zoek zijn naar updates. Soms heb je ze en soms doe je het gewoon niet en ben je er moe van om erover te praten.

    Je blijft seks hebben. Seks tijdens een scheiding is ... ingewikkeld. Wat is meer verwarrend dan iemand kwijt te willen raken, maar tegelijkertijd op prijs stellen om ze in je bed te hebben? Heel lastig. Hoe langzamer een breuk, hoe meer kans je hebt om samen te slapen en jezelf helemaal opnieuw te verwarren.

    Je hebt een relatiestatus limbo. Tijdens een breuk ben je technisch nog steeds samen, maar je bent binnenkort ook vrijgezel. Als je tijdens een langdurige breuk wordt gevraagd, is het niet eens duidelijk hoe je je status moet uitleggen. Zeggen dat je midden in een breuk zit, klinkt niet bepaald als het meest beschikbare ding, zelfs als je dat wilt.