Als mijn hond je niet leuk vindt, weet ik dat we nooit zullen overleven

Hoewel ik drie honden heb, is één in het bijzonder echt mijn beste vriend. In de loop der jaren heeft hij me met succes gewaarschuwd voor wispelturige vrienden en gevaarlijke situaties. Ik vertrouw hem met alles wat ik heb, dus als hij geen fan van je is, zul je niet heel lang in mijn leven blijven.

Mijn hond heeft me nooit genaaid. Ik bedoel, simpel gezegd, mijn hond is er altijd voor mij. Ik kan niet hetzelfde zeggen over de meeste mensen, toch? Deze hond kent mij. Hij kent mijn vibes. Hij probeert rond te rollen in mijn ondergoed, in godsnaam - hij weet wanneer mijn lichaamsscheikunde helemaal wordt opgekrikt, en hij weet waarschijnlijk waarom. Als hij niet van iemand houdt, let ik op.

Dieren zijn uitstekende rechters van karakter. Mensen die niet van honden houden, schilderen ze als deze domme, goofy wezens, maar dat is niet waar. Mijn kleine vent is net als ik: hij houdt van heel weinig mensen. Als ik van iemand hou, geeft mijn hond ze meestal een kans. Hij verwaardigt zich te ruiken, verwent zich misschien in een likje of twee en neemt vervolgens zijn beslissing. Als dat niet genoeg is om hem op zijn gemak te stellen, vraag ik me af waarom.

Geen enkele hond heeft me ooit verkeerd geleid. Ik had een Pommeraan toen ik jonger was. Ze was een prinses die bijna iedereen aanbad. Ze had een hekel aan mijn vriendje op de middelbare school, hoe graag hij haar ook probeerde te charmeren. Ik heb er nog steeds spijt van dat ik haar yippy blaf en aanbiddelijke grommen niet serieus heb genomen, want het zou me een hoop angst voor tieners hebben bespaard.

Honden kunnen vanaf een kilometer afstand 'geen benauwdheid' ruiken. Is dat je ooit opgevallen? Als iemand niet rot is, weet een hond. Vrienden, familieleden, vreemden - mijn hond kan altijd zien wanneer iemands afval. Hij is niet wreed tegenover mensen die het moment van de dag niet waard zijn; hij maakt zich gewoon geen zorgen om hen.

Niemand is goed genoeg om ervoor te zorgen dat ik ze over mijn maatje kies. Mijn hond houdt niet van mensen die hem niet mogen. Hij kan het vertellen. Het ding is, als je mijn hond niet leuk vindt, vind ik je niet leuk. Misschien is dat niet eerlijk, maar raad eens? Het leven is niet eerlijk. Ik zeg alleen dat als iemand ooit heeft geprobeerd om mij te laten kiezen tussen hen en mijn hond, er niet echt een keuze is.

Mijn hond heeft nog nooit tegen me gelogen. Oké, soms beschuldigt hij zijn rotzooi van zijn bontbroers, maar wat dan ook, zou ik ook doen. Wat ik bedoel is dat hij eerlijk is. Hij voelt hoe hij zich voelt. Hij zal niet doen alsof hij iemand haat om een ​​verliezer te worden - hij heeft zijn motieven en ik vertrouw ze.

Als mijn hond je niet vertrouwt, kan ik je niet vertrouwen. Het is zo simpel. Ik sta sceptisch tegenover iedereen die mijn hond niet leuk vindt. Ik probeer te achterhalen waarom. Het klinkt gek, gezien de mening van een hond als ik de mijne vorm, maar het werkt voor mij. Ik moet weten waarom mijn hond je niet mag. Hé, misschien is hij gewoon jaloers en het is allemaal een misverstand. Maar nogmaals, misschien ben je een bad kano. Ik weet het nog niet. Dat is waarom ik onderzoek.

Alleen dierenliefhebbers, alsjeblieft - niemand anders hoeft zich aan te melden. Nogmaals, honden reageren vaak op mensen die hen niet leuk vinden. Als mijn hond je niet leuk vindt omdat je hem niet mag, kan ik niet met je rotzooien. Ik ben niet compatibel met mensen die mijn Midnight Snaps of cute dog capriolen niet zullen waarderen. Ik heb geen contact met iemand die niet van dieren houdt, en niets zal daar verandering in brengen.

Mijn hond is bae, het einde. Mijn hond komt vóór iets anders - zelfs mijn betere helft soms. Hij is met mij door dik en dun. Hij luistert zonder te oordelen, hij likt mijn tranen weg en als ik verdrietig of boos ben, probeert hij me altijd af te leiden met acht uur speeltijd. Dat is onvoorwaardelijke liefde. Zolang ik hem heb, heb ik zeker niemand nodig die hij niet mag of vertrouwt. We moeten ballen gooien.