Ik ben niet intimiderend - sommige jongens kunnen gewoon niet omgaan met hoe slecht ik ben

Veel te vaak hebben mannen me intimiderend genoemd. Meestal verwijs ik dit naar het feit dat ze mijn sarcasme gewoon niet oppikken, maar de realiteit is dat het meer is dan mijn sardonische manieren - het is het simpele feit dat ik zo verdomd slecht ben.

Ik heb geen man in mijn leven nodig. Veel mannen vinden het heel moeilijk om te begrijpen dat een vrouw misschien geen man nodig heeft. Het is een concept dat zo ver over hun hoofden gaat zo snel dat het de meeste mannen in een neerwaartse spiraal laat zitten, zich niet bewust van wat er net is gebeurd. Maar sorry, sorry niet, het is een feit voor mij. Ik ben echt tevreden in mijn eentje.

Ik neem niemand zijn onzin. Ik weet niet wanneer of hoe het gebeurde (waarschijnlijk door 13 jaar in NYC te wonen) maar ik groeide een ruggengraat van staal. Of iemand me bazig, eigenwijs of een onruststoker wil noemen, het kan me niet schelen. Het feit blijft dat ik weiger iemand de rotzooi op te nemen en ik zeg het wanneer iemand probeert onzin in mijn richting te schuiven.

Ik ben echt zelfvoorzienend. Of ik nu verdwaald ben, rond 2.00 uur door de straten van Hanoi zwierf of de kogelkraan in mijn toilet repareer, ik kan het heel goed zelf regelen. Natuurlijk raak ik soms gefrustreerd en ik kan zelfs huilen als het meerdere pogingen kost om iets goed te krijgen, maar het lukt altijd, het lukt altijd, en als ik bedenk hoe vaak ik de verdomde kogel in mijn appartement heb moeten repareren, weet ik waarschijnlijk meer over toiletten dan de meeste mannen die ik op dit moment ken.

ik ben onbevreesd. Ik heb maar één angst: oud worden. Dat is echter iets dat ik niet kan vermijden, dus ik besteed mijn tijd er niet aan. Afgezien van die angst, die vooral doordrenkt is van oppervlakkig narcisme, ben ik onverschrokken. Volledig en volledig onverschrokken. Ik zou waarschijnlijk in een hol van leeuwen lopen om te zien hoe het voelt, want waarom niet iets doen dat je af en toe eens diep in je hart schudt??

Ik ben een sterke AF. Ik ben fysiek sterk omdat mijn tolerantie voor fysieke pijn vrij verdomd hoog is, maar ik ben ook emotioneel sterk. Ja, ik heb een depressie, maar ik vecht ermee. Ja, ik heb slechte dagen waar ik uren huil, maar er is kracht in kwetsbaarheid. Ik heb de moed om weg te lopen als dingen zuigen, het vermogen om toe te geven als ik het mis heb, en ik heb eens drie kilometer gelopen met een verstuikte enkel zonder zelfs te klagen. Ik zou graag iemand daar iets van zien doen - vooral twee mijl lopen met een verstuikte enkel.

Ik bezit mijn seksualiteit. Hoewel ik op geen enkele manier suggereer dat ik de enige vrouw ben die haar seksualiteit bezit en dat aspect van haar echt omarmt, zeg ik absoluut dat als het gaat om de mannen die ik heb gekend, ik veel meer heb in contact met mijn seksualiteit dan een van hen. Zozeer zelfs dat het in bed lag dat mannen me intimiderend hebben genoemd, omdat ik er geen moeite mee heb om het op te zeggen en te vertellen wat ik leuk vind en niet leuk vind, of, zoals het geval soms is, dat mijn clitoris het recht.

Ik ben in staat tot vergeving. Ik wist dat ik een echt niveau van badass had bereikt toen ik in staat was mijn vervreemde echtgenoot te vergeven omdat hij me had bedrogen. Om te kunnen kijken naar iemand die je de grootste pijn in je leven heeft bezorgd en zonder aarzeling of twijfel tegen hen kan zeggen: 'Ik vergeef je' is iets heel bijzonders. Het is het soort kwaad dat ik wenste dat ik jaren geleden had gehad, maar ik denk dat we moeten wachten tot we ouder zijn om een ​​dergelijke status te bereiken.

Ik geniet ervan een alfa te zijn. Hoewel ik dol ben op ridderlijkheid en af ​​en toe verwend worden is fantastisch, meestal ben ik de alfa in mijn relaties. Ik geef er de voorkeur aan degene te zijn die meer geld verdient, degene die de meerderheid van de beslissingen neemt, en degene die, net zoals ik dit zeg, de broek draagt. Het is geen diss dissertatie voor mijn mannelijke partner, noch suggereert het dat ze op geen enkele manier ontbreken. Het is gewoon dat ik weet wat ik wil en hoe ik het wil laten doen, dus ik ben liever degene die de leiding heeft en de dingen aanpakt. Stuur nooit een man om het werk van een vrouw te doen, toch??

Ik ben veerkrachtig. Omdat ik op de meest mogelijke manier door de ring ben gegaan, vooral de laatste paar jaar, ben ik trots om te zeggen dat ik een van de meest veerkrachtige mensen ben die ik ken. Ik ben zo veerkrachtig omdat ik echt geen keus had. Ik kon niet voor altijd op die badkamervloer liggen; Ik moest opstaan ​​en mijn leven leiden. Maar mannen hebben de neiging om een ​​veerkrachtige vrouw te zien als intimiderend, alsof het de bedoeling is dat ze rondhangen om te worden gered door hen. Ik kan mezelf redden, heel erg bedankt.

Ik kan mezelf uitlachen. Een van mijn meest intimiderende kwaliteiten, tenminste volgens jongens die ik heb gekend, is dat ik mezelf kan uitlachen en kan lachen. Ik weet niet zeker of dit als intimiderend kan worden beschouwd, maar ik denk dat als je niet de moed hebt om te giechelen op eigen kosten, iedereen die die moed heeft, intimiderend AF is, of zoals het geval is met ik, badass.