Are You Sisters? En andere irritante dingen die mensen tegen mijn vriendin en mij zeggen
Mensen die onbeschofte dingen tegen totaalvreemde mensen zeggen, is niet iets nieuws, maar de opmerkingen die mijn vriendin en ik krijgen lijken bijzonder betuttelend en onaangenaam. Het is leuk dat we in een stad wonen waar we niet veel misbruik of pesterijen krijgen over onze seksualiteit, maar het is nog steeds irritant om de volgende dingen te horen wanneer we samen op stap zijn.
"Zijn jullie zussen?" Nee, maar het is nogal raar dat iemands eerste veronderstelling dat twee vrouwen in het openbaar aanhankelijk zijn, is dat ze zussen moeten zijn. Ik heb geen zuster, maar ik denk niet dat ze de neiging hebben om elkaars hand vast te houden en af en toe te kussen. Wat de hel?
"Zoals, vriendin of vriendin vriendin?" Ik denk dat ik mensen niet echt de schuld kan geven van het verhelderen. Wanneer ik mijn vriendin introduceer als mijn vriendin, denk ik dat het niet duidelijk is dat we een romantische relatie hebben, want de term kan ook verwijzen naar een vrouwelijke vriend (hoewel ik eerlijk gezegd een beetje ouderwets ben). Het vriendin-label zou dingen duidelijk moeten maken, maar blijkbaar alleen voor hetero's. Kunnen we het er allemaal over eens zijn dat vriendinnen alleen naar romantische partners moeten verwijzen die vooruitgaan?
"Je lijkt op elkaar!" Um, bedankt? Ik denk dat we er heel anders uitzien, qua formaat en qua vorm, maar ik denk dat we dezelfde oog- en haarkleur hebben en een bril dragen. Oh, en we zijn allebei vrouwen. Ik weet niet waarom iemand dit zou willen wijzen. Ik vraag me af of mensen denken dat we ons niet bewust zijn dat we twee vrouwen in een relatie zijn en dat we plotseling zullen zeggen: "O man, ik dacht dat ik de hele tijd met een man aan het daten was! Bedankt, willekeurige vreemdeling! "
"Jullie twee zijn te schattig!" Ik bedoel, wij zijn de schattigste, maar dat wisten we. We hebben niemand anders nodig om het ons te vertellen. Het voelt raar, alsof ze koeren over puppy's. We zijn schattig voor elkaar, niet voor iemand anders. Het ergste van mensen die dit zeggen, is dat ze er voortdurend over moeten praten. Ik zie dat rechte meisjes zo dol zijn op twee mannen die ook aan het daten zijn. Homo's zijn geen leuke accessoires. Wij zijn volwassen mensen in een normale relatie. Beheers jezelf alsjeblieft.
"Ach, dat is zo lief!" Ik begrijp dit niet eens echt. Ik denk dat dit iets is dat mensen zeggen als we zeggen dat we aan het daten zijn en dat ze geen ander antwoord hebben. Een simpele "That's nice!" Zou voldoende zijn, maar nogmaals, mensen moeten over ons kirren. Ook, is het mij of klinkt dit nogal neerbuigend? We zijn volwassen vrouwen, geen zesdeklassers die naar een schooldans gaan.
"Wie van jullie is de man?" Dit is niet iets dat iemand zou moeten vragen. Geen van ons is de man - dat is het hele punt. Als ze zich afvragen wie de strap-on draagt, heb ik nog veel meer problemen. Ten eerste, als iemand denkt dat seks volledig afhankelijk is van het vermogen om te penetreren en te worden gepenetreerd, doen ze het verkeerd. Ten tweede is het geen zaak wat we privé doen.
"Ik wou dat al mijn meisjesavonden zo leuk waren!" Dit was een vreemde die mijn vriendin hoorde toen iemand die ze niet goed kende op haar werk vroeg naar haar weekend. Ze zei dat ze wat had gebakken, films had bekeken en met haar vriendin had geknuffeld. Vanwege de voortdurende verwarring over de term 'vriendin' die gewoonlijk 'mijn vriendin die een meisje is' betekent in plaats van 'meisje met wie ik aan het daten ben', nam ze automatisch aan dat het een platonische meisjesnacht was. Ik bedoel, niet dat het niet belangrijk is om goede vriendinnen te hebben, maar ik hou ervan mijn knuffels te redden voor de persoon met wie ik een relatie heb met.
"Het is echt gaaf dat je kleren kunt delen en zo!" Ten eerste doen rechte meisjes dit de hele tijd - het is niet alleen lesbisch iets. Oversized t-shirts en hoodies die je vriend je heeft uitgeleend, zijn altijd al een ding geweest, toch? Hoe dan ook, mijn vriendin en ik kunnen geen kleding delen omdat ik 5'9 "ben en ze is 4'10". Zelfs als we dezelfde lengte hadden, hebben we een drastisch andere smaak. Ook nieuwsflash: we startten niet met elkaar daten om onze kasten uit te breiden.
Helemaal niets, alleen verbijsterde blikken. Sommige vreemdelingen zijn beleefd genoeg om niet te wrikken, maar dat weerhoudt hen er niet van om naar ons te kijken alsof we een puzzel zijn die ze moeten oplossen. Omdat zowel mijn vriendin als ik lang haar hebben en soms jurken dragen, passen we niet in de gebruikelijke "butch en femme" -paren die mensen herkennen als "lesbiennes." Toch, als we elkaars hand vasthouden of elkaar kussen op de wang, vragen ze zich af hoe we elkaar kennen: goede vrienden, zussen, neven of een heel vrouwelijk homopaar? Misschien kunnen ze dingen samenvoegen als ze er lang genoeg uitzien. We geven er echter de voorkeur aan als mensen stoppen met staren en verder gaan met hun eigen leven.
