10 Strijd van vrouwen met oude zielen

De wereld blijft veranderen en het is gedeeltelijk te wijten aan de invloed van millennials. De generatie geboren na 1980 is een van de meest besproken generaties aller tijden, omdat we de manier waarop zowat alles is gedaan, hebben veranderd. Sommigen van ons zijn het echter niet eens met alle veranderingen omdat we oude zielen hebben en we worden geconfronteerd met een unieke reeks uitdagingen in een moderne wereld.

We denken dat seks iets zou moeten betekenen. We begrijpen niet hoe mensen gewoon contact maken zonder gevoelens voor elkaar te hebben. We houden van de emotionele connectie die ontstaat door seks met iemand die we echt leuk vinden; zonder dat is het gewoon zinloze stoten die ons leeg en verdrietig van binnen laat voelen (zelfs als het 10 minuten leuk was).

We krijgen de aantrekkingskracht van Snapchat niet. We hebben al vertrouwd gemaakt met smartphones en MMS-berichten. Het enige echte doel van het gebruik van Snapchat is om gewaagde foto's te sturen die voor altijd niet op de telefoon van de ontvanger blijven en we zijn geen grote fans van het verzenden / ontvangen van dat soort foto's in de eerste plaats.

We denken dat liedjesteksten eigenlijk over iets moeten gaan. Degenen onder ons met oude zielen luisteren meestal naar veel muziek die ouder is dan wij, omdat we het leuk vinden als een nummer een goede boodschap of een goed verhaal bevat. Als je vandaag naar de radio luistert, lijkt het erop dat elk nummer over vrijblijvende seks of geld gaat. We zullen er af en toe naar luisteren als achtergrondmuziek in de auto, maar we zullen altijd voor de klassieke deuntjes gaan wanneer we willen luisteren naar echte muziek die de ziel kalmeert.

We willen niet alles in / met een groep doen. We leven in een wereld waar mensen alles in groepen doen en we krijgen echt niet de aantrekkingskracht om altijd bij een menigte te zijn. Mensen denken dat we raar zijn als we liever alleen zijn, maar dat hebben we alleen nodig.

We denken dat de meeste reality-tv helemaal kreupel is. We begrijpen de aantrekkingskracht niet van shows over het dagelijkse drama van zogenaamde echte huisvrouwen of 50 volwassen volwassenen die in wezen in een overwoekerd studentenhuis wonen en afwisselend met elkaar in contact komen / vechten. Er is geen plot; het is gewoon constant drama en het is vervelend.

We willen geen spelletjes spelen of op het veld spelen. Als we single zijn, doen we gewoon ons eigen ding. Als we iemand ontmoeten die we leuk vinden, willen we geen spelletjes spelen en met andere mensen uitgaan in een poging om ze jaloers te maken. Als er een verbinding is, willen we het proberen en kijken of het de echte deal is. Dit wordt een worsteling in een wereld waarin het lijkt alsof niemand serieuze relaties wil hebben en mensen die weigeren om games te spelen, worden genegeerd.

We zijn niet bang voor betrokkenheid, maar iedereen is dat wel. We geloven in ware liefde, de ouderwetse liefde die ons laat glimlachen telkens wanneer we aan een bepaald iemand denken en we ons voorstellen dat we op de veranda met hen zitten als we oud en grijs zijn, nog tientallen jaren later verliefd. Het lijkt erop dat de meeste mensen deze dagen liever alleen op die veranda gaan zitten omdat ze bang zijn om hun leven aan één persoon te geven.

We zijn bang voor de volgende generatie. Degenen onder ons die kinderen willen, verkeren in een unieke situatie. Het is niet alleen moeilijk om iemand te vinden die grote toezeggingen zoals huwelijk en kinderen wil, maar we vragen ons ook af in wat voor soort wereld onze potentiële toekomstige kinderen zullen opgroeien. We willen hen niet te veel onderdak bieden en ons haten, maar we willen ook niet dat ze zich gedragen als de mensen die we dagelijks om ons heen zien; degenen die "Hotline Bling" uit hun hoofd kennen maar "Hotel California" nog nooit hebben gehoord.

Wij vinden dat moderne schoonheidsnormen belachelijk en onrealistisch zijn. Sinds wanneer werd het een slechte zaak voor vrouwen om bochten te hebben? Dat is gewoon belachelijk. Als het onze bedoeling was dat we keiharde buikspieren en een 3 "dijgat hadden, zouden we van nature zo worden gebouwd, maar dat is niet zo. Zelfs als de rest van de wereld denkt dat dat aantrekkelijk is, willen we er niet zo uitzien. Bovendien vinden we het veel aangenamer om met een kussen te knuffelen dan met een steen.

We geven nul f * cks wat anderen van ons vinden. We zijn altijd een beetje anders geweest, en daar zijn we goed in. Mensen hebben de neiging om te denken dat we raar of achterlijk zijn in die tijd, maar we willen niet 'inhalen'. We houden van onze oude zielen omdat ze ons maken wie we zijn, en we willen nooit veranderen.