Ik realiseerde me niet hoe weinig vrienden ik heb voordat ik de gastenlijst maakte voor mijn bruiloft

Kwaliteit boven kwantiteit was altijd mijn motto als het ging om vriendschappen, maar toen ik begon met het maken van de gastenlijst voor mijn bruiloft, kwam ik tot het besef dat ik niet zoveel vrienden had als ik dacht.

Ik moest minimaal 150 gasten hebben op onze locatie. Mijn verloofde en ik hebben de eerste locatie die we bezochten beveiligd. Het was perfect; de kamer was mooi en bood een fantastisch uitzicht. Het menu was heerlijk en de prijs was goed, dus we gingen ervoor! De enige vangst was dat we een minimum van 150 gasten moesten hebben of dat we een bepaald bedrag in dollars moesten betalen voor onze rekening.

Aan dit minimum voldoen was moeilijker dan we dachten. Hoewel mijn verloofde en ik in Tennessee wonen, hebben we de bruiloft in New England, waar ik vandaan kom en waar mijn familie is. We wisten dat dit betekende dat het merendeel van de familie van mijn verloofde niet in staat zou zijn om het te halen en dat was OK. Maar toen we onze gastenlijst maakten, zelfs nadat we zijn familie hadden uitgenodigd, hadden we slechts 130 mensen. Het was niet de bedoeling om dat minimum te halen.

Het maken van mijn gastenlijst was een beetje deprimerend. Ik heb natuurlijk al mijn familieleden toegevoegd - ik heb een behoorlijk grote familie. Bovendien zitten we redelijk dicht bij de families van mijn vaders neven en hun kinderen. Dat hielp de lijst een beetje omhoog te krijgen, maar toen ik begon na te denken over welke vrienden ik moest uitnodigen, voelde ik me een beetje vastzitten.

De meeste van mijn vrienden wonen overal. De vrienden waarmee ik het dichtst in de buurt woon, leven in het hele land. Een woont in Tennessee, een andere in New York, een derde in Texas (die blijft bewegen omdat haar man in het leger is), en dan is er mijn vriend thuis. Er waren hier en daar een paar die ik uitnodigde die ook in andere staten woonden, maar toen het erop aankwam, waren de vrienden die ik dicht genoeg voelde om uit te nodigen vrij klein.

Ben ik dat slecht in het maken van vrienden? Ik heb altijd geweten dat ik slecht was in het maken van vrienden. Ik weet niet zeker wat het probleem is. Het is niet dat ik niet graag vrienden heb of dat ik niet graag tijd met deze vrienden doorbreng, ik ben gewoon het soort persoon dat erg privé en verlegen is. Ik geniet ervan om binnen te blijven en mijn tijd alleen. Ik denk niet dat er iets mis mee is, maar het deed nog steeds pijn dat ik geen grote groep vrienden had om uit te nodigen.

Van alle vrienden overwoog ik mijn beste vrienden, er komt er maar één aan. Een. Dat is het. Ik begrijp dat de meesten van hen niet kunnen komen omdat het betekent een grote reis maken. Ik begrijp dat, maar het doet nog steeds pijn. Ik heb kunnen genieten van al hun bruiloften en ik kan mijn speciale dag niet met hen delen.

Mijn huwelijksfeest bestaat uit twee personen. Toen ik besloot te beslissen wie ik op mijn huwelijksfeest zou krijgen, besloot ik het simpel te houden. Mijn zus en de vriendin van mijn broer (die ik ongetwijfeld op een dag mijn schoonzus zal worden). Ik begrijp eigenlijk niet hoe vrouwen 10 bruidsmeisjes hebben. Wie heeft zoveel vrienden ?! Ik had het aan een paar andere vrienden kunnen vragen, maar ik had het gevoel dat sommigen het misschien niet zouden halen. Ik denk dat ik gelijk had!

Vriendschappen duren niet altijd voor altijd. Ik heb het gehoord en eerder gezien - veel mensen nodigen vrienden uit voor hun bruiloft of hebben vrienden op hun bruiloftsfeest waar ze ruzie mee maken. Jaren later zijn deze mensen niet in hun leven. Ik hoop dat dit niet gebeurt met mijn vrienden, maar dat geeft me tenminste enige troost dat het OK is als deze mensen niet kunnen komen.

Mijn familie is best wel geweldig. Vanwege het minimum kan ik eigenlijk meer familieleden uitnodigen, wat geweldig is! Mijn familie is geweldig en ik weet dat mijn bruiloft zo leuk gaat worden. Ik laat mezelf niet te boos maken over mijn gebrek aan vrienden op mijn bruiloft. Het wordt een geweldige tijd, wat er ook gebeurt, dat is het belangrijkste. En ik kan niet wachten!