Ik heb geen vrouwelijke vrienden meer en heb het gevoel dat ik het mis
Ik weet niet hoe het gebeurde, maar op dit moment in mijn leven, heb ik geen enkele vrouwelijke BFF. Tot voor kort was ik cool met voornamelijk mannelijke vrienden, maar nu ik in de dertig ben, begin ik het gevoel te krijgen dat ik een belangrijk deel van het leven mis zonder mijn beste meisjes aan mijn zijde.
Vriendinnen bieden een ander type verbinding. Er is iets heel speciaals aan het hebben van goede vriendinnen. Ik verbind me op een andere manier met hen dan met mannen. Zeker, mannen kunnen koesteren, maar vrouwen kunnen elkaar soms begrijpen op een manier waarmee mensen nooit kunnen concurreren. Ik heb het gevoel dat ik dat mis.
Ik mis de lichtheid. Er is iets met vriendinnen dat bevrijdend is. Ik herinner me de avonden in de stad met mijn beste vrienden, waar we gewoon meisjesachtig AF konden zijn en helemaal stom zonder zich zorgen te maken over wat anderen zouden denken. Ik mis die luchtigheid, omdat er niet genoeg in de wereld is.
Ze zijn een ondersteunende structuur. Over beste vrienden is gesproken, er is over geschreven en er zijn films over gemaakt. Ze zijn een speciale relatie die iedereen zou moeten hebben, omdat ze een leven lang meegaan. Beste vrienden hebben me in het verleden dik en dun doorzien, maar zonder hen ontbreekt een belangrijke ondersteuningsstructuur.
Ik voel me jaloers zonder deze vriendschappen. Als ik BFF's op Facebook zie praten over hoeveel ze om elkaar geven, voel ik me jaloers. Hetzelfde geldt voor wanneer ik films als "Miss You Already" en "Sisters" bekijk. Ik heb andere geweldige relaties in mijn leven, maar ik ken de waarde die solide vrouwelijke vriendschappen kunnen brengen. Niemand kent een vrouw zoals haar beste vrienden.
Zusters zullen blijven rondhangen. Dat is wat ik mijn hele leven heb gehoord, voornamelijk van oudere mensen die deze waarheid leerden kennen vanwege hun ervaring. Maar op de een of andere manier raakte ik het contact met al mijn zussen van andere moeders kwijt. Nu ik ouder ben, voel ik me nostalgisch over de vriendschappen die we vroeger hadden en kan ik me niet voorstellen dat ik ze in de toekomst niet zou hebben. We maakten altijd grapjes over het samen zijn van 90-plussers in bejaardentehuizen, maar nu zie ik alleen die toekomst tegemoet.
Besties zijn gegarandeerd. Het hebben van hechte vriendschappen gaat niet alleen over het delen van gelach en roddelen met andere vrouwen, maar om elkaar te ondersteunen tijdens donkere dagen. Het gaat erom te weten dat er mensen zijn, wat er ook gebeurt. Je kunt er niet altijd op rekenen dat mannen er zijn, maar daar zijn de beste meisjes voor.
Ik wil mezelf niet isoleren. Ik ben al een paar jaar zonder sterke vriendschappen met vrouwen en het is grappig hoe het is begonnen om me een geïsoleerd gevoel te geven. Ik past niet meer in de wereld van vrouwelijke vriendschappen. Ik sta aan de buitenkant om naar binnen te kijken. Vrouwen zijn soms op mijn hoede omdat ik geen goede vriendinnen heb. Het voelt vreselijk. Ik heb het gevoel dat ik niet tot mijn eigen stam behoor.
Het is meer dan vriendschap op niveauniveau. Natuurlijk, ik heb vriendschappen met vrouwen, maar het zijn meestal dingen op oppervlakteniveau. Dat is niet hetzelfde als het hebben van een diepe, levenslange band met vrouwen waarin we kunnen praten over de worstelingen waarmee we allemaal te maken hebben en die elkaar kunnen verbeteren. Er is magie die gebeurt wanneer vrouwen samenkomen: het is het gevoel dat de wereld beter uitkijkt, want wanneer we onze energieën combineren, zijn er geweldige resultaten te behalen.
Het is gezond om vrouwelijke vrienden te hebben. Een studie gepubliceerd in het Hormones and Behavior-tijdschrift toonde aan dat vrouwen die emotioneel dicht bij elkaar staan meer progesteron produceren, een hormoon dat helpt om stress te verminderen en de stemming te stimuleren. Met zoveel stress in de wereld zou ik kunnen doen met meer stressverlagende vriendschappen.
Het is belangrijk om mensen te hebben die echt zijn. Alleen echte vrienden zullen me de waarheid vertellen zonder het te bedekken. Mijn beste vriendinnen hebben me altijd herinnerd wie ik ben en hoe ze op de goede weg blijven met mijn doel, vooral degenen die me sinds de kleuterklas hebben gekend. Ik heb beste vrienden gehad die me vertelden dat ik te stijlvol ben voor een verliezer en me eraan herinnerde waarom ik zo'n vangst ben als ik mijn hart gebroken heb. Ze hebben me op het goede pad gehouden, maar nu moet ik alleen mezelf laten vertrouwen.
Ik weet niet hoe ik met vrouwen moet omgaan. Als ik een groep vrouwen zie die eruit zien alsof ze een knaller hebben, stop ik in jaloezie. Natuurlijk, ik zou naar ze toe kunnen lopen en mezelf voorstellen of ze complimenteren met hun prachtige schoenen, maar ik zou me zo ongemakkelijk voelen. Ik ben het vermogen kwijtgeraakt om met vrouwen om te gaan, omdat ik er zo aan gewend ben om in de buurt van mannen te zijn en mannelijke vrienden te hebben. Ik heb dat deel van me verloren dat contact kon maken met vrouwen, en het is triest.
Zowel goede als slechte vrouwelijke vriendschappen hebben me doen groeien. Natuurlijk weet ik dat niet elke vrouwelijke vriendschap de hele tijd geweldig kan zijn, maar ik heb geleerd dat elke hechte vriendschap met vrouwen nuttig kan zijn. Toen ik een ondersteunende, verbazingwekkende beste vriend in mijn leven had, had ik het gevoel dat ik de wereld kon veroveren en van mezelf kon houden. Toen ik een frenemie had die ik graag haatte, was ik verrassend genoeg gemotiveerd om mezelf te verbeteren en meer te bereiken. Dus het is echt elke keer een win-win situatie, maar zonder vrouwelijke vrienden in mijn leven, heb ik het gevoel dat ik een verliezer ben.
