Ik heb een borstverkleining en het is de beste beslissing die ik ooit heb gemaakt

Toen ik 20 jaar oud was, had ik een borstverkleining. Ik had altijd grote borsten, maar op school begonnen ze een gedoe te worden. Tegen de zomer voor het juniorenjaar was ik een E- en F-cupmaat - ja, ik had scheve tieten. Ze waren enorm.

Mijn rug was altijd pijn en liep bijna onmogelijk, maar dat waren niet de redenen waarom ik de operatie had laten doen. Hoewel grote borsten het levensdoel van ieder meisje zijn in de middelbare school, is hier een lijst met bekentenissen van een meisje die "God in het gezicht sloeg", zoals mijn vriend het noemt, en dol is op haar nieuwe pittige C-cup tieten:

Mijn breekpunt kwam toen ik geen BH in mijn maat kon vinden. Ik was aan het winkelen in Victoria's Secret en ik was in de "schattige beha" -sectie. Een verkoopmedewerker kwam naar me toe en vroeg me of ik wilde dat ze mijn borst meet, zodat ik de juiste maat kon krijgen. Ik stemde ermee in en nadat ze de meetlint rond mijn buste had gewikkeld, keek ze me aan en fronste voordat ze me naar een eenzame tafel achterin leidde met alleen effen beige, zwarte en witte beha's. Ik was 20 jaar oud en wilde kant- en sex-appeal in mijn ondergoed. Ik liep onmiddellijk naar buiten en belde mijn moeder en vroeg of ik contact kon opnemen met een chirurg.

Mijn ex was een grote reden dat ik de operatie had laten doen. Mijn vriend maakte het op dat moment heel duidelijk en duidelijk dat hij opgewonden was voor mijn operatie omdat hij wilde dat ik kleinere borsten en kleinere tepels kreeg. In die tijd dacht ik dat hij alleen maar ondersteunend en bemoedigend was en wilde wat het beste voor me was, maar in werkelijkheid wilde hij gewoon dat nieuwe tieten speelden met.

Ik heb nieuwe tepels. Soort van. Het was nog steeds mijn huid en tepel, maar ze werden gereconstrueerd tot een geschikte maat voor mijn nieuwe tattoos. Is de moderne geneeskunde niet geweldig??

Ik had een storing. Ik kreeg te horen dat ik niet minstens zes weken moest trainen. Ik heb ongeveer anderhalve week te vroeg een ab-workout gedaan en ik heb een van de steken gepoft. Er was een kleine opening op het litteken en mijn vrienden en ik gingen naar de Eerste Hulp omdat ik een hypochonder ben. Ze gaven me de oplossing om driemaal per dag op de opening te wrijven en ik moest het verband houden, maar na ongeveer twee weken genas de opening zichzelf.

Ik viel flauw toen ik mezelf na de operatie zag. Dit was de eerste en enige operatie die ik ooit had ondergaan, dus toen het tijd was voor mezelf om mezelf los te maken en te douchen, kreeg ik een complete schok. Het zien van mijn borst met zwarte steken die elk hoekje en gaatje afstreek was iets dat me overweldigde als niets dat ik ooit heb meegemaakt. Gelukkig was mijn moeder in de badkamer om me te helpen douchen en betrapte me voordat mijn hoofd op de grond viel.

Ik heb bijna geannuleerd. De ochtend van de operatie moesten mijn ouders en ik om vijf uur 's ochtends aankomen, hoewel de operatie pas om 11 uur was gepland. Er was zoveel voorbereiding dat er iets moest gebeuren, wat ook betekende dat er veel tijd voor me was om gewoon daar te zitten en na te denken. Ik smeekte mijn ouders om me mee naar huis te nemen, maar gelukkig niet. Ze herinnerden me eraan hoe waard de operatie zou zijn, en ik ben zo blij dat ze dat deden.

Ik huilde de dag van de operatie. Gehuwd voor mijn oude tieten, dat is zo! Ik moest douchen met deze speciale zeep voor de operatie en ik nam de tijd om mijn enorme borsten nog een laatste keer echt te waarderen. Terwijl dat afscheid sentimenteel was, mis ik ze nu niet!

Mijn littekens zijn verdwenen. De incisie werd gemaakt rond de tepel en een rechte lijn naar beneden naar de onderkant van mijn borst en toen een kleine gebogen lijn bij mijn onderborst. Hoewel ik overweldigd was door het oorspronkelijke uiterlijk van de steken, zijn de littekens volledig vervaagd.

De dokter gaf me een "lift". Mijn borsten vóór de operatie waren na verloop van tijd wat gezakt, dus terwijl de dokter daar was, gaf hij mijn borsten een kleine lift. In het begin waren ze superstijf, maar na een paar maanden gingen ze een beetje los om er parmantig, maar natuurlijk uit te zien.

Het eerste wat ik deed was nieuwe bh's kopen. Ik moest in de eerste paar weken na de operatie in dit afschuwelijke sportbeha-ding zitten, maar dat weerhield me er niet van om 12 nieuwe bh's te bestellen zodra ik genoeg pijnmedicatie had om te kunnen vertrouwen op mijn debet kaart.

Ik hou van mijn nieuwe tieten. Niet om mijn eigen hoorn te laten trillen, maar ze zijn geweldig. Beste beslissing die ik ooit heb gemaakt.