Waarom realisme belangrijker is dan romantiek
Als je genoeg rom-com's bekijkt, kun je in de war raken over hoe echte relaties zouden moeten zijn. Dankzij Hollywood worden we vaak misleid door te denken dat we die kerel altijd zullen krijgen en er is waarschijnlijk een magische kus in de regen ... en dan gaan de credits rollen.
Maar terwijl romantisering van liefde helemaal goed is, is er ook een moment waarop je de grens moet trekken en terug moet komen naar de realiteit. De echte wereld is misschien niet zo fantastisch als sommige Nora Ephron-films, maar in sommige opzichten kan het beter. Geloof me niet? Hier zijn zeven redenen waarom realisme belangrijker is dan romantiek.
Het maakt ons rationeel. De romantiek kan ons een gevaarlijk pad geven als we ons niet herinneren waar de fantasie ophoudt en de echte wereld begint. Als we toestaan dat Hollywood ons dicteert wat als rationeel gedrag in relaties wordt beschouwd, zitten we waarschijnlijk in de gevangenis.
Het doet niet af aan onze verwachtingen. Alleen omdat je iemand wilt, wil nog niet zeggen dat je ze krijgt. Dat is niet hoe het leven werkt. Het feit is met de realiteit aan onze kant, we zijn gedwongen om te zien dat er andere mensen zijn, en misschien is degene die we niet eens hebben overwogen degene voor ons ... en misschien zal hij er later niet uitzien als Benedict Cumberbatch allemaal.
Het houdt ons emotioneel beschikbaar. Als je consequent gebonden bent aan een wereld die niet bestaat, dan ben je ook consequent emotioneel grenzenloos. Je beseft misschien niet eens dat je jezelf afsnijdt van potentiële partners, omdat je gewoonweg weigert duidelijk te zien. Realisme houdt je open voor liefde, in plaats van open voor een idee van liefde.
Het biedt ons eigenlijk een toekomst. Er is geen echte toekomst in de romantiek. Het is afhankelijk van iets dat de grond niet eens raakt. Realisme is, hoewel gebrekkig, op zijn minst gebaseerd op het hier en nu, dus de enige manier om te gaan is vooruit.
Het is iets dat je kunt aanraken. Als je te druk bent met hoe dingen moeten wees in plaats van hoe dingen zijn, je reikt naar iets dat je niet kunt aanraken. Het is een strijd. Het is vermoeiend. Met realisme kun je het in handen nemen en het ook echt voelen.
Het is een stuk veiliger. Terwijl je verdwaald bent in een wereld van pure romantiek, waar elk bed is bedekt met rode rozenblaadjes, lijkt het misschien een veilige plek om te zijn, maar dat is het echt niet. Het speelt met je verstand en laat je vallen in gedachten die, eerlijk gezegd, geen logisch doel hebben buiten het verschaffen van een ontsnapping. Realisme houdt je niet alleen op de grond, maar het houdt je veilig omdat soms fantasie kan terugschieten ... en dan beland je in de gevangenis. Kan zijn.
Het zorgt ervoor dat we het echte leven niet missen. Als je constant denkt dat je in een Jane Austen-roman zit en meneer Darcy om elke hoek kan zijn, mis je helemaal. Wanneer je terugkeert naar de realiteit, zul je je realiseren dat er hier zoveel romantiek is in de echte wereld, alleen dat het een beetje anders is. Alleen omdat het anders is, maakt het niet slecht.
