Een vrouw vragen waarom ze single is, is een stomme vraag - Vraag het niet

We hebben geen relatie, en hoewel dat feit een heel klein deel is van ons verbazingwekkende leven, lijkt het de centrale focus te zijn van de meeste mensen die we hebben ontmoet. "Waarom ben je alleenstaand?" Wordt een refrein dat we bijna dagelijks horen, en eerlijk gezegd, we zijn er ziek van. We zijn niet alleen moe van het rechtvaardigen van onze relatiestatus of het ontbreken daarvan, dat zouden we ook niet moeten doen, omdat het geen van uw zaken zijn.

Als we het antwoord wisten, zouden we niet single zijn. Telkens wanneer we deze vraag stelden, kunnen we niet anders doen dan aannemen dat degene die erom vraagt ​​gelooft dat er een voor de hand liggende reden is dat we mannen afwijzen en het niet lukt om een ​​vriend te laten landen. Vergeef ons als we, na verschillende keren in de tijd van een uur te zijn gesteld, ons een beetje beledigd voelen. We weten niet waarom we alleenstaand zijn - als we dat deden, denk je niet dat we iets zouden doen om het te veranderen? We hebben nog geen geweldige gast ontmoet, oké?

Wij willen uw mening niet. Wanneer we geen antwoord op deze vraag hebben, waarom voelen mensen dan de behoefte om in plaats daarvan met hun eigen redenen te komen? Meestal is de suggestie dat we te kieskeurig zijn of dat onze normen te hoog zijn, maar wat je mening ook is, het is zowel onnodig als onwelkom. We hebben elk excuus in het boek gehoord waarom we geen vrienden zijn en we zijn echt niet geïnteresseerd.

Onze liefdeslevens zijn geen probleem dat moet worden opgelost. Deze vraag op de eerste plaats stellen is al erg genoeg, maar er op neerkijken alsof we een sobverhaal zijn dat moet worden opgelost, draagt ​​gewoon bij aan onze frustratie. God verhoede dat we eigenlijk blij zijn om ontkoppeld te zijn, in welk geval we de betutteling krijgen, "Oh goed voor jou!" Het is duidelijk dat je denkt dat we onszelf voor de gek houden en dat is BS.

We hebben je medelijden niet nodig of willen je. Alleenstaand zijn vereist geen medelijden en je veronderstelling dat we verdrietig, eenzaam en ellendig zijn, is irritant. Alleen gelukkig zijn is een mogelijkheid en hoezeer dit ook tot shock en ontzag leidt, het is geen volledig nieuw concept. Alleen omdat je nooit alleen gelukkig bent geweest, betekent niet dat je die onzekerheid op ons moet projecteren, heel erg bedankt.

Stop met zo nieuwsgierig te zijn! Vragen waarom we single zijn, is onbeleefd. Het is invasief en kan een heel persoonlijk antwoord hebben dat we niet graag met u willen delen. Als je niet weet waarom iemand vrijgezel is, komt dat waarschijnlijk omdat je ons niet goed genoeg kent. In dat geval ken je ons eigenlijk niet goed genoeg om te vragen. Misschien zijn we onlangs uit elkaar gegaan of hebben we ons geconcentreerd op werk of op een aantal dingen. Ongeacht de reden, het is echt niets voor jou.

Waarom ben je in een relatie? Niemand stelt ooit deze vraag en je zou zeker worden beledigd als we dat deden. Het zou overkomen als een graantje van je relatie, en zo nemen we het ook. Als je ons vraagt ​​waarom we alleenstaand zijn, nemen we het persoonlijk op, vooral als we niet kieskeurig genoeg zijn. Stop alsjeblieft met het beoordelen van onze levensstijl en concentreer jezelf.

We worden zelfs deze vraag gesteld door alleenstaanden - WTF? Ongeacht of we in een kamer zijn met collega's, vrienden of toevallige kennissen, deze vraag lijkt nooit te zijn verboden. Het is bijna alsof we deze ondervraging zouden verwachten bij elke sociale gebeurtenis die we bijwonen. Het gekste is, de helft van de tijd krijgen we dit door mede-alleenstaanden gevraagd. Wat de hel?

Er is echt geen goed antwoord. Het ergste is dat we nooit in staat zullen zijn om te antwoorden op een manier die voldoet aan de vraag van de persoon. Als we erom lachen, verbergen we innerlijke pijn bij onze eeuwige waardigheid. Als we de vrager een echte reden vertellen, word je ongemakkelijk en denk je dat we te groot zijn. Als we het niet weten, maak je het tot je persoonlijke missie om samen het antwoord te vinden. Wat er ook gebeurt, geen van beiden komt uit dit gesprek op een positieve plaats. Alstublieft, voor het belang van allen die alleenstaand zijn, stel deze vraag nooit meer.