Hoe gepest wordt op school heeft nog steeds invloed op mijn daten

Gedurende het grootste deel van mijn schooltijd was ik ver verwijderd van een van de populaire kinderen. Ik werd opgepakt op manieren die mijn gevoel van eigenwaarde echt hebben beschadigd. Het was geen fysiek pesten maar het emotionele soort dat vandaag nog steeds van invloed is op mijn datingsysteem op de volgende manieren:

Ik heb het gevoel dat ik een gek ben. Ik stond bekend als een "nerd" of "sukkel" en toen ik een tiener was, hielp mijn enorme bril niet (geek was toen niet chic). Als iemand me nu "raar" noemt, heb ik meteen het gevoel dat ik die domme jongen opnieuw ben, dat geen van de jongens wilde omdat ze alle coolere, mooiere meisjes tot nu toe koos in plaats van mij.

Ik ben overdreven zelfbewust. Er werd me verteld dat ik raar en lelijk was, omdat een tiener echt met me rotzette. Ik begon het na een tijdje te geloven, dus het is echt geen wonder dat ik me vandaag nog steeds onaantrekkelijk voel. Die woorden zijn bij mij gebleven en het is echt moeilijk je voor te stellen dat ze niet bestaan ​​of niet waar zijn. Zelfs als mannen me vertellen dat ik knap ben, geloof ik het niet op een diep niveau.

Ik vrees dat ik mijn dekking zal blazen. Door smerige namen te noemen en te behandelen alsof ik niet mooi genoeg was, probeerde ik er superhard uit te zien om er goed uit te zien. Ik heb veel moeite gedaan in mijn uiterlijk, maar soms maak ik me zorgen dat mijn hoes zal worden opgeblazen. Ik vrees dat op de een of andere manier de persoon met wie ik ben zal zien hoe ik echt ben (de walgelijke nerd die ik op school had) en sloot me. Het is zo stressvol om zoveel druk op mezelf te zetten, maar ik weet niet hoe ik moet stoppen.

Ik heb weinig zelfvertrouwen en ben bang. In het geval dat je dit tot nu toe niet hebt opgemerkt, heb ik een extreem laag zelfvertrouwen. Ongeacht welke complimenten ik van andere mensen krijg en hoe goed gekleed ik ook ben, diep van binnen voel ik me nog steeds een kind dat gewoon niet aantrekkelijk was en behandeld werd alsof ze af en toe een sociale paria was. Het zorgt ervoor dat ik sociaal angstig ben, omdat ik doodsbang ben dat ik zal worden afgewezen.

Jongens voelden zich toen niet tot mij aangetrokken, dus ik betwijfel hun aantrekkingskracht nu. Ik ben helemaal niet op school geweest omdat kerels schijnbaar door mij werden afgestoten. Wanneer jongens interesse tonen in mij, ben ik er nog steeds van geschrokken. Ik kijk rond en zeg: "Wie, ik? Echt waar? "Ik ben bang dat Ashton Kutcher op een date naar me toe springt en zegt:" Je wordt punked! "

Ik heb het gevoel dat ik nooit goed genoeg ben. Als tiener behandeld worden als minder aantrekkelijk dan en onwaardig, is bij mij gebleven. Ik heb nooit het gevoel dat ik een prijs ben, wat desastreus kan zijn in relaties. Het heeft ervoor gezorgd dat ik te hard heb geprobeerd om de geweldige vriendin te zijn en alle moeite te doen met jongens die in het verleden luie AF waren. Ik ben ook een reparateur geweest en heb geprobeerd om mensen te verwarren die niet geliefd wilden worden. Toen die projecten faalden, voelde het alsof ze gewoon opnieuw bevestigden dat ik nutteloos was en liefde niet verdiende. Ugh.

Ik pest mezelf. Het trieste van gepest worden is dat het één beurt kan maken die zichzelf aanvallen. Ik weet het omdat ik dit doe. Op de middelbare school slechte dingen worden genoemd, heeft me doen pesten als volwassene. Ik noem mezelf snel een "idioot" en "lelijk" op slechte dagen, wat me echt geen gunsten schenkt. Als ik in het verleden ben afgewezen of gekwetst door mannen, heb ik die pijn op mezelf gericht, denkend dat er iets mis met me moet zijn om me slecht te behandelen. Het is belachelijk.

Ik heb het gevoel dat veel mannen buiten mijn klasse zijn. Op de middelbare school voelde ik dat ik niets bijzonders was, waardoor ik naar de heuvels rende toen populaire, aantrekkelijke jongens mijn kant opkeken. Toen een vriend me jaren geleden vertelde dat de jongen met wie ik op dat moment aan het date was niet goed genoeg voor me was, dacht ik dat ze gek was. Ik ben altijd zo onzeker geweest door het gepest worden dat ik dacht dat jongens die ik had gedateerd beter waren dan ik. Het resultaat? Ik besloot. Veel.

Ik word nog steeds angstig rond populaire jongens. Ik vermijd jongens die erg populair en belachelijk aantrekkelijk zijn. Om te beginnen krijg ik gewoon niet de hype over hen en zijn ze meestal narcisten of hebben ze andere persoonlijkheidsproblemen. Maar ik heb ook het gevoel dat ze me gewoon pijn zullen doen, zoals dat soort kerels me zouden oppakken en me op de middelbare school afhandig zouden maken. Het is vreselijk wachten tot de andere schoen de hele tijd valt.

Vaak voel ik liefde niet waardig. Ik heb voortdurend het gevoel dat ik zal worden geoordeeld, dus ik moet mezelf eraan blijven herinneren dat ik de liefde waardig ben en dat ik niet meer op de middelbare school zit, dat ik weet wie ik ben en dat woorden me geen pijn kunnen doen. Het is op sommige dagen gemakkelijker, maar niet altijd. Het is echt een werk in uitvoering.

Sommige goede dingen zijn het gevolg van gepest gedrag. Verrassend genoeg zijn er enkele geweldige dingen om uit te komen gepest op school. Op het moment dat ik een vleugje pesten of controlerende neigingen bij mannen vang, verwijder ik ze uit mijn leven omdat ik weet hoe het voelt om slachtoffer te worden van pesten. Hoewel ik nog steeds steeds aardiger naar mezelf probeer te zijn, zal ik zeker niet meer voor iemand van die soort behandeling staan ​​- en zeker niet voor een romantische partner. Ik weet tenminste dat ik beter ben dan dat.