Hoe ik heb vermeden mijn hart gebroken te hebben door jongens

Ik heb met veel jongens gedate maar ik heb nog nooit mijn hart gebroken. Het geheim? Elke losse teleurstelling als een les leren en mezelf constant reality-checks geven.

Ik stel niet te snel hoge verwachtingen. Ik heb me gerealiseerd dat ik de gewoonte heb verliefd te worden op het idee van wat een relatie met een nieuwe kerel vanaf het begin in plaats van de realiteit zou kunnen bieden. Dit heeft me vaak aangezet tot teleurstellingen waar ik mezelf alleen de schuld van kan geven. Mijn droomrelatie kan het tegenovergestelde zijn van wat ideaal is voor hen. Ik streef ernaar om nooit mijn hart op te geven voor die teleurstelling.

Ik vertrouw altijd mijn intuïtie. Ik ervaar vaak frustratie met dat kleine stemmetje dat me waarschuwt voor dingen, zoals dat hij te veel controleert en misschien een narcist is die graag mensen manipuleert, bijvoorbeeld, maar het laatste dat ik ooit zal doen is negeren die stem. Als ik de vibe krijg die ik hem moet blijven zien omdat hij het stiekeme type is, zou ik negeren hoe schattig zijn kuiltjes zijn en me richten op die tekenen dat zijn persoonlijkheid giftige AF kan zijn met de mijne.

Ik blijf assertief om tijd te sparen. Vroeger was ik een van die mensen die het leuk vond om geen labels te hebben omdat het definiëren van de situatie te zwaar was. Maar iemand zonder mijn grenzen of oprechte interesse in en uit mijn leven laten komen, wordt snel oud. Mijn tijd is kostbaar, dus ik voel me nooit schuldig omdat ik eerlijk ben. Ik heb onlangs mijn filter helemaal weggegooid. Ik heb afspraken geannuleerd om een ​​vent te vertellen dat hij alleen mijn vriend kan zijn of dat hij voor seks kan worden gebruikt. Ik heb zelfs om een ​​tweede datum gevraagd om te beslissen of de gedeelde verbinding echt zou duren.

Ik verspil nooit mijn kostbare jeugd. Ik ben een heel visueel persoon, dus jongens met spieren en kuiltjes stelen mijn aandacht veel te snel. Ik heb een vuistregel opgesteld: als ik merk dat ik ernaar verlang om eindelijk meer dan een paar weken mijn gevoelens tegenover hem te beantwoorden, snij ik hem af en scheid ik mezelf af. Ik ben totaal niet apologetisch als het gaat om genieten van mijn jeugd en het behouden van emotionele gezondheid.

Ik weiger om te verdwalen in een nieuwe relatie. Ik probeer altijd grenzen te stellen totdat ik er absoluut zeker van ben dat deze veelbelovende nieuwe relatie echt gaat plaatsvinden. Ik heb gezien dat talloze mensen hun identiteit volledig verliezen in een korte-termijn relatie. Ze gingen van onafhankelijk zijn naar constante validatie en goedkeuring van hun partners in slechts een paar weken. Ik kan niet toestaan ​​dat mijn identiteit wordt weggezogen in de leegte van een fragiele relatie. Het is niet waarvoor ik hier ben.

Ik ontwijk het instinct om jongens op te lossen. Ik voel me in de war als mijn moederinstincten beginnen na het zien van iemand die emotioneel is beschadigd, maar ik blijf weg van gebroken harten en emotioneel onbeschikbaar. Zeker, ze zijn waarschijnlijk een geweldig persoon met een enorm potentieel, maar ik ben geen superpatiënt of een psychiater. Ik heb geleerd dat teleurstelling een constante strijd is als het erom gaat dat mijn logica wordt overschaduwd door mijn emoties.

Ik hou van mezelf en accepteer mezelf volledig. Ik heb nooit een bevestiging van iemand geëist of verwacht om zich geliefd en gewenst te voelen. Ik stel mezelf constant gerust dat ik een slecht persoon ben die weigert mijn leven te leven op basis van de mening van iemand anders. Afhankelijk van iemand om me een zelfverzekerd en waardig gevoel te geven is een gegarandeerd recept voor liefdesverdriet en wrok. Ik weiger oud en verbitterd te worden.

Geluk zit in mij. Ik denk dat het feit dat ik mijn eigen beste bedrijf ben en dat ik een hoop vertrouwen heb, me heeft geholpen te beseffen dat geluk niet alleen bestaat binnen een relatie. Ik ben me volledig bewust van wie ik ben en wat ik wil in een relatie. Alles of iemand buiten wat mijn innerlijke rust en waardering voor mezelf zal handhaven, is niet toegestaan ​​in mijn leven. Geen uitzonderingen.

Ik herinner me dat onvoorwaardelijke liefde ongezond kan zijn. Ik heb de harde manier geleerd met goede vrienden dat ik niet voor iedereen kan rijden of sterven. Iemands rug hebben en constante ondersteuning bieden, ongeacht wat ze zeggen of doen, is extreem ongezond. Ik zal nooit zeggen dat onvoorwaardelijke liefde vreselijk is, maar ik zal zeggen dat het komt door zelfrespect. Onvoorwaardelijke liefde moet alleen worden gereserveerd voor die zeldzame en speciale personen die een consistent positief effect op je leven hebben gehad.