Hoe we online gedate in het tijdperk van inbel-internet

Online daten is de status quo geworden en veel mensen voelen dat het de kunst van liefde en romantiek heeft verpest. De zaken zijn immers vereenvoudigd tot het punt dat u een partner kiest met een eenvoudige veeg van het scherm. Maar het was niet altijd zo. Vroeg in de jaren '00 stond online dating nog in de kinderschoenen en waren de dingen veel complexer dan nu. Dit is hoe we online flirtten in het tijdperk van dial-up:

A / S / L? De eerste stap van internet daten rond de millenniumwisseling was om erachter te komen met wie je sprak. A / S / L betekende Leeftijd / Geslacht / Locatie. Als je een 18 / f had was het waarschijnlijk een 12 / v die deed alsof hij een volwassene was; en als je een 13 / m hebt, was het waarschijnlijk een 55 / m die probeerde te sleaken op jonge meisjes. Natuurlijk waren we allemaal veel onschuldiger toen en realiseerden we ons niet de gevaren van internet-roofdieren.

AOL-chat. Er was letterlijk een chatroom voor elke subcultuur die je je maar kunt voorstellen - van X-Files fans naar lesbiennes die van leer houden. Dit was een geweldige manier om met mensen met dezelfde interesses te chatten of om seksuele voorlichting te krijgen van een van de 'volwassen' kamers door zich voor te doen als een 25-jarige vrouw. Een van de leuke games van tiener-logeerpartijen zou zijn om seks te chatten met een onbekende, en dan als een gek te giechelen toen hij iets onbeschofts of vies schreef.

Yahoo Geocities. Alle (niet-zo) coole kinderen hadden hun eigen Geocities-website. Je kunt foto's van je favoriete bands toevoegen of je intieme kennis laten zien Stargate SG-1 in de hoop dat het echt indruk zou maken op de man die je leuk vond. De ambitie van je leven was om hem een ​​bericht te laten achterlaten op je reactiepagina.

Mijn ruimte. Myspace was de eerste sociale mediasite waarmee we informatie over onszelf konden weergeven, zoals hobby's en interesses, zodat je op de pagina van je verliefdheid kon stalken om erachter te komen waar hij naar keek. Als je hem dan kon laten weten dat je hem echt leuk vond door hem toe te voegen aan je top 8 vrienden.

MSN Messenger. De regels voor flirten op MSN waren zo complex dat iemand waarschijnlijk een boek over hen heeft gepubliceerd. Allereerst moest je schermnaam een ​​soort obscure songtekst bevatten - een die je hoopte dat je geliefde zou herkennen en denken dat je echt slim en slim was om te gebruiken. Het moest ook in een bijna onleesbaar lettertype zitten, inclusief een hart-, regenboog- of kattenemoticon. Ten tweede, wanneer je verliefdheid wordt aangemeld, moet je vijf minuten wachten voordat je praat, dus je zag er niet te wanhopig uit.

Webcamchat. Webcamchat was lastig, omdat we niet echt zeker wisten wat we moesten doen. "Moet ik gewoon daar gaan zitten en naar de camera zwaaien, of wil hij dat ik mijn bh uitdoe?" Mijn enige persoonlijke ervaring met webcamchatten was met een schoolvriend die vroeg of ik een "Chippendale-show" wilde zien. ging zich uitkleden voor de camera en legde een handdoek over zijn stijve penis voordat hij op de grond viel. Ik wist niet zeker waar ik naar keek. Ik heb uiteindelijk geklikt toen hij vroeg of ik wilde dat hij zijn penis tegen de afstandsbediening van de tv meet. Nee bedankt.

Forums. Wat je hobby, favoriete film of favoriete band ook was, er was een forum of website voor fans om belangrijke kwesties te bespreken. Hier zouden mensen uit alle lagen van de bevolking online chatten over een gemeenschappelijk belang. Veel flirten ging door op forums, en trilde en doofde "noobs".

Napster. Als je geliefde een nummer of band noemde die hij leuk vond, zou je de avond doorbrengen om ernaar te zoeken op Napster en de hele avond wachten om twee nummers te downloaden. Tegen het einde van de week heb je misschien het volledige album als je geluk had en het downloaden van een virus kon voorkomen. De volgende maandag op school zong je mee met je Sony Discman, in de hoop dat hij je zou opvallen. Het lijkt zo ingewikkeld - ik vraag me af waarom we er zelfs last van hebben gehad!

Online datingsites. Dit werd ooit alleen beschouwd als het domein van engerds en freaks. Het leek alsof elke vijf minuten een nieuwe online datingsite werd gelanceerd (en weer verdwenen). Als je dapper genoeg was om je te registreren, heb je waarschijnlijk een nep-profielfoto of een body-shot geplaatst, zodat je vrienden of familie er nooit achter zullen komen. Als je een match kon vinden, heb je waarschijnlijk een aantal maanden e-mails en telefoontjes uitgewisseld voordat je de moed verzamelde om elkaar persoonlijk te ontmoeten. Oh, hoe de tijden zijn veranderd.

“BRB.” Het staat voor 'zo terugkomen' en betekende dat je de chat moest verlaten omdat je moeder of vader de telefoon wilde gebruiken. Wellicht het meest frustrerende aan dial-up was dat je niet online kon zijn en tegelijkertijd aan de telefoon kon praten. Je zou tegen je moeder jammeren dat ze je leven verpestte, en dan bidden dat de man nog online zou zijn als je terugkwam.

Goede ouderwetse e-mail. Ja, de meesten van ons hadden op dit moment mobiele telefoons, maar sms-berichten kostten geld en waren beperkt tot slechts 160 tekens. Email was de weg vooruit als je echt iets belangrijks tegen je geliefde te zeggen had. Er was niets zoals de opwinding toen je de melding hoorde klinken, en je vertelde dat je een nieuw bericht had. Ernstig.

Had je genoeg van online daten? Vergeet niet dat niets beter is dan een ontmoeting in het echte leven.