Ik hou van het idee van liefde, maar ik hou ook van één leven - ik ben verscheurd
Ik voel me comfortabel vrijgezel, maar ik kan niet liegen en zeggen dat ik soms niet wens dat ik een partner had om mijn leven mee te delen. Beide partijen hebben hun voordelen en ik weet niet of ik een relatie wil of dat ik liever gewoon voor altijd mijn eigen ding doe. Ugh!
Het gras is aan de andere kant altijd groener. Het is gemakkelijk om het tegenovergestelde te wensen van wat er in mijn leven op dit moment gaande is. Telkens als ik relaties mis, moet ik mezelf eraan herinneren dat ik altijd naar één leven verlangde toen ik met mijn ex-vriendjes aan het daten was. Hopelijk zal ik me niet zo voelen als ik bij de juiste persoon ben, maar op dit moment weet ik het gewoon niet.
Het is veel gemakkelijker om naar liefde te verlangen als ik niet met de realiteit ervan te maken heb. Liefde is zo mooi als het onbereikbaar is. Dan zit ik erin en onthoud dat het verdomd veel werk is! Ik wil op een dag een geweldige relatie met een geweldige man hebben, maar ik geniet nu ook enorm van mijn vrijheid en onafhankelijkheid, dus het is een zware opgave.
Ik weet dat ik veel zou missen van mijn enige leven. Ik ga niet liegen, alleenstaand zijn is meestal redelijk goed. Ik mag al mijn eigen beslissingen nemen, precies doen wat ik wil, en mijn geld uitgeven zoals ik wil. Ik wacht niet op iemand - ik ga op avontuur en leef nu mijn beste leven. Hoewel ik liefde wil, aarzel ik om dit allemaal op te geven.
Ik ben eraan gewend geraakt dingen op mijn manier te doen. Het is moeilijk om het idee van een ontmoeting met iemand anders halverwege na dit lange terug te brengen. Ik leef alleen en ik leid mijn leven precies zoals ik het wil. Ik heb geen banden en ik hoef eerlijk gezegd niemand anders dan mezelf in overweging te nemen als ik de meeste van mijn beslissingen neem. Het zal moeilijk zijn om te veranderen.
Ik hoef me nooit zorgen te maken over compromissen. Het is bijna onbestaande in mijn leven. Natuurlijk moet ik hier en daar wat opofferen, maar het is niets als het doorlopend geven en nemen van een romantische relatie. Ik ben er zo aan gewend geraakt dat ik zo leef, dat ik niet graag een vriendje wil opgeven.
Het zou geweldig zijn om een geweldige partner te hebben, hoewel ... Aan de andere kant, zou een compromis niet de moeite waard zijn om de juiste persoon in mijn leven te hebben? Iemand om mee te lachen en mee te delen, iemand die van me houdt en waardeert voor wie ik ben? Ik geloof dit wel, maar ik ben ook bang om de verkeerde persoon te kiezen.
Ik wil liefde net als iemand anders. Ik ben slechts een mens, en ondanks mijn relatieve troost in mijn huidige situatie, wil ik graag beminden en bemind worden. Ik heb zoveel liefde in mijn leven maar we weten allemaal dat liefde van vrienden en familie niet helemaal hetzelfde is als liefde van een romantische partner. Ik wil nog steeds de man ontmoeten die mijn gelijke kan zijn in het leven, zelfs als ik me zorgen maak dat ik om mijn enige zelf zou treuren.
Het is moeilijk om te weten hoe ik me voel tot ik een goede kerel ontmoet. Ik weet dat veel van de manier waarop ik me voel wordt bepaald door het feit dat ik heel gezellig ben in mijn enige routine. De liefde maakt me bang, want als ik voor iemand val, heeft die persoon plotseling de kracht om me pijn te doen. Ik ben momenteel niet in iemand geïnteresseerd, dus dat maakt alles een stuk eenvoudiger. Ik hou er niet van om emotioneel kwetsbaar te zijn, dus laat ik mijn angst mijn verlangen naar liefde pletten.
Ik ben bang om te rotzooien met iets goeds. Als het niet kapot is, repareer het dan niet, toch? Ik ben blij single. Ik heb echt een geweldig leven vol avontuur en vreugde en geluk. Ik hoef dat niet te verpesten door een of andere willekeurige vent in het verhaal te brengen. Ik moet geduldig zijn en op de juiste wachten, maar zal ik zelfs weten dat hij gelijk heeft?
Het lijkt alsof ik altijd de verkeerde mannen kies, dus ik ben bang om er zelfs heen te gaan. Ik weet niet of ik mezelf wijs kies, dus ik kies liever helemaal niet. Hoewel ik verlang naar de juiste man voor mij, betwijfel ik tegelijkertijd dat ik hem kan vinden. Ik blijf vrijgezel omdat het makkelijker is dan weer teleurgesteld te zijn.
Ik ga ontspannen en genieten van het leven, ongeacht mijn relatie status. Ik ga niets forceren. Omdat ik liefde wil, maar ik tevreden ben dat ik ook vrijgezel ben, ga ik met de stroom mee en wacht ik af wat er gebeurt. Ik ga op mijn gevoel vertrouwen en probeer het een keer te beluisteren!
