Ik vaak Mistake Infatuation For Love & It's Ruining Dating For Me

Verliefdheid is van korte duur en wild intens; liefde is geaard en kan nog steeds intens zijn, maar niet op dezelfde manier. Helaas is het de eerste die het vaak overneemt en me naar mensen leidt die niet altijd goed voor me zijn. Ik blijf maar denken dat misschien deze keer mijn lust liefde is, maar dat is het niet en het maakt me echt kapot.

Ik raak erg opgewonden als er fysieke chemie is. Fysieke chemie kan zo mooi zijn dat het verblindend is. Het kan belachelijk goed aanvoelen, waardoor ik steeds meer wil, ongeacht wat de bron is. Ik wil al mijn tijd besteden aan deze persoon en ik hunkeren naar hen omdat ik geniet van de high die de fysische chemie mij geeft. Dit is wanneer ik verliefdheid begin te verwarren met liefde.

De lust voelt als liefde voor mij. De high die ontstaat als je wellustig of verliefd bent, lijkt een beetje op het gevoel van liefde. Het verschil is dat terwijl liefde meer op de grond zit, de energie van verliefdheid gek is. Ik kan de lust rechtvaardigen door te zeggen dat het absoluut liefde is. Ik merk dat ik mezelf overtuig, dat ik weet wat ik voel dat waar is. Of ze voelen te veel op elkaar of ik kan heel goed liegen tegen mezelf.

Het maakt me blind voor rode vlaggen. Ik ben zo enthousiast over het idee van een persoon dat ik totaal niet in staat ben om de rode vlaggen voor me te zien. Het is verliefdheid omdat de persoon over het algemeen niet goed voor me is. Ik overzie het feit dat ze behoorlijk emotioneel onbeschikbaar zijn omdat ik zo in de vonken zit. Ik maak ook excuses voor de waarschuwingssignalen als ik ze helemaal zie. De rode vlaggen zijn niets als ik een roze bril heb.

Ik maak slechte keuzes. Ik vind mezelf in relaties met niet-beschikbare mensen en degenen die gewoon niet goed voor me zijn. Omdat ik dit gevoel achterna zit, ben ik een beetje blind voor wat ik zou moeten zien. Dan vraag ik me af waarom ik mijn hart gebroken heb. Mijn vrienden zeggen aan de buitenkant: "Duh, ik heb het je al gezegd!" Terwijl ik me afvraag waarom alles op mijn hoofd is neergestort.

Ik ben echt op zoek naar liefde. Het trieste is dat verliefdheid niet is waar ik naar op zoek ben. Waar ik echt naar op zoek ben, is oprechte liefde met een andere persoon. Ik ben op zoek naar geaardheid, toewijding en vriendelijkheid. Dat is helemaal niet wat ik mezelf blijf maken. In plaats daarvan sta ik in een chaos. Ik hoop dat ik uiteindelijk op de juiste plaatsen zal gaan zoeken en dat ik die liefde zal vinden waar ik naar op zoek ben geweest.

Ik denk dat iedereen "The One" kan zijn. Wanneer ik verliefdheid voor de liefde mis, is het gemakkelijker om te geloven dat een persoon super significant is. Ik denk dat zij degene voor mij zijn, dus ik word meegesleept door die gedachtegang. Ik maak te veel ruimte in mijn leven voor hen en ik begin me obsessief te voelen. Dit is de verliefdheid die mijn geest overneemt en me totaal nutteloos maakt. Ik zal de juiste persoon niet vinden om highs te verslaan.

Ik ben verslaafd aan de high. Ik hou er absoluut van als ik scheikunde met iemand heb, of het nu fysiek of emotioneel is. Ik ben verslaafd aan het gevoel. Ik jaag het soms zelfs als het niet in mijn belang is. Het voelt gewoon zo goed, hoewel het uiteindelijk niet is wat ik zoek. De high kan leuk zijn in het moment, maar uiteindelijk krijg ik pijn op de lange duur, net als drugs in mijn aderen.

Logisch gezien ken ik het verschil, maar het is moeilijk in de praktijk. Ik ben geen domme persoon, ik weet dat er een verschil is tussen verliefdheid en liefde. Ik heb zelfs een idee van hoe beide eruit zien. In de praktijk ben ik geneigd alle logica te verliezen. Het glijdt weg als ik de vonken met een ander mens begin te voelen. Niets anders doet er meer toe dan dat gevoel wanneer het wordt ingetrapt. Ik word een beetje verliefd - dronk en doe gek.

Deze manier van zijn betekent veel verdriet als het eindigt. Ik laat mezelf helemaal opgewonden over deze persoon werken, dus wanneer het eindigt, ben ik er kapot van, ook al waren we maar een korte tijd samen. De pijn is heel echt en het zuigt heel veel. Wat nog meer opvalt is dat de andere persoon in het algemeen niet zoveel lijdt als ik, dus ik voel me dom. Ik weet dat ik niet stom ben, maar de overdreven pijn doet me zo voelen.

Het weerhoudt me van een echte relatie. Ik blijf achter mensen aan die ook emotioneel niet beschikbaar zijn. Ze zijn ook gewoon op zoek naar verliefdheid en ze hebben niet het vermogen om op dit moment van iemand te houden. Dit patroon weerhoudt me ervan om de liefde te vinden waar ik echt naar verlang.