Ik dacht dat ik wist wat ik wil in een gozer en nu heb ik geen idee

Ik ben in de loop van de jaren vrij goed van alle soorten jongens uitgegaan. Ik had niet de langste tijd een "type" en wilde verschillende dingen ervaren om erachter te komen wat ik leuk vond en wat ik niet deed. Uiteindelijk heb ik uitgevonden wat ik wil in een man ... behalve nu blijkt dat ik daar helemaal niet zo zeker van ben.

Ik dacht dat ik iemand wou die mijn wereldbeeld uitdaagde. Maar wat ik echt wil, is iemand die dezelfde mening deelt. Ik dacht dat ik geïntrigeerd was door uitgedaagde meningen, maar ik vind het frustrerender dan voldoening geven. Ik wil niet horen dat ik de hele tijd fout zit. Ik wil dat we een gemeenschappelijk begrip delen, vooral over de grote dingen. Overeenstemming over de grote foto maakt ons op de lange termijn gemakkelijker, maar ik wil nog steeds dat hij een aantal verschillende gedachten en meningen heeft.

Ik dacht dat ik iemand zoals ik wilde. Maar ik denk dat ik de voorkeur geef aan iemand die zijn eigen rare eigenaardigheden en gewoonten heeft. Uiteraard moet ik bij iemand zijn wiens persoonlijkheid de mijne aanvult, maar een beetje spanning spoort de dingen vooruit. Natuurlijk kan het frustrerend zijn om een ​​man te dateren die rommelig is, omdat ik een nette freak ben of om met iemand te zijn die introvert is als ik van een goed feest hou, maar een beetje wrijving kan een goede zaak zijn, toch??

Ik dacht dat ik iemand leuk vond die rustiger was. Ik denk dat ik de voorkeur geef aan iemand die meer extravert is. Een stille, zachte man was altijd het type waar ik me aan aangetrokken voelde totdat ik me realiseerde dat ik liever iemand een beetje meer avontuurlijk zou willen hebben. Ik geef er de voorkeur aan om op pad te gaan en ik wil dat iemand die ervaringen met mij deelt. Ik wil het leven niet voorbij zien gaan; Ik wil het goedmaken met een geweldige kerel aan mijn zijde. Natuurlijk wil ik niet iemand die te wild is, ook ...

Ik was de meest dominante. Ik waardeer het wanneer een man stelling neemt en beslissingen neemt. Waar ik ooit tegen was als vrouw, promoot ik nu als een geliefde. Ik wil dat mijn man sterk en vastberaden en toch zorgzaam en bescheiden is. Ik wil dat hij de leiding neemt en een man is, terwijl hij ook de beste geliefde voor me is. Ik ben tot bezinning gekomen en besef dat het goed is om soms onderdanig te zijn. Ik zal dat niet de hele tijd zijn, dus ik heb een man nodig die met mij kan werken om een ​​balans te vinden. Dat bestaat helemaal, toch?

Ik had het allemaal gepland. Nu hou ik van een kleine verrassing. Mijn toekomst was altijd duidelijk met de man in mijn leven en nu verkies ik spontaan. Ik vind het opwindend om niet te weten wat er gaat gebeuren en dat is veel spannender dan alles te weten. Ik wil geen voorspelbaar leven, ik wil me constant afvragen wat er daarna komt. Dat betekent niet dat ik bereid ben om een ​​man te accepteren die alles halveert en niet kan committen, ik wil gewoon niet alles zo stevig vast willen leggen.

Ik haatte het om gedwongen te worden dingen te doen. Nu, ik prijs hem dat ik uit mijn comfortzone stap. Er zijn zoveel dingen die ik nooit zou proberen tenzij iemand me gemaakt heeft, en een man die dat voor me doet is een winnaar in mijn boek. Dat vond ik niet altijd leuk, maar nu denk ik dat dit de enige manier is om risico's te nemen. Het is duidelijk dat hij moet weten dat wanneer ik echt nee zeg tegen iets, ik het meen, maar een stevige aanmoediging zal een lange weg gaan.

Vroeger had ik irrationele angsten. Nu voel ik me onbevreesd. Ik was bang om teleurgesteld te worden door iedereen die ik ontmoette, omdat het moeilijk was om ze te vertrouwen. Ik had geen reden om ze niet te vertrouwen, wat de situatie volkomen irrationeel maakte. Ik voel me meer ontspannen dan ooit en ik was bang dat ik altijd op mijn hoede zou zijn. Aan de andere kant, als ik ga beginnen met een afspraakje met een man die duister blijkt te zijn, kan die neiging terugkomen ...

Ik dacht altijd dat je het niet was. Nu denk ik dat je dat misschien wel bent. Voor alle tijden zei ik dat ik zo iemand niet wilde, ik besefte dat ik gewoon tegen mezelf loog. Ik kon de wereld anders zien, waardoor het moeilijker was om te beslissen wat ik eigenlijk wilde. Nu is de foto niet zo duidelijk omdat ik een andere manier heb getoond. Maar om je de waarheid te vertellen, daar ben ik ok mee. Misschien wist ik eigenlijk nooit wat ik wilde.