Ik was vroeger doodsbang dat ik alleen was - hier heb ik geleerd van te houden

Ik dacht altijd dat alleen zijn het ergst mogelijke was dat me kon overkomen, maar nadat ik door een pijnlijke breuk heenging en mijn eigen plek betrad, moest ik plotseling een van mijn grootste angsten onder ogen zien. Het was echt beangstigend, maar leidde er uiteindelijk toe dat ik verliefd werd op mijn eigen bedrijf.

Ik zag mijn angst onder ogen en besefte dat ik zonder reden bang was geweest. Toen ik voor het eerst naar de universiteit ging, hield ik van kamergenoten - mijn vrienden waren maar een paar meter bij me vandaan en ik hoefde nooit alleen te zijn! Uiteindelijk belandde ik echter in een slaapzaal nadat mijn relatie was geëindigd en moest ik mijn angst om alleen te leven tegemoet treden. Het dwong me om mezelf als persoon te leren kennen en maakte me volledig zelfredzaam. Het was eerst eng maar zo de moeite waard.

Ik nam een ​​pauze van sociale media. Als ik alleen ben, is het laatste wat ik wil zien mijn collega op een romantische vakantie of mijn vrienden uitgaan op een avond dat ik te druk was om mee te doen. Toch, om wat voor reden dan ook, is het eerste (en soms enige) wat ik doe als ik het alleen heb, scrollen door sociale media. Ik besefte eindelijk dat ik niks miste. Om mezelf de overbodige FOMO te besparen, heb ik even stil gestaan ​​bij Instagram en Snapchat. In plaats van mijn telefoon constant te controleren, investeerde ik in plaats daarvan tijd in zelfzorg.

Ik creëerde een gezellige leefruimte waar ik graag thuiskwam. Een leefruimte hebben die je op je gemak stelt en weerspiegelt wie je bent, is zo belangrijk. Toen ik naar mijn eigen plek verhuisde, plaatste ik posters van plaatsen en films waar ik van hou, zodat ik omringd zou zijn door dingen die me eraan herinneren wat ik gepassioneerd vind. Ik hing ook lichtslingers op in mijn slaapkamer. Ik zet ze aan wanneer ik wil ontspannen omdat het zo'n gezellige sfeer creëert. Thuiskomen in een leeg appartement lijkt niet zo erg als je ervan houdt hoe het eruit ziet en voelt.

Ik keerde terug naar mijn oude hobby's en ontdekte nieuwe passies. Ik dacht dat ik wat tijd voor mezelf had, de perfecte gelegenheid om iets nieuws te proberen. In plaats van afhaalmaaltijden te bestellen of vooraf gemaakte gerechten te kopen zoals ik gewoonlijk doe, probeerde ik een aantal nieuwe recepten te koken die ik op Pinterest vond. Het was zo lonend en nu probeer ik elke week voor mezelf te koken. Ik heb ook meer tijd geïnvesteerd in mijn kunstwerken. Ik ben dol op tekenen, maar ik zou nooit de tijd kunnen vinden om het echt te doen. Het was zo bevredigend dat ik tijd doorbracht met doen waar ik echt gelukkig van word.

Ik heb mijn vriendschappen opnieuw geëvalueerd en opgewaardeerd. Dit was een moeilijke, maar ik moest erkennen dat mijn vrienden net zo druk zijn als ik. Alleen omdat we niet voortdurend sms'en of rondhangen, betekent niet dat ze me in de steek hebben gelaten. Ik begon de moeite te doen om eerst uit te reiken, en een snel "denken aan jou" of "geef me een buzz wanneer je vrij bent" gaat echt een lange weg. Het is prima om elkaar niet altijd te zien. Alle lunchdata en wijnavonden maken de tijd die we apart hebben doorgebracht altijd goed.

Ik stopte met zo rigide te zijn en opende mezelf voor spontaniteit. Ik ben iemand die gemakkelijk aan een routine deelneemt - ik zou elke avond dezelfde aflevering kunnen bestellen en elke avond dezelfde shows kunnen bekijken - maar steeds dezelfde dingen doen wordt saai en kan echt mijn humeur doden. Dus toen ik merkte dat ik in een routine terecht kwam, zorgde ik ervoor dat ik hem opzette. Ik zou een nieuw restaurant gaan proberen of een film gaan zien in plaats van er in te blijven en er naar te kijken. Door een open geest te houden, werd ik enthousiast over het hebben van alleen tijd in plaats van er bang voor te zijn!

Ik begon voor mijn lichaam te zorgen, niet alleen voor mijn geest. Na een lange dag was het voor mij de gewoonte om de hele nacht op de bank te liggen, maar mezelf opdringen om op te staan ​​en naar de sportschool te gaan was zo lonend. Ik vond oefeningen die ik leuk vond om te doen en voelde het beste voor mijn lichaam en ik heb zoveel over mezelf geleerd. Ik kwam erachter dat ik van Zumba houd, dus ik vond lessen bij me in de buurt om elke week naartoe te gaan. Het heeft me geholpen super gemotiveerd te worden en mijn zelfvertrouwen schoot omhoog. Niet alleen verbeterde mijn lichamelijke gezondheid, maar mijn mentale en emotionele gezondheid ook.

Ik kwam het huis uit toen ik moest. Cabinekoorts kan te echt zijn, vooral als je alleen woont. Soms als ik te lang in huis ben geweest, kan ik me een beetje roerig gaan voelen. Dat is wanneer ik weet dat ik het huis moet verlaten om een ​​andere omgeving te krijgen. Zelfs als het gewoon naar mijn plaatselijke koffiebar gaat om wat werk te verzetten of de supermarkt te raken, helpt het. Soms ga ik zelfs een rondje door de buurt maken om mijn hoofd leeg te maken en wat frisse lucht te krijgen.

Ik omarmde het alleen leven. Het is zo gemakkelijk om te comfortabel te worden in een relatie. Toen ik het met mijn serieuze vriendje beslechtte, voelde ik me echt bang om alleen te zijn. Omdat ik het grootste deel van mijn tijd bij hem had doorgebracht, wist ik nauwelijks wie ik was toen hij weg was. Ik heb geleerd om van de geweldige dingen over alleen zijn te houden die ik eerder als vanzelfsprekend had beschouwd. Het investeren in deze tijd om mezelf te leren kennen hielp me om meer vertrouwd te zijn met alleen zijn en het hielp mijn volgende relatie sterker te maken.