Ik was moe van mensen die mijn hart braken, dus in plaats daarvan viel ik verliefd op deze dingen

Ik heb me onlangs gerealiseerd dat ik te veel van mijn hart in verbindingen met mensen stopte die er onvermijdelijk vaker wel dan niet zouden eindigen. Toen ontdekte ik dat er betrouwbaardere dingen waren waar ik verliefd op kon worden en die me niet in de steek lieten.

Mijn carrière werd net zo belangrijk voor mij als een partner. Ik ben altijd gepassioneerd geweest door mijn carrière, maar ik stelde me vast dat mijn toekomst een vaste, romantische partner zou zijn. Uiteindelijk kwam ik echter tot de conclusie dat ik OK was met een leven dat volledig draaide om mijn carrière. De maatschappij doet ons denken dat een leven alleen een onvervuld leven is, maar dat is gewoon niet waar.

Het vinden van tijd voor een hobby was niet eenvoudig maar het was noodzakelijk. Verliefd worden op mijn werk was de eerste stap naar geluk, maar ik wist dat ik iets meer ontspannen nodig had om mijn energie op te richten. Een tijdverdrijf vinden waarin ik niet werd betaald - in dit geval aquarelleren - maakte me eigenlijk productiever en creatiever tevreden.

Ik werd verliefd op mijn eigen creaties. Niet alleen bracht ik meer tijd door met het produceren van kunst en het werken aan dingen die me vreugde brachten, maar ik was ook trots op mezelf voor de dingen die ik heb gemaakt. Ik stopte met het overdreven kritisch zijn van mijn kunst en ik begon het te omarmen. Die zelfacceptatie bracht me een heel nieuw niveau van vervulling.

Ik besefte dat kunstenaars uit het verleden me nooit in de steek zouden laten. Het is gevaarlijk om verliefd te worden op een icoon of een beroemdheid omdat (zoals we van de # MeToo-beweging leerden), ze menselijk zijn en je uiteindelijk teleurstellen. Het geweldige aan auteurs, muzikanten en filmsterren die al verdwenen zijn, is dat ze nu niets kunnen doen om je perceptie van hen te veranderen. Verliefd worden op klassieke schilders en dichters gaf me de broodnodige emotionele stabiliteit.

Ik heb altijd met mensen gepraat, maar ik heb geleerd dat stilte nog beter kan. Het is normaal om via een gesprek naar menselijke verbinding te verlangen, maar het is ook belangrijk om comfortabel te zijn met stilte. Stilte is een ondergewaardeerde gave en alleen zijn is de perfecte gelegenheid om te absorberen en er voordeel uit te halen. Het geeft je meer tijd om na te denken en een algemeen rustiger perspectief.

Ik nam de tijd om de natuur te zien. Ik wist dat het belangrijk was om naar buiten te gaan en op gezette tijden wat frisse lucht te krijgen, maar het maken van tijd was makkelijker gezegd dan gedaan. Toen ik uiteindelijk mijn best deed om mezelf onder te dompelen in de natuur op de reg, merkte ik een aanzienlijke verbetering van mijn algemene humeur op. Bovendien realiseerde ik me dat een zonsondergang mijn hart alleen maar op een goede manier zal breken.

Ik ontdekte de helende kracht van muziek. Ik zal de eerste zijn om toe te geven dat ik de afgelopen 10 jaar naar dezelfde 20 nummers heb geluisterd. Het uitbreiden van mijn smaak in muziek was iets dat ik nooit als prioriteit had. Ik voelde me echter een stuk beter als ik me er bewust voor inspande om regelmatiger naar muziek te luisteren. Er was ook een enorm verschil tussen het luisteren naar muziek terwijl ik aan het werk was en gewoon mijn ogen sluiten en mezelf laten verdwalen in alles, van Franse pop tot Beach House.

Ik waardeerde de kleine dingen. Toen ik niet meer zoveel op anderen focuste, begon ik me te concentreren op de kleine dingen in het leven. Ik hecht meer belang aan het dansen op mijn favoriete album of aan het bakken van mijn favoriete dessert. Je kunt gemakkelijk verdwalen in de dagelijkse gekte en vergeten dankbaarheid te geven voor de kleine dingen.

Het belangrijkste wat ik leerde was van mezelf houden. Het klinkt misschien saai, maar toen ik niet geobsedeerd was door mijn relaties met andere mensen, had ik veel meer tijd voor zelfzorg. De reis naar zelfliefde is niet altijd gemakkelijk, maar het is zo belangrijk voor een gelukkig leven.

Nadat ik verliefd was geworden op de wereld, begon de wereld me lief te hebben. Hoe meer alledaagse dingen ik bewust waardeerde, hoe gelukkiger ik werd. Zodra ik positiviteit de wereld in ging brengen, begon ik het terug te krijgen. Ik voelde me veel minder angstig en veel veiliger. Verandering in het leven is onvermijdelijk, en bij verandering komt vaak een gebroken hart ... tenzij je verliefd wordt op dingen die nooit zullen veranderen.