Ik zou eerder alleen zijn voor de rest van mijn leven dan settelen voor zinloze aansluitingen
Ik ben single AF en ondanks het feit dat ik het niet wil zijn, haat ik serieus moderne dates. Waarom? Omdat het allemaal over connectiecultuur gaat. De waarheid is dat ik liefde wil vinden, maar dat ik liever alleen ben dan mezelf te moeten verlagen tot zinloze afspraken. Dit is waarom:
Ik wil een relatie, geen casual aansluiting. Ik begrijp het - mensen willen tegenwoordig dingen casual en eenvoudig houden, maar in mijn gedachten is het aansluiten op een echte relatie veel ingewikkelder dan dat ik een echte relatie heb. Ik ben op zoek naar liefde en toewijding, dus waarom speel je FWB en doe je alsof ik geïnteresseerd ben in iets dat ik niet ben? Ik vertel de mannen liever precies wat ik wil en laat ze buigen dan dat ze mijn tijd verspillen aan een man die alleen maar geeft om me naar bed te brengen.
Ik heb het gevoel dat daten de enige plek is waar ik als ouderwets word beschouwd. Meestal ben ik geen erg conservatieve persoon. Als het op seks aankomt, ben ik echter niet in de zin dat ik andere mensen veroordeel voor wat hun eigen seksleven is. Ik denk zelfs dat dit een persoonlijke keuze is en eerlijk gezegd niemand anders. Het is gewoon niet wat ik wil voor mezelf. Ik ben niet in de hookup scene. Aan het eind van de dag moet ik trouw zijn aan wie ik ben en zinloze seks ben ik gewoon niet.
Ik wil een man die eigenlijk op dates wil gaan. Ik wil niet al onze tijd op Netflix doorbrengen en relaxen. Ik wil samen quality time, waarbij we elkaars hart leren kennen en niet alleen ons lichaam. Ik zeg niet dat hij altijd dure diners voor me moet kopen, ik bedoel gewoon dat ik meer dingen wil doen dan alleen maar inhaken. Echte data die niet alleen over de vraag of de nacht eindigt in zijn bed of de mijne.
Seks betekent eigenlijk iets voor mij. Zinloze seks is volkomen normaal in moderne dating, maar dat betekent niet dat het normaal moet zijn in mijn leven. Alleen omdat het voelt alsof iedereen iets doet, wil dat nog niet zeggen dat ik het ook moet doen. Voor mij is seks altijd een kwestie van emotie en daarom zal ik niet slapen met een man van wie ik niet houd.
Ik ben het beu om me af te vragen of iemand gaat bellen of sms'en. Ik wil niet wachten aan mijn telefoon en me afvragen of ik eigenlijk iets voor hem bedoelde. Eerlijk gezegd ben ik gelukkiger om alleenstaand te zijn, want dat betekent dat ik me geen zorgen hoef te maken over dat soort onzin van een vent. Ik wil vanaf de eerste dag weten dat we allebei op zoek zijn naar liefde, niet alleen seks.
Moderne dating maakt me ongelooflijk alleen voelen. Ik voel me als een vreemde persoon. Soms lijkt het alsof ik de enige overgebleven persoon ben die geen contact wil maken met iemand waar ze niet verliefd op is. Ik ben hier in de minderheid en er kan veel vis in de zee zijn, maar mijn seksuele vooruitzichten elimineren veel van hen. Aan het eind van de dag voel ik me alleen, vooral als ik geen vrienden heb die hetzelfde voelen.
Ik heb liever niemand dan iemand te hebben waar ik niets voor bedoel. Waarom zou ik een vent in mijn leven hebben die me niet verveelt? Waarom zou ik mijn tijd besteden aan een man die alleen met mij wil omgaan als we gaan aansluiten? Ik wil een diepere relatie dan dat. Aan het einde van de dag, als een relatie is gebouwd op seks en niet op liefde, ben ik liever alleen.
Ik ben meer dan alleen een warm lichaam. Ik wil een man die dat ziet. Eerst en vooral wil ik dat hij verliefd wordt op mijn hart, mijn brein, mijn persoonlijkheid en niet alleen mijn lichaam. De meerderheid van de mannen wil misschien gewoon een vrouw die van tijd tot tijd in bed ligt, maar ik ben gewoon niet die vrouw. Ik wil liefde, en dat betekent meer dan een relatie die voornamelijk over seks gaat.
Ik ben zo moe van de druk om contact te maken. Het is mijn lichaam en mijn keuze, maar helaas ga ik tegenwoordig tegen de norm in. Ik word als vreemd beschouwd omdat ik niet eens jongens zoen waar ik geen echte interesse in heb. Iedereen om me heen kan zeggen dat een kus maar een kus is, maar voor mij is het meer dan dat. Als ik niet de emoties heb om een back-up van mijn acties te maken, voelt het gewoon verkeerd voor mij.
Als connectiecultuur is wat nodig is om liefde te vinden, ben ik beter af single. Ik zou niet moeten offeren wie ik ben om liefde te vinden. Dat slaat gewoon nergens op. Ik wil iemand die van me houdt voor precies die persoon die ik ben, niet de persoon die de maatschappij me opdringt om te zijn. Aan het eind van de dag moet ik trouw zijn aan mezelf en als dat betekent dat ik vrijgezel blijf dan is het zo.
Als er een man is waar ik mee moet zijn dan zal hij denken dat ik het wachten waard ben. Ik ben zo klaar met de jongens die zo gewend zijn om cultuur te koppelen dat ze niet exclusief daten als seks er niet bij betrokken is. Als een man met meer dan één vrouw aan het daten is of met meer dan alleen ik in contact komt, dan ben ik weg. Ik wil iemand die voor 100 procent in mij is en het niet uitmaakt of dat betekent wachten op seks totdat we echt verliefd zijn. Ik ben klaar met connectiecultuur en tot ik zo'n vent vind, is single AF wat ik zal zijn.
