Ik ben Single voor de eerste keer in Forever & heb geen idee WTF dat ik aan het doen ben

Ik had lange tijd een relatie, maar nu ben ik weer vrijgezel en weet ik niet precies hoe ik moet handelen. Ik ben er zo aan gewend om bij iemand te zijn en het voelt raar om buiten te zijn en te weten dat er niemand thuis op me wacht. Ziet mijn haar er goed uit? Probeert deze vent me te slaan? Is het te vroeg om naar huis te gaan? Ik ben voor het eerst voor altijd vrijgezel en heb geen idee WTF dat ik aan het doen ben.

Er is geen routine. Ik ben gewend om dingen op een bepaalde manier te laten gaan en nu ren ik in alle verschillende richtingen, onzeker over wat er in godsnaam aan de hand is in mijn leven. Ik heb de tijd genomen om te genezen van mijn uiteenvallen en terwijl ik altijd van mijn onafhankelijkheid heb genoten, wil ik nog steeds liefde. Helaas is er geen handleiding die me vertelt hoe ik door de datascene moet navigeren. Wat moet ik nu doen?

Er is zoveel onbekend. Wat doet men in de enige wereld? Met wie breng ik mijn tijd door en waar kan ik het beste zijn? Ik weet dat er een gemakkelijkere manier is om hiermee om te gaan, maar mijn instinct is niet hetzelfde als vroeger. Ik weet niet wie daar is en wat ze te bieden hebben, als er iets is. Ik heb beslist enige begeleiding nodig.

Er zijn zoveel jongens, maar ik heb geen idee welke soort ik wil. Ik ben vergeten hoeveel er waren. Lang, kort, slungelig, mollig, harig, kaal, goofy, knap, intimiderend, enz. Nu ik zie dat ze allemaal rondrennen, weet ik niet zeker welke kant ik op moet. Met welke van hen is het zelfs de moeite waard om te praten? Welke zal me gelukkig maken? Het enige dat ik weet is dat ik geen kopie van mijn ex wil, maar verder voel ik geen idee.

Er is geen garantie dat dit met de volgende zal werken. Nu ik terug ben in de datenpool, maakt het me nerveus om me af te vragen of het de volgende keer zelfs succesvol zal zijn. Voor iemand die een relatie had, weet ik niet zeker of ik het hele informele datingsysteem dat zo populair lijkt aan te kunnen. Ik ben gewend om zoveel meer te willen en ik denk niet dat ik dat kan opgeven.

Ik ben niet gewoon zoveel vrijheid te hebben. Er is zoveel ruimte om te zwerven en zoveel vrijheid nu ik gewoon niet weet wat ik ermee moet doen. Het is niet alsof mijn ex me heeft gecontroleerd, maar ik heb er wel rekening mee gehouden met alles wat ik deed. Nu dat ik dat niet hoef te doen, zijn mijn opties eindeloos. Misschien neem ik een nieuwe hobby aan, ga ik op reis of ga ik naar een bar en flirt ik een beetje. Of misschien drink ik wijn in mijn bed en kijk Harry Potter. Ja, dat klinkt ongeveer goed.

Ik weet niet of ik nog spelletjes heb. Verdorie, het is zo lang geleden, ik weet gewoon niet of ik de grens heb gehaald. Ik ben er vrij zeker van dat mijn flirtvaardigheden nu niet meer bestaan. Hoe maak ik dingen spannend en bedenk ik creatieve gespreksaanvallers? Weet je zeker dat hier geen handboek voor is??

Willen kerels zelfs echte relaties meer?? Ik weet niet eens zeker wat mensen het liefst doen in relaties. Is het in het begin strikt casual? Is het mogelijk om te sterk te komen? Geeft ze niet te veel aandacht als wenselijk gezien? Ik ben bang dat ik, omdat ik al zo lang niet op de hoogte ben, niets goed zal doen, en daarmee mijn kans om iemand te vinden die cool is om te gaan voelen te verkleinen..

Ik praat nog steeds tegen mijn ex. Ja, daarover - we zijn nog niet helemaal gestopt met praten. Ik ben een idioot, toch? Ik weet. Ik denk dat het praten steeds minder zal gaan als de tijd voortschrijdt en ik vind het goed, vooral als het een probleem wordt naarmate ik meer met daten begin. Ik zou zeker niet willen dat het mijn verlangen om daar weg te komen beïnvloedt en nieuwe mensen te ontmoeten. Ik zou vooruit moeten gaan, niet terugkijken.

Ik zit liever thuis dan in de bars of clubs. Het probleem met het hele ding proberen, nieuwe plekken verkennen en nieuwe mensen ontmoeten, is dat ik liever gewoon thuis blijf. Ik ben door de jaren heen meer een huiselijk iemand geworden en ik denk dat het een groter probleem zal worden dan ik dacht om een ​​inspanning te doen om uit te gaan. Ik hou echt van mijn bed.

Mijn carrière is belangrijker dan mijn liefdesleven. Over het algemeen concentreer ik me liever op mijn carrière dan op het vinden van liefde, wat een goede en slechte zaak is. Werk is belangrijk voor me en de tijd die ik erin stop, is op de lange duur voordeliger dan praten met iemand die nooit echt iemand in mijn leven zal worden. Ik vind het geweldig om koppig en carrière-gedreven te zijn, ik hoop alleen dat dit me niet belet mezelf daar buiten te zetten.

ik voel me verloren. Ik denk dat je zou kunnen zeggen dat ik een beetje in de war ben over wat ik moet doen. Mij ​​wordt altijd verteld wanneer ik niet weet wat ik moet doen, gewoon niets doen. Wat er ook bedoeld wordt, zal gebeuren. Eén enkel leven kan niet zo erg zijn, toch? Ik moet er gewoon van leren genieten, wat makkelijker gezegd lijkt dan nu gedaan.