Ik ben helemaal blij single en ik ben van plan om altijd op die manier te blijven
Als een vrouw van in de twintig kan ik vol vertrouwen zeggen dat ik geen idee heb hoe ik de rest van mijn leven er uit wil zien - dus hoe moet ik weten met wie ik het wil uitgeven? Ik heb geen haast om het uit te zoeken, want single zijn is geweldig. Ik mag doen wat ik wil, wanneer ik wil. Ik krijg de PRECIES hoe ik het wil - geen compromissen, geen offers, alleen ik en mijn droomleven. Dit is waarom ik van plan ben om voor altijd alleenstaand te zijn (en waarom is daar niets mis mee):
Ik hou ervan om tijd alleen door te brengen. Ik was vroeger een van die mensen die bij iemand anders moesten zijn om zich goed te voelen. Het was een van de grootste problemen die ik had, omdat ik het niet leek te beheersen. Toen ik bij mensen was, was mijn zelfrespect luchtig, maar toen ik alleen was, voelde ik me depressief. Eindelijk, toen ik genoeg had, begon ik mezelf te dwingen dingen alleen te doen. Toen ik er eindelijk gerust in was, voelde ik me ongelooflijk vrij. Alleen zijn heeft voor mij een enorme prioriteit omdat ik nooit meer op iemand wil vertrouwen voor geluk.
Ik wil niemand een antwoord geven. Een van mijn minst favoriete delen van relaties uit het verleden was om iemand te moeten antwoorden. Ik haatte het voortdurend om bij iemand in te checken. Het is niet zo dat ik met een of andere rare control freak aan het daten was - het is gewoon wat er in een relatie gebeurt. Je laat elkaar weten waar je bent. Hoewel ik nooit het gevoel had dat ik om iets moest vragen, miste ik de spontaniteit van het leven.
Ik ben niet groot in delen. Ik weet het, ik weet het, ik moest dit leren in de kleuterklas! Hoewel ik mezelf als een zeer vrijgevig persoon beschouw, wil ik niet het gevoel hebben dat ik iets moet delen, of dat nu mijn gedachten of mijn geld zijn. Ik hou van de daad van geven, maar soms kan het in een relatie verplicht voelen, en dat neemt veel plezier weg.
Ik heb mijn eigen plaats nodig. Misschien is het de introverte persoon om te praten, maar ik heb tijd nodig om mezelf op te laden. Als ik te lang bij iemand in de buurt ben (zelfs als ze mijn soulmate of mijn beste vriend waren), word ik angstig en erg geïrriteerd en begin ik mijn geduld te verliezen. Geef me echter een uur en een bubbelbad en ik kom terug bij mijn vaste persoon. Het zal altijd een noodzaak voor me zijn om een plek te hebben die ik volledig de mijne kan noemen.
Ik wil dat mijn carrière voorop staat. Ik ben meer geïnteresseerd in mijn carrièredoelen dan in mijn relatie. Ik weet dat ik lief en leuk ben en ik heb niemand nodig die me daaraan herinnert. Wat ik niet weet, is hoe ver ik kan gaan om mijn dromen te bereiken of dat ik mijn ideale leven helemaal alleen kan creëren. Dat wil ik weten.
Ik heb mijn stam al gevonden. Ik weet dat mensen een relatie willen als een bron van emotionele en mentale ondersteuning, maar dat heb ik al begrepen. Ik ben gezegend met een geweldige familie en een fantastische groep vrienden, en ik kon echt niet veel meer vragen. Ik heb gewoon geen relatie nodig om die ondersteunende rol te vervullen.
Ik wil liever niet omgaan met de bagage van iemand anders. Ik weet dat iedereen zijn bagage heeft (Heer weet dat ik de mijne heb), maar ik voel gewoon niet de behoefte om met andermans spullen om te gaan. Ik heb genoeg aan de hand zoals het is. Noem het zelfzuchtig, maar ik wil niet meer persoonlijke kwesties in mijn leven uitnodigen.
Ik wil me niet schuldig voelen voor mijn manier van leven. Ik besteed waarschijnlijk het grootste deel van mijn beschikbare inkomen aan restaurants. Ik ben een veganist. Ik blijf het hele weekend in en kom op een boek of kom na zonsopgang elke avond thuis. Ik ben een intens persoon en waar ik van hou, is waar ik mezelf volledig in stort. Ik weet dat dat niet is hoe veel mensen willen leven, maar ik wel. Ik wil niet dat ik minder wordt, omdat ik mijn leven op een bepaalde manier leuk vind.
Ik hou van de opwinding van het onbekende. Begrijp me niet verkeerd - een relatie kan opwindend zijn, maar ik laat me liever verrassen door het leven. Ik wil geen man ontmoeten en naar een huis gaan met een hypotheek van 30 jaar. Ik wil naar het onbekende springen. Ik wil dat alles mogelijk is.
Ik wil niet voor altijd op één plek (of relatie) blijven. Ik ben altijd een zwerver in hart en nieren geweest. Ik voelde me altijd schuldig omdat ik zo ansty was geworden, maar nu besef ik dat ik gewoon ben wie ik ben. Het idee om me de komende vijftig jaar met dezelfde persoon of plek te vestigen maakt me nerveus. Sterker nog, het maakt me meer bang dan niet weten wat er gaat gebeuren. Ik ben rusteloos en dat is precies hoe ik het vind.
