Ik ben bang dat ik mezelf heb verwoest voor liefde

Na het daten en in een aantal langdurige relaties zitten die gewoon niet uitwerkten, verloor ik een beetje de hoop. Ik heb het veld gespeeld, gedateerd met zoveel verschillende soorten jongens en ik heb nog steeds het gevoel dat ik geen idee heb wat ik in vredesnaam aan het doen ben. Ik dacht altijd dat ik het een paar keer goed zou krijgen, maar nu weet ik het niet zo zeker.

Ik heb al zoveel van mezelf aan iemand anders gegeven. Het is een feit dat ik zo'n speciaal deel van mij al aan iemand anders heb gegeven - het is moeilijk te geloven dat ik hetzelfde aan een ander kan geven. Ik voel me bijna versleten.

Ik dacht dat ik wist wat liefde is. Nu ben ik niet zo zeker. Ik dacht dat ik het juiste idee had en wist wat het betekende om echt om iemand te geven en er volledig voor te zijn. Natuurlijk had ik het mis. Nu is het alsof ik terug ben naar de tekentafel, maar ik teken een blanco.

Ik heb zulke hoge verwachtingen. Ik heb het gevoel dat ze soms irrationeel zijn. Ik heb een zelfvertrouwen ontwikkeld waardoor ik kieskeurig kan zijn en nooit genoegen kan nemen met minder, maar ik heb het gevoel dat ik de lat te hoog heb kunnen zetten. Het is moeilijk omdat ik probeer liefde te vinden terwijl ik tegelijkertijd mezelf bescherm.

Ik ben zo gekwetst in relaties uit het verleden. De hoeveelheid pijn die ik heb doorgemaakt in mijn relaties is het soort dat nooit echt verdwijnt. Ik weet dat pijn vereist om gevoeld te worden, maar het verandert je als geliefde of je het wilt of niet.

Ik ben door de jaren heen cynischer geworden. Helaas is mijn eens te vertrouwende zelf sceptisch geworden als de hel. Ik ben niet de warme en vertrouwende persoon die ik was omdat mijn ervaringen mijn vermogen om zo open te zijn hebben geschaad.

Ik heb moeite met het volgen van mijn eigen advies. Voor iemand die goede relatie-adviezen heeft voor mijn vrienden, kan ik het gewoon niet lijken te volgen. Als ik geen dosis van mijn eigen medicijn kan nemen, hoe kan ik dan verwachten dat ik liefde kan vinden?

Ik ben bang om bedrogen te worden. Om redenen buiten mijn controle, vrees ik niet goed genoeg te zijn. Ik heb veel te veel gezien en voelde zoveel pijn veroorzaakt door ontrouwe jongens dat ik gewoon niet weet of iemand echt loyaal is. Ik denk niet dat ik dat nog een keer kan doorstaan.

Ik weet niet of ik geloof dat er duurzame, langdurige relaties bestaan. Ik geloofde altijd in een liefde die eeuwig duurt, nu denk ik dat het misschien een leugen is. Ik zie zelden paren die het helemaal voor elkaar hebben en ik wil nooit een van die paren zijn die het niet halen.

Ik heb het gevoel dat ik nooit iemand goed genoeg zal vinden. Ik ben gewoon bang dat ik een punt in mijn leven zal bereiken waar ik niemand kan vinden die bij me past, waar ik ook kijk. Ik wil niet iemand missen die geweldig is, want ik heb niet kunnen zien wat er voor me staat.

Ik heb het gevoel dat ik nooit goed genoeg zal zijn voor iemand anders. Als alternatief ben ik bang om geen persoon te zijn die een ander voor altijd wil hebben. Ik weet dat ik een vangst ben, maar het is moeilijk als dingen nooit met iemand anders zijn opgelost.

Ik maak me zorgen, maar ik heb nog steeds vertrouwen. Ik ben bang dat de liefde die ik altijd al heb gewild gewoon niet bestaat. Ik ben bang dat ik niet het hart heb dat ik ooit heb gehad, maar ik heb nog steeds vertrouwen. Ongeacht hoe ik me nu voel, ik hoop dat iemand meegaat en van gedachten verandert.