Een vrouw werd zo moe van het wachten op meneer. Ze is getrouwd met een rots

Als je ziek bent van wachten en daten om The One te vinden, alleen om te eindigen met een reeks waardeloze jongens die je tijd niet waard zijn, voel ik je. Weet je wie je nog meer voelt? Kunstenaar Tracey Emin. Ze begrijpt maar al te goed dat jongens je in de steek hebben gelaten en de goeden echt moeilijk te vinden zijn, maar ze wilde haar leven niet alleen doorbrengen, dus nam ze het lot in eigen handen - en het werkte! Emin is nu een getrouwde vrouw. Het enige is dat haar man een rots is.

Ik bedoel dat niet in het algemeen, "Oh, mijn partner is mijn rots en helpt me om de dag door te komen" op een metaforische manier, maar eerder in de werkelijke, geologische betekenis van het woord. Emin trouwde met een rots - of liever, een 'oude steen' aan de kust - en droeg de begrafenis van haar vader toen ze haar heilige geloften uitsprak. Zoals ze aan The Guardian uitlegde: "Ergens op een heuvel met uitzicht op de zee is er een heel mooie oude steen en die gaat nergens heen. Het zal daar zijn, wachtend op mij. "

"Ik dacht dat de steen zo majestueus en mooi is, ik hou echt van de steen," vertelde ze de South China Morning Post. "Ik dacht aan de manier waarop ik liefheb, hoe ik liefde giet in dingen en mensen, wat het ook is, hartstochtelijk, maar niet verwacht dat het ook wordt teruggegeven. Ik accepteer gewoon dat het zo is, ik geef het gewoon. De steen wordt een metafoor voor mijn gevoel. "

Als dit allemaal een beetje gek voor je lijkt, ben je niet de enige. Emins gebaar is echter niet een van waanzin (waarschijnlijk), maar meer een van artistieke ontdekking, terwijl ze de diepere implicaties van liefde buiten het seksuele onderzoekt en meer naar het spirituele gaat. Het is allemaal een beetje la-di-da voor mijn smaak, maar als Emin blij is, waarom niet? Immers, een steen zal je teksten niet negeren of je lastig vallen voor seks als je echt niet in de stemming bent, dus dat is een voordeel, toch?

Dat gezegd hebbende, ben ik nog steeds van de overtuiging dat er iemand is - zoals in een echte, levende mens die met je kan communiceren op alle manieren waarop een rots duidelijk niet kan - voor iedereen. Zo afmattend als het zoeken kan krijgen, geef het nog niet op, oké?