Onze eerste date eindigde in de ER

We hadden een geweldige eerste date. Het restaurant was mooi en rustig, we zaten te eten een heerlijk diner, en we waren veel gelachen delen. We hebben geklikt. Toen ging alles naar het zuiden ... letterlijk. Dit is wat er is gebeurd.

Zijn uitdrukking verdonkerde plotseling. De man staat op om naar de badkamer te gaan en als hij terugkomt, is zijn glimlach verdwenen en ziet hij eruit alsof hij op het punt staat slecht nieuws te brengen. Daar gaat mijn humeur. Ugh, en ik dacht dat de date zo goed was gegaan! Dit was gewoon mijn geluk.

Ik was bang dat ik iets verkeerd had gedaan. Het was duidelijk dat ik me er zorgen om maakte dat hij me zachtjes in de steek zou laten. Misschien wilde hij zeggen dat hij dingen in de badkamer had bedacht en hij me niet meer wilde zien. Ik zette me schrap voor het slechte nieuws en wenste mezelf om het met gratie te nemen.

Het ging eigenlijk over hem. Dit was echt een geval van "Het is niet jij, ik ben het." De man ging zitten en vertelde me dat hij rare pijn in zijn ballen had. Wacht wat? Blijkbaar waren ze begonnen op weg naar de date, maar hij had geprobeerd ze te negeren. Nu, twee uur later, werd de pijn intens en kon hij niet handelen.

Over TMI gesproken. Terwijl hij me dat vertelde, dacht ik dat dit een klassiek geval van TMI was. Wat, vertelde hij me dat hij blauwe ballen had of zoiets? Ik was klaar om mijn tas te pakken en het daar weg te halen. Ik had geen vent nodig die me naar de slaapkamer haastte. Toen voegde hij eraan toe: "Ik denk dat ik net een brok in mijn testikel heb gevonden."

OK, dit gebeurt niet. Hoe kan dit nou uit het niets gebeuren? Ik dacht altijd dat de eerste afspraakjes in een vreemde bubbel van hun eigen waren, volledig afgesloten van de rest van de wereld. Dit was het bewijs dat het lot onze datum op de ergst mogelijke manier had gecrasht.

Ik sprong opzij om te helpen, ook al was ik uitgehongerd. Ik zei hem dat hij zich geen zorgen moest maken en dat we naar de Eerste Hulp zouden gaan en dat ze hem zouden zien. Ik zou hem natuurlijk niet alleen laten gaan. Dat zou echt wreed zijn geweest. Bovendien was de man echt bang en zou ik dat ook geweest zijn als ik in zijn situatie was. Ik wilde hem niet in de war maken door er in paniek uit te zien, maar ik kon het niet helpen dat ik me echt zorgen maakte over deze medische noodsituatie waarin we ons bevonden. Wat als het iets ernstigs was? Had ik net een geweldige kerel ontmoet om hem te verliezen aan een of andere vervelende ziekte?

Het was de eerste keer dat ik naar een tweede locatie reed op een eerste date. In het verleden, toen jongens gesuggereerd hebben dat ik na de eerste date naar hun plaats ga, heb ik altijd een excuus gegeven. Maar nu bracht ik ons ​​naar een tweede locatie: het gekkenhuis. Jammer dat het geen romantische locatie was, maar wat kun je doen?

Het wachten was marteling. We zaten te wachten op een dokter om hem te zien en het was echt eng, maar raar, tussen de zieke mensen die ons pad kruisten en de angstaanjagende "wat als?" Momenten, we hechtten. Het voelde alsof we al jaren aan het daten waren, alsof we een paar in de ER waren die elkaar steunden. Het was zo gek om te denken dat we elkaar pas een paar uur eerder hadden ontmoet. Hij vertelde me hoeveel het voor hem betekende dat ik er voor hem was.

Hij was OK, godzijdank. De dokter belde hem op en het was tijd om erachter te komen wat er aan de hand was. De man vroeg of ik bij hem kon binnenstappen omdat hij zo nerveus was, dus dat deed ik. Raar feitje: ik zag de ballen van die gast tijdens het onderzoek, hoewel ik probeerde weg te kijken. In elk geval deed dat er niet toe, want hij had niets ernstigs met zijn testikels! Godzijdank zei de dokter dat hij gewoon een heel gewone, maar goedaardige knobbel had die NBD was. foei!

Wat een vreemde manier om een ​​relatie te beginnen. We verlieten het ER-gevoel veel lichter dan we erin waren binnengegaan en de man stelde voor om meteen uit eten te gaan. Ik was opgewonden dat hij in mij geïnteresseerd was en ik vond het een fantastisch idee. We hadden dringend behoefte aan een herhaling van onze eerste date. We hadden een geweldige tijd - sterker nog, het was zelfs beter dan onze eerdere date en aan het einde, toen ik hem naar zijn auto bracht die nog steeds in het restaurant geparkeerd stond, vroeg hij of ik graag wilde zien hem opnieuw. Dat heb ik zeker gedaan. Het was een gekke en rare manier om te gaan daten, maar het zou ook op een dag een geweldig verhaal worden. Zoals hij graag zei: "In ieder geval kon niemand zeggen dat we saai waren op onze eerste date." Yup.