De strijd om een romanticus in een wereld vol douchebags
Romantisch zijn in een datingscène vol ghosting, love-bombing en one-night stands is een recept voor rampen. En toch kan ik niet anders dan dagdromen over de perfecte man die me van mijn hoopvolle voeten zal afvegen. Dit zijn mijn worstelingen om romantisch te zijn in een wereld vol douchebag-dudes.
Je zou denken dat het iemand zou doden om de deur voor me te openen. Wat is er ooit gebeurd met goede manieren? Kom op - het zou hem niet doden als een heer en ik denk niet dat ik onrealistisch ben om het te verwachten. De deur in mijn gezicht dichtslaan als we een bar in gaan is gewoon grof. Ik ben geen Assepoester, maar ik hou er nog steeds van als jongens de deur van de auto voor me openen of me hun paraplu geven als het regent. Het is gewoon stijlvol en aandoenlijk op een ouderwetse manier.
Ik heb er genoeg van om te worden gevraagd om seks te hebben in auto's. Dat is nooit sexy geweest en zal nooit sexy zijn. Ik haat het als ongeduldige douchebags zo graag met me willen slapen dat ze me vragen om het in de auto te doen. Wij zijn geen wilden. Ik wil niet gek worden, alleen maar omdat hij geen moeite zal doen om me zelfs maar naar huis te brengen. Ik zal dat doorgeven. Ik kan niet geloven dat sommige van deze kerels serieus zijn met deze rotzooi.
Ik ga nooit uit op leuke dates. Niet dat het drinken van whisky in een bar niet goed is, maar ik ben ziek van douchebags zonder fantasie. Neem me mee wandelen, ga picknicken op het strand of maak een zonsondergangrit en bekijk de skyline van bovenaf. Zien? Het is niet zo moeilijk om met creatieve en romantische date-ideeën te komen. De meeste jongens doen tegenwoordig geen enkele moeite.
Ik geef echt niet om trio's. Oké, ik begrijp dat het misschien leuk is om een ander meisje voor de verandering te brengen, maar ik geef er gewoon niet om. Ik ben ouderwets. Als hij me leuk vond, zou hij alleen bij mij willen zijn, zodat we nog lang en gelukkig kunnen leven, toch? Douchebags bekommeren zich alleen om seks en verraden romantiek niet. Ik ben ook niet van plan om pornefantasieën na te bootsen. Jongens als die moeten me niet bellen.
Ik wil dat hij me belt in plaats van foto's van zijn rotzooi te sturen. Wat is er ooit gebeurd met praten aan de telefoon? Waarom is dit nog steeds niet helemaal normaal om te doen? Er zijn zoveel romantische gebaren die we terug moeten brengen. Ik wil zijn stem horen en een zinvol gesprek voeren, niet kijken naar foto's van zijn rommel. Ik word veel meer ingeschakeld als hij iets intelligents zegt over de telefoon in plaats van een slecht verlichte foto van zijn geslachtsdelen te sturen. Dat is nooit indrukwekkend.
Ik zou graag willen dat hij me formeel vraagt om zijn vriendin te zijn. Niet alleen vind ik dit lief en charmant, het bespaart me ook de moeite om te proberen te achterhalen wat we zijn. Op school ben ik een man met een heel jaar uitgegaan. Ik dacht dat het nonchalant aansloot en nam het niet serieus terwijl hij dacht dat ik zijn officiële vriendin was. Hoe moest ik weten of hij nooit iets zei?
Ik wil Prince Charming niet, maar ik wil ook niet dat hij opdagen met een gescheurde spijkerbroek en een vies shirt voor een date. Serieus, daten is net zoiets als naar een sollicitatiegesprek gaan - je moet het stuk aankleden. Ik heb douchebags gedate die dachten dat het prima was om te komen met een shirt met vlekken erop. Dat is gewoon grof. Hoe kan hij misschien denken dat hij me in de steek zal laten als hij zijn was niet kan doen?
Wat is er ooit gebeurd met kleine geschenken? Oké, voor je me een gouddelver noemt, moet je me horen. Ik hou van kleine geschenken. Ze zijn zo romantisch. Ik spreek een enkele bloem of een kaart, geen Mercedes. Het is zo lief om een geschenk te ontvangen als ik het niet verwacht. Het laat zien dat hij mij goed kent en mijn smaak heeft bepaald. Helaas vinden douchebags dat een biertje aan de bar voldoende is. Het wordt tijd dat dudes hun spel opvoeren en een inspanning leveren.
Douchebags denken dat omdat ik romantisch ben, ik aanhankelijk ben. Newsflash: deze twee hebben letterlijk nul correlatie. Ik kan romantisch zijn en geniet nog steeds van mijn eigen tijd. Een beetje romantiek in een relatie willen, betekent niet dat ik geobsedeerd ben door die vent. Als hij denkt dat dit waar is, is hij gewoon blind en egocentrisch. Ironisch genoeg heeft mijn romantische kant vaak behoefte aan eenzaamheid, dus ik kan dagenlang graag alleen rondhangen.
Willen naast hem wakker worden maakt me niet stom romantisch. Wat is er zo fout aan het wakker worden samen nadat we seks hebben gehad? Ik haat het hoe douchebags denken dat het zo'n krachtige zet is om midden in de nacht weg te sluipen. Het is ongemakkelijk, grof en onvolwassen. Het is niet romantisch om te weten dat samen slapen helemaal goed is. Dat betekent niet dat we moeten trouwen, maar laat zien dat we volwassen zijn.
