Wat is het punt om te trouwen als de meeste huwelijken in een echtscheiding eindigen?

De echtscheidingspercentages zijn nog nooit zo hoog geweest en toch vallen mensen nog steeds voor de huwelijkssluiting. Ik snap het niet. Misschien ben ik cynisch, maar als je gewoon gaat splitsen, wat heeft het dan voor zin om het hele "heilige huwelijk" ding te kopen om mee te beginnen? Als je het mij vraagt, is het het risico niet waard.

Er is een 50/50 kans dat dit gebeurt. Wist je dat het aantal echtscheidingen voor Amerikaanse paren momenteel 50% is ... en stijgt? Dat betekent dat uit ALLE mensen die vandaag trouwen, ongeveer de helft van hen zal eindigen in een scheiding. Dat zijn echt slechte dingen als je het mij vraagt. Waarom tijd en geld verspillen?

Echtscheiding is een enorme oorzaak van zenuwinzinkingen. Elke volwassene die ik ken en die gescheiden is belandt uiteindelijk helemaal in het leven. Het was waarschijnlijk een van de meest traumatische gebeurtenissen die ze ooit hebben meegemaakt en die de manier waarop ze de wereld zagen compleet veranderde. Als je erover nadenkt, is een echtscheiding niet zomaar "uit elkaar gaan", het is het verliezen van alles wat je samen hebt gebouwd, of dat nu een huis, een hond, een familie, een bedrijf is. Er zijn zoveel dingen die kunnen worden weggenomen dan alleen de relatie en het kan vaak onmogelijk zijn om eroverheen te komen.

Het doet niet alleen jou pijn, maar ook de mensen om je heen. Een scheiding is absoluut verwoestend voor de twee betrokken personen, maar vergeet niet iedereen die je in de steek laat. Je kinderen (als je ze hebt), je ouders (mijn grootouders geven mijn vader nog steeds flapt voor het scheiden van mijn moeder en het is al meer dan 10 jaar geleden), je vrienden (het kiezen van een kant is nooit leuk) ... je snapt het wel.

Het is best gênant. Er is zoveel schaamte als het gaat om echtscheiding, want het is niet alleen een "breuk", het laat de wereld ook zien dat je niet trouw aan je geloften kunt blijven. Je hebt elkaar een belofte gedaan maar was niet sterk genoeg om je wapens te houden en dat is een zeer diepe schaamte daar. Niets is erger dan als een leugenaar worden beschouwd.

"Breken" klinkt veel leuker dan een echtscheiding. Zou je de mensen liever niet vertellen dat je uit elkaar bent gegaan in plaats van een echtscheiding? Het klinkt gewoon leuker. Wanneer je uit elkaar gaat, voelt het nog steeds alsof er hoop is voor je toekomst en dat je terug zult stuiteren. Als je tegen mensen zegt dat je een scheiding hebt gekregen, klinkt het gewoon triest. Het klinkt alsof je leven ten einde loopt, allemaal omdat je een document hebt ondertekend waarin stond dat je getrouwd was. Ik persoonlijk denk niet dat het het waard is.

Je moet niet trouwen alleen omdat je verliefd bent. Mensen die haperen alleen omdat ze het gevoel hebben dat ze meestal op een snel pad moeten eindigen om te scheiden. Ja, het huwelijk moet goed aanvoelen, maar het moet ook praktisch zinvol zijn. Er zouden andere redenen moeten zijn waarom je samenkomt dan pure liefde, anders gaan je levensstijlen botsen en begin je elkaar te haten (net zoals mijn ouders deden). Mijn moeder en vader hadden een gekke chemie, maar waren compleet en totaal tegengestelden en waren het niet eens met de manier waarop de ander hun leven leidde. Verrassing, verrassing ... het eindigde in een scheiding.

De meeste mensen zijn niet volwassen genoeg om te trouwen. Een groot deel van die 50% van de echtscheidingen zijn waarschijnlijk mensen die niet de taak hebben om deel uit te maken van een getrouwd stel. Begrijp me niet verkeerd, het idee om te trouwen is een werkelijk aantrekkelijk concept - voor altijd bij elkaar zijn, een bruiloft hebben, je soulmate vinden ... Maar hoeveel mensen zijn eigenlijk bereid om de tijd en moeite te doen om een ​​huwelijk te laten werken? Niet veel. Ik weet dat ik het huwelijk niet goed zou afhandelen, dus ik ga er zelfs niet heen. Het wordt genoemd verantwoordelijk te zijn voor mezelf en mijn toekomst.

Echtscheiding is bijna te gemakkelijk om te doen. Mijn vriendin is onlangs getrouwd en ze maakt al een grapje over echtscheiding. Als mensen van mijn leeftijd grapjes kunnen maken over iets dat zo ernstig is als echtscheiding, hoe serieus nemen ze dan zelfs hun huwelijk op? Het is alsof we het in onze gedachten hebben dat we altijd aan de stekker kunnen trekken als dat nodig is.

Het komt alleen maar meer en meer voor. Echtscheiding ligt al op 50% en met mijn generatie die begint te haperen, zal het alleen maar toenemen. Mensen zullen vaker gaan scheiden of helemaal niet trouwen, uit angst dat het gebeurt. De meeste ouders van mijn vrienden zijn gescheiden en als ze dat niet zijn, is het een grote verrassing. De ouders van mijn generatie hebben de weg geëffend voor ons en het wordt alleen maar het ergste van hier.

Je zou tijdens het proces veel geld kunnen verliezen. Echtscheidingen zijn duur. De gemiddelde vergoeding om te scheiden is $ 1500, maar afhankelijk van het feit of je al dan niet een rechtszaak nodig hebt voor de voogdij over de kinderen of het eigendom van je eigendom, kan het helemaal tot $ 200.000 gaan. Om nog maar te zwijgen van al het geld dat je kwijt bent aan verhuizen, een nieuw huis zoeken, kinderbijslag betalen, enz. Klinkt superslater. Waarom er zelfs heen gaan?