Waarom ik nooit zal dat iemand weer net als ik is
Je zou waarschijnlijk niet je tegenpool moeten dateren, maar dat betekent ook niet dat je een kopie van jezelf moet dateren. Natuurlijk wil ik dingen gemeen hebben met mijn vriend (anders, waarom zouden we in de eerste plaats samen zijn?), Maar er moet een balans zijn of de relatie is gedoemd te mislukken. Geloof me, ik ben er geweest, dat heb ik gedaan. Dit is de reden waarom ik nooit iemand zoals ik zal daten:
We willen altijd alleen zijn - afzonderlijk. Alleen tijd samen klinkt romantisch. Ik ben een van degenen die tijd voor zichzelf nodig heeft, zelfs in een relatie. Het probleem is, dat deed hij ook. We brachten zoveel tijd van elkaar door dat mensen soms dachten dat we het uit hadden gemaakt.
Ik kan mijn eigen stemmingswisselingen nauwelijks aan. Ik zal de eerste zijn om toe te geven dat mijn gemoedstoestand harder gaat dan die van een professionele honkbalspeler. Ik weet niet waarom ik dacht dat ik iemand zoals ik zou dateren en dat alles goed zou komen. Nee, zijn humeur was net zo vluchtig en het maakte de mijne alleen maar erger.
We zouden nooit ergens compromissen sluiten. Ik heb de neiging om een beetje aan de koppige kant te zijn. Ik vind het niet erg om compromissen te sluiten, maar onze compromissen veranderden in stand-offs. We bleven weigeren compromissen te sluiten over dezelfde dingen. Maar we waren geweldig in het schreeuwen van wedstrijden.
Ik wil graag iets nieuws proberen. In het begin is het delen van dezelfde interesses een goede zaak. Ik geloof oprecht dat elk paar een paar gedeelde interesses nodig heeft, maar het zijn de verschillende interesses die de passie levend houden in een relatie. We hebben nooit iets nieuws geprobeerd of iets van elkaar geleerd, behalve hoe vreselijk we waren.
Twee perfectionisten zorgen niet voor perfectie. Ik begin in te zien waarom ik zo moeilijk ben om te daten. Ik heb altijd problemen gehad om een perfectionist te zijn. Twee perfectionisten bij elkaar is als het uitzetten van een atoombom om de paar dagen. We waren altijd aan het oordelen en niets was ooit goed genoeg. Het was meer dan een beetje vervelend.
We zouden nooit praten, tenminste over belangrijke dingen. Omdat het zo veel op elkaar leek, dachten we dat we al wisten hoe de ander voelde. Grote fout. In ons veronderstelde comfort om elkaar zo goed te kennen, hebben we alle belangrijke gesprekken overgeslagen. Die later veranderden in gevechten die ons uiteen hielden.
Ik zou het vreselijk vinden om al mijn vrienden te verliezen. Ik was heel blij dat hij het zo goed met mijn vrienden kon vinden en vice versa. Het probleem was, toen we uit elkaar gingen, verloor ik sommige van mijn vrienden voor hem. Ik eindigde met een paar van hem. Ik mis nog steeds degenen die aan hem kant staan en ik wil niet eindigen met meer verliezen.
Ja, je kunt te veel sarcasme hebben. We hebben allemaal sarcastische mensen nodig in ons leven, maar te veel sarcasme maakt iedereen gewoon beestachtig. We zouden beginnen met sarcasme en dat zou veranderen in bijtende opmerkingen, elkaar aankeken en dan apart slapen. Tegen het einde vertelden zelfs onze vrienden dat we moesten opkijken.
Ik wil mezelf niet zo duidelijk zien. Ik weet dat ik problemen heb. Stel je voor dat je al je interne fouten op dezelfde manier kunt zien als je eigen gezicht in een spiegel. Niet te mooi, toch? Ik moest de mannelijke versie van mezelf zien en ik voelde me behoorlijk rot over wie ik een tijdje was. Ik wil dat niet nog een keer doen.
Ik heb mijn eigen fouten niet dubbel nodig. Over fouten gesproken, een relatie die alle problemen verdubbelt die je al hebt, is geen goede. Bovendien zou een partner je moeten helpen een betere jij te worden. Alles wat we deden was elkaars problemen verergeren.
Ik hou ervan om een mysterie te zijn. Ik haatte het dat hij me zo goed kende. In eerste instantie leek dat iets geweldigs, maar het werd snel irritant AF. Het is fijn om een beetje mysterie te hebben voor je persoonlijkheid. Ik vind het leuk om iemand te kunnen verrassen of soms mijn emoties te verbergen.
Een gevecht eindigt nooit. Ik vreesde voor gevechten. Als je eenmaal bent begonnen, is het alsof het nooit is gestopt. We waren allebei te koppig om ons te verontschuldigen. We sliepen het gewoon uit, maar zodra er een nieuw gevecht begon, sleepten we alle oude naar binnen. Ik heb dat probleem nooit gehad met het dateren van tegenstellingen.
Kunnen we zeggen "saai"? Het is niet zo lief en romantisch als het klinkt. Het meest opwindende onderdeel waren de gevechten. Zie het als vastzitten in de grootste sleur van je leven. We waren zo vergelijkbaar dat we nooit geprobeerd hebben dingen op te fleuren in welk deel van onze relatie dan ook. Het was elke dag dezelfde routine en ik verveelde me snel.
