Een bikini wax krijgen is helemaal traumatisch en ik zal het nooit meer doen

Er zijn dingen die elke vrouw minstens één keer moet proberen, maar het waxen van je bikinilijn is er niet een van. Natuurlijk, je wilt netjes zijn (of niet!), Maar er is niets erger dan huilen van pijn met iemands gezicht in je lustuin. Ik heb het een keer gedaan en nooit meer - dit is waarom:

Het was teveel voor mij om het te laten groeien. Ik kan veel aan, maar geen haar. Het haar daar een tijdje laten groeien voordat het was gedaan werd, was een extreem harige situatie en ook een vervelende situatie. Helaas is het uitgroeien van je struik een must, omdat de was in staat moet zijn zich vast te grijpen aan de haren, weet je, zodat ze uit je lichaam kunnen worden gereten. Ik voel me liever opgefrist volgens mijn eigen planning zonder dat ik alles voor een bepaalde tijd moet laten groeien. Het was het ergste.

Ik heb meer ingegroeide haartjes dan ooit tevoren. Wat is erger dan je haar daarbuiten laten groeien om lang genoeg te zijn om te waxen? Ingegroeide haren. Dat is mijn laatste antwoord. Ze zijn een teef, en ik kreeg een goede hoeveelheid van waxen. Heel overbodig, als je het mij vraagt. Ingegroeide haartjes zijn pijnlijk als de hel. Als ik ze ga halen, ga ik liever niet door de pijn van het harsen.

Het is veel te duur voor wat het is.Iemand een ietwat woekerend bedrag betalen om mijn bikinilijn op te ruimen, lijkt me gewoon niet de moeite waard. Scheren is natuurlijk gratis en waxen is een beetje aan de prijzige kant. Ik spaar liever het geld. De kosten van waxen beginnen op te tellen als iets anders - ik zou het liever aan schoenen besteden.

Ik voelde me een beetje TE naakt. Je fris en schoon voelen is één ding, maar ik voelde ... echt naakt. Altijd. Het was te veel! Ik wil naakt zijn; altijd klaar om 100% mezelf te voelen. Ik vond het niet leuk om niet te kunnen kiezen en kiezen wanneer ik dat kaal wil voelen of niet. Ik ben een volwassen vrouw, geen prepuberaal kind. Ik weet dat je de persoon die het harsen doet, kunt vertellen dat hij een pleister moet verlaten, maar uiteindelijk ben ik steeds kaler dan ik had gewild op het einde.

Uit je comfortzone gaan is goed, maar dit overschrijdt de grens. Ik wil niet dat iemand naar mijn vagina staart, eenvoudig en duidelijk. Ik ga er helemaal voor om uit je comfortzone te stappen, maar dit ging veel verder. Het voelt op geen enkele manier goed en ik weet niet zeker of dat ooit zal gebeuren. Open en comfortabel zijn met je lichaam is geweldig, maar dit leek absoluut een beetje overdreven aan de 'comfortabele kant'.

Ik heb geen tijd om opzij te zetten voor de afspraak, om eerlijk te zijn. Een nieuwe afspraak toevoegen aan mijn actielijst is al moeilijk genoeg, maar het is nog moeilijker als de afspraak niet nodig is. Er is niet genoeg tijd op de dag zoals het is, ik ben er helemaal klaar voor om in een ongemakkelijke wassessie te passen.

Het deed pijn als de hel. Niets over een was is echt leuk. Sterker nog, het doet pijn als de hel. Door mijn wenkbrauwen in de was gezet te krijgen, krijg ik water in mijn ogen, maar ik kan niet eens beginnen te beschrijven wat ik daar in de was gezet heb. Emotioneel, mentaal en fysiek emotioneel zijn, staat niet op mijn agenda en zal het nooit meer zijn.

Ik krijg serieuze angst voorafgaand aan de afspraak. Ik wil niet iets doen dat mij angstig maakt - ik heb er genoeg van zoals het is. Ik voelde me de hele tijd angstig in de aanloop naar de afspraak en ik weet dat ik me zo zou voelen als ik terugging. Sommige mensen maken zich zorgen over de tandarts of de gynaecoloog; Ik maak me zorgen over de vagina-was. Het is het gewoon niet waard.

Het voldeed niet aan mijn verwachtingen. Ik vond het niet zo geweldig als mensen zeggen dat het is. Ik voelde dat niet "schoon" en "opgefrist" na. Ik voelde me een beetje naakt en bang (ha!) En het was me echt niet erg zoals iedereen zei dat het zou gebeuren. Je gaat erin en verwacht dat het allemaal bloemen en vlinders zijn en je komt eruit alsof je net de duivel hebt gezien.

Het haar groeide helemaal vreemd terug. Het haar groeit heel, heel anders dan wanneer je het gewoon hebt geschoren. Het komt langzaam, op alle verschillende plekken, en niet allemaal tegelijk. Tenminste als je je scheert, ziet het er niet naar uit dat patches zomaar willekeurig groeien - het komt gelijkmatig binnen! Het leek bijna alsof er een minuut lang iets fout was, en ik ben niet zo bezig met dat leven. Het was iets dat ik nooit meer wil ervaren, dat is zeker!