Mind Games zullen je nergens brengen, dus doe geen moeite om ze te spelen

Je denkt jezelf waarschijnlijk niet als iemand die denkspelletjes speelt, en dat is logisch - het gedrag dat vanaf het begin in ons is ingebakken, is niet zo gemakkelijk herkenbaar. De games die we spelen op alle gebieden van ons leven, of het nu gaat om een ​​romantische partner, een vriend of zelfs een zakenpartner, zullen altijd een averechts effect hebben. In de tussentijd duwen ze ons gewoon verder weg van ons authentieke zelf en maken het moeilijker voor mensen om dichter bij ons te komen. Weet niet of je schuldig bent? Als je een van de volgende dingen hebt gedaan, is het tijd om te stoppen.

Het spelspel. Het spelspel is een populair afgebeelde game in sitcoms en romcoms, d.w.z. een man vragen of je er dik uitziet in een jurk. Hij kan niet winnen tenzij hij snel reageert met de meest geloofwaardige monoloog over je prachtige schoonheid. Je wilt niet echt zijn eerlijke mening, dus probeer in plaats daarvan te bedenken waarom je geruststelling nodig hebt om mee te beginnen.

Gebruik van seks als onderhandelingsinstrument. Seks hoort leuk te zijn, en in de beste omstandigheden liefhebben. Als je het gaat gebruiken als een prijs voor goed gedrag, of het onthoudt om iemand te 'trainen', begin je het te ontdoen van zijn inherente glans voor alle betrokkenen.

Mensen testen wanneer ze niet weten dat ze worden getest. Iemand in een situatie plaatsen om te zien of ze falen of niet is gewoon slecht. Misschien werkt dat als je een beroemdheid bent en moet weten wie je verhalen naar de pers lekt, maar een vriend vragen om op je vriend te slaan om te zien hoe hij zou reageren is waarschijnlijk geen geweldig idee.

De stille behandeling geven. De stille behandeling is een populaire optie als we het gevoel hebben dat iemand moet weten wat ze fout hebben gedaan. De veronderstelling is dat ze zich moeten verontschuldigen, maar de koude schouder geven is gewoon heel waardeloos en onvolwassen, en soms weten mensen niet wat ze verkeerd hebben gedaan. Het is zo veel gemakkelijker en sneller om gewoon je gevoelens te uiten.

Passieve agressieve comebacks gebruiken. Net als bij de stille behandeling, maakt passief-agressief gebruik van je interacties gebruik van "je zou moeten weten wat je deed" -gevoel, maar voegt het ook toe aan een potentieel schadelijke dialoog. Waarom iemand anders ons beter zou willen behandelen, zou inhouden dat hij of zij erger wordt behandeld?

Huilen om je eigen weg te gaan. Er is niets mis met legit tranen of het tonen van emoties in het algemeen, maar het moet niet worden gebruikt als een hulpmiddel om iemand medelijden met je te laten maken. Je vraagt ​​je af waarom je ouders je carrièrebeslissingen niet vertrouwen als je huilend je weg naar hand-outs bent in plaats van kalm te vragen of ze je deze maand met hulp kunnen helpen? Het is omdat je je niet gedraagt ​​als een volwassen volwassene.

Hard spelen om te krijgen. Er is een verschil tussen echt moeilijk te krijgen omdat je geweldig bent en dingen moet doen en een man moet laten werken die extreem moeilijk is om ergens bij je in de buurt te komen, gewoon voor de lol. Je hoeft geen last-minute date te accepteren als je dat niet wilt, maar je wilt ook niet liegen en zeggen dat je de volgende twee weken bent uitbetaald als je grootste plannen Netflix in beslag nemen.

Mensen vertellen wat ze willen horen. Wanneer het authentiek is, cool, maar wanneer je je antwoorden en meningen vormgeeft om mensen aan te spreken, is het op zijn minst manipulatief - om nog maar te zwijgen van een verraad aan alle geweldige ideeën die je echt hebt.