Startpagina » Tough Love » Waarom je eerste liefde trouwen is een vreselijk idee

    Waarom je eerste liefde trouwen is een vreselijk idee

    Je hebt een jongen ontmoet, werd verliefd op je eerste poging en hij staat nog steeds aan jouw zijde. Klinkt lief, toch? Misschien, maar heb je echt geluk gehad bij je allereerste poging, of ben je gewoon genoegen aan het nemen voor wie het eerst kwam? Dit is de reden waarom vasthouden aan je eerste liefde een grote vergissing is:

    Je groeit nooit. Je bent geweest en zal je hele leven bij dezelfde persoon zijn. Dus hoe moet je als persoon groeien? Nieuwe mensen ontmoeten en nieuwe ervaringen opdoen, verandert je. Het geeft je vorm aan wie je moet zijn, maar omdat je nooit iets of iemand anders een kans hebt gegeven, sta je altijd stil.

    Je neemt genoegen met iets eenvoudigs. Je gaf liefde en je viel niet plat op je gezicht, maar je voelde ook niet de stormloop van ware liefde. Je bent nooit iets kwijtgeraakt of hebt een breuk doorgemaakt, dus je weet niet wat het risico is om je hart aan iemand anders te geven. Deze liefde is misschien gemakkelijk, maar als het op liefde aankomt, zou je nooit de gemakkelijke uitweg willen nemen.

    Je hebt niet de kans gehad om iemand nieuw te ervaren. Je weet niet hoe het is om afscheid te nemen van iemand van wie je echt houdt en van het potentieel van iemand die nieuw is. Je hebt één set vlinders, één eerste kus, één seksuele ontmoeting en één echte "I love you" ervaren. Elke eerste ervaring die je hebt meegemaakt, is de laatste en dat is super triest..

    Je bent nog nooit door een gebroken hart gegaan en komt aan de andere kant. Je hart breken kan zuigen, maar het leert je veel. Je weet hoe riskant de liefde kan zijn en je kent de hartverscheurende daad van wanneer liefde niet gaat zoals jij het wilde. Het is iets dat je gewoon moet ervaren om te groeien en te leren hoe je echt liefhebt. Het is een les die elk meisje nodig heeft, maar als je eenmaal zegt: 'Ik doe', zul je het nooit leren.

    Je zult nooit weten wat er nog meer is. En een deel van je zal je altijd afvragen. Je kent geen andere soorten liefde, dus hoe weet je dat dit de liefde is die je echt wilt? Er zijn zoveel vissen in de zee en misschien is er een betere vis voor je, maar je zult het nooit weten. Natuurlijk heb je die diamant die je altijd al op je vinger wilde hebben, maar het is hartverscheurend dat je nooit zult weten wat andere diamanten nog steeds in de rough kunnen verwachten.

    Een scheiding zou bruut zijn. Je kunt nog lang en gelukkig leven, maar wat als je dat niet doet? Je hebt nog nooit iets anders geweten. Deze relatie is jouw hele wereld, en als die wereld instort, hoe weet je dan hoe je de stukken opraapt? Je bent niet gedateerd. Je bent maar bij één man geweest. Dus wat nu?

    Er is geen passie. Je kent geen ups en downs, dus hoe ken je passie en spontaniteit? Je eerste liefde, je enige seksuele partner (tenminste de enige waar je ooit echt om gaf), en het is gelukkig, het is gemakkelijk, maar er is geen opwinding. Je kent het risico niet om hem te verliezen, dus je kent niet de passie om elke dag bij hem te zijn. Het is een mooie soort liefde, maar hey, het is jouw keuze ...

    Je hebt niets om je relatie mee te vergelijken. Je hebt maar één liefde, één relatie, zo eerlijk dat is alles wat je weet. Je weet niet hoe het is om bij iemand anders te zijn. Je hebt nog nooit andere mannen meegemaakt. Misschien heb je het gevoel dat je geluk hebt gehad bij je eerste poging, maar als je geen pech hebt om het te vergelijken, hoe bijzonder is het dan echt?