Hij is niet De Ene, maar dat betekent niet dat je niet bij Hem kunt zijn (nu nog het minst)

Zelfs als het niet helemaal willekeurig is, is liefde nog steeds een getallenspel. We dateren tientallen jongens in de loop van de jaren voordat we uiteindelijk de moeite waard vinden om te trouwen (als we dat ooit doen), dus als je erover nadenkt, besteden we eigenlijk veel meer tijd met jongens die niet "De Ene" zijn dan met onze onze uiteindelijke zielsverwant. Voordat we klaar zijn om voorgoed te settelen, is er niets mis met het hebben van een relatie (of meerdere) met jongens die geweldig zijn voor het moment, zelfs als je weet dat het niet voor altijd is.

Hier is hoe het is als je jezelf in die positie bevindt:

Je houdt van hem - of in ieder geval echt van hem - in het heden. Jullie zijn duidelijk verbonden, je weet gewoon dat het niet van lange duur is. In de tussentijd is hij echter een belangrijk onderdeel van je leven, en dat betekent iets, goed?

Soms voel je je schuldig. Er zijn momenten waarop hij over zijn toekomst praat alsof je erin zit en je weet gewoon dat je dat niet bent, je weet gewoon niet hoe je hem dat moet vertellen.

Je bent verslaafd aan het comfort. Er is gewoon iets dat zo veilig is om te weten dat dit nergens heen gaat. Je kunt niet echt verkeerd doen in een relatie die je niet goed wilt maken.

Je vraagt ​​je af of hij je tegen Mr. Right houdt. Is het bij de verkeerde persoon om te voorkomen dat je de juiste ontmoet, of zal de juiste persoon je op het juiste moment vinden, ongeacht wat er nog meer aan de hand is??

Je hebt veel plezier. Er is minder druk, dus de leuke momenten zijn zo aangenaam en zorgeloos dat je je begint af te vragen of je dat wel bent kon Wees serieus met hem. (Newsflash: dat kan niet.)

Je beseft hoeveel energie je verspilt. Als dingen niet leuk zijn, vraag je je af waarom je op aarde je kostbare avonduren verkwist met een man die op de lange termijn niet eens zo belangrijk voor je is.

Je weet niet zeker hoe je met andere jongens om moet gaan. Je bent altijd op zoek naar leuke jongens, maar dan voel je je een beetje schuldig omdat je met hen flirt omdat je technisch gezien een vriend hebt.

Je bent een expert in het houden van je afstand. Je brengt tijd met hem door, maar je weet wanneer het tijd is om naar huis te gaan, zodat je je vrijheid behoudt en uiteindelijk niet al je tijd doorbrengt.

Je wilt dat iemand je redt. Als de man van je dromen deze tweede deur binnen liep, zou je niet eens achterom kijken. Maar totdat hij dat doet, blijf je hier, omdat iemand beter is dan niemand?

Je probeert hem boos te maken. Het maakt je echt niet uit of hij het uitmaakt (en soms zou hij je de moeite willen besparen), dus speel je op rare manieren. En dan er slecht over voelen.

Je voelt je een schijnvertoning als je bij zijn vrienden bent. Je probeert uit groepsgoederen te komen omdat je je zo nep voelt omdat je weet dat iedereen denkt dat jullie er voor de lange termijn in zitten.

Je ondervraagt ​​constant de situatie. Sommige dagen lijkt het het juiste om te doen en andere dagen lijkt het een ramp, maar je kunt niet lang genoeg een beslissing nemen om er echt iets aan te doen.

Je vreest de breuk. Het moet uiteindelijk gebeuren, maar dat betekent niet dat je er nu emotioneel op voorbereid bent. Ondertussen blijf je jezelf ervan overtuigen dat het beter is om te wachten.