Ik stopte met proberen de perfecte vriendin te zijn en alles veranderde

Om een ​​relatie te laten werken, moeten beide mensen evenveel moeite doen. Voor de langste tijd dacht ik dat dat betekende dat ik de perfecte vriendin moest zijn. Ik dacht dat als ik het beste deed wat ik kon, mijn relatie zou duren. Ik had het mis.

Perfect zijn is vermoeiend. Ik heb zoveel van mijn relatie besteed aan alles wat de maatschappij zegt dat de ideale vrouw zou moeten doen. Ik kookte, schilde en kleedde me elke dag aan. Zoals je je wel kunt voorstellen, werd ik er snel genoeg van om het te doen. Als jij het soort vrouw bent dat deze dingen graag doet, dan is er meer kracht voor jou, maar de realiteit voor de meesten van ons is dat het vermoeiend is. Als we uitgeput zijn, worden we chagrijnig. Het is allemaal bergafwaarts vanaf daar.

Als perfecte druk op de mensen om je heen om perfect te zijn. Omdat ik zoveel moeite heb gedaan om de perfecte vriendin te zijn, heb ik onbewust mijn vriend onder druk gezet. Schuld is tenslotte de grootste motivator. Nu ik terugkijk, zie ik verschillende keren dat hij me probeerde aan te passen. Toen ik eenmaal begon te verkleden, merkte ik dat hij dat ook deed. Mijn vriend is je gemiddelde t-shirt en korte broek, en ik haat het dat ik hem onder druk heb gezet om te veranderen.

Perfect zijn, houdt je tegen. Als je erop gefocust bent om de perfecte vriendin te zijn, houd je veel dingen in. De ideale vriendin knokt immers nooit. Je kunt je niet eens voorstellen hoe emotioneel schadelijk dit is. Het is belangrijk om uit te drukken hoe je je voelt, vooral in het moment. Dingen bottelen, wekt alleen maar wrok op. Dan word je op een dag wakker en word je boos op de persoon van wie je houdt, terwijl ze niets hebben gedaan om het te verdienen. De stille behandeling volgt en uw relatie begint te verslechteren.

Perfecte rasonzekerheid zijn. Dit is een nadeel dat ik me absoluut nooit had kunnen voorstellen. Als je een handeling uitvoert en iemand ervoor valt, dan vraag je je niet af of ze ooit de echte jij zouden accepteren. Elke keer als mijn vriend zei dat ik de perfecte vrouw was, zou ik stiekem ineenkrimpen. Dat was niet wie ik was, en ik vroeg me af of hij me zou verlaten als ik zou opduiken.

Perfect zijn maakt je onsympathiek. De lelijke kant van het kunnen uitoefenen van zoveel zelfbeheersing is dat het gemakkelijk is om een ​​god-complex te ontwikkelen. Wanneer je jezelf kunt dwingen terug te grijpen en altijd het juiste doet, laat het je andere mensen beoordelen omdat ze niet hetzelfde doen. Al zo lang kon ik niet begrijpen waarom mijn vriend het niet goed kon krijgen. Nu weet ik dat hij geluk koos boven perfectie. Ik was misschien de perfecte vriendin, maar ik was ellendig. Die waarheid heeft me geholpen te besluiten om te veranderen - niet alles tegelijk, maar een beetje tegelijk.

Onvolmaakt zijn vergroot je zelfvertrouwen. Toen ik me eenmaal begon toe te staan ​​'op te staan', kreeg mijn zelfvertrouwen een gekke boost. Mijn vriend vond mijn kleine uitbarstingen van woede en jaloersheid schattig! Hij dacht dat het cool was dat ik me kleedde op onze data. Al die tijd voelde ik dat het mijn perfecte uiterlijk was waar hij van hield, maar naar het blijkt, zag hij dat verleden en werd hij verliefd op de echte ik. Elke man die van je houdt, zal van je fouten houden.

Als je onvolmaakt bent, kun je diepe gesprekken voeren. Niet alles met mijn vriend is soepel gegaan sinds ik besloot om te stoppen met perfect acteren, maar het mooie is dat de argumenten die we hebben gehad ons in staat hebben gesteld om meer diepgaande gesprekken te voeren. Wanneer je precies zegt hoe je je voelt, leidt dit meestal tot het onthullen van iets diepgaanders dat je dwars zit. Vandaag kan ik vol vertrouwen zeggen dat mijn vriend en ik elkaar beter begrijpen dan ooit tevoren.

Als je imperfect bent, word je meer acceptabel. Nu ik volledig begrijp hoe het vrijmaken is om jezelf te zijn, merk ik dat ik veel meer de fouten van mijn vriend accepteer. Na maanden van ellendig leven, wil ik niet langer dat soort druk op hem uitoefenen, dus ik laat mijn vriendje met veel meer wegkomen en op zijn beurt zijn we allebei gelukkiger. Geen oordeel. Ik sta hem toe zichzelf te zijn en hij laat me mezelf zijn, gebreken en alles. De waarheid is dat, als je bij de perfecte man bent, je niet gelukkig zult worden. Dus het heeft geen zin je vriend te dwingen iets te zijn dat hij niet is.

Als je onvolmaakt bent, kun je een gebrekkige relatie hebben. De relaties die een heel leven duren, zijn onvolmaakt en de reden dat ze zo zijn, is dat twee onvolmaakte mensen ze laten werken. Mensen zijn niet perfect. Dat betekent dat de manier waarop we ons tot elkaar verhouden, dat niet is. Ik zou graag zeggen dat mijn vriend en ik altijd eerlijk vechten, maar ik kan het niet. Onze relatie is niet perfect; het heeft voldoende ruimte om te groeien. Maar we zijn gelukkig, en het is dat soort geluk dat een relatie een leven lang kan laten duren.