Mijn beste vriend weet dat hij fantaseert over mij en het is Awkward AF

Een van mijn beste vrienden is een jongen en ik kan me mijn leven zonder hem niet voorstellen. Hij is mijn rots en mijn partner en misdaad. Onlangs noemde hij echter dat hij seksuele fantasieën over mij heeft en ik ben helemaal in de war en heb het nooit meer genoemd.

Hij schaamde zich niet, wat nogal onaangenaam was. Het is niet alsof hij het ter sprake bracht, omdat hij een bekentenis had gekregen om van zijn borst af te komen. Hij was eigenlijk super nonchalant, bijna alsof hij het eruit gooide om mijn reactie te peilen. Het was deze seksuele durf die me in het begin een beetje kwaad maakte. Vond hij het niet raar?

Ik zou het niet moeten verbazen, denk ik. Volgens een wederzijdse vriend, voelde hij zich echt aangetrokken tot mij toen we elkaar voor het eerst ontmoetten en voordat we elkaar echt leerden kennen. Ik kreeg nooit de indruk dat hij meer dan vriendschap zocht en ik denk dat naarmate we betere vrienden werden, elk romantisch potentieel naar de weg werd geduwd.

Kunnen mannen en vrouwen gewoon vrienden zijn? ik dacht het al. Ik wed dat je op een gegeven moment in elke vriendschap die je met een man hebt gehad, jezelf afvroeg of ze een goede romantische partner zouden zijn. Als het antwoord nee is, werd ze toen een vriend ... Met andere woorden, ze krijgen een vriend toegewezen. Vrienden van het andere geslacht zijn echter enkele van de belangrijkste mensen in je leven. Ik vond het prima dat we een platonische relatie hadden en dat op die manier. Waarom zou dat niet goed genoeg kunnen zijn??

Ik maakte me zorgen dat ik hem op de een of andere manier onbewust naar hem toe leidde. Nu heb ik het gevoel dat ik hem niet in de keuken kan voorbijstreven of hem opbellen om mijn laatste nieuws met hem te delen, omdat hij misschien denkt dat er een verborgen betekenis achter zit. Ja, ik ben comfortabel om hem heen en hij is belangrijk voor me, maar maak ik duidelijk dat we strikt vrienden zijn?

Ik moet toegeven dat we zeker chemie hebben. We zijn beste vrienden, in hemelsnaam! Ik moet elke nieuwe kerel garanderen die ik ga dateren, dat mijn beste vriend geen bedreiging is. Als je ons samen ziet hangen, kun je zeker zeggen dat we een band hebben en een intieme geschiedenis hebben. Dat zou echter geen enkele vorm van romantiek tussen ons inhouden - het bestaat niet.

Hij begint mijn kont te grijpen - WTF? Kijk, als ik me een stuk vlees wilde voelen, dan ging ik naar de duikstaaf op de weg en bukte me over een pooltafel. Mijn vrienden zouden me belangrijker vinden dan uiterlijk. Kies mijn brein en pak mijn aandacht, maar raak mijn kont niet aan. In welk universum lijkt dit gepast?

Ik voel me slecht omdat ik me niet hetzelfde voel. Ik zal niet liegen, mijn beste vriend is GORGEOUS. Ik bedoel, hij heeft net een modelleringsconcert geland waarin hij een olympische roeier laat zien. Zoals ik al zei, hij is een dekreu. Ik ben echter nooit fysiek aangetrokken tot hem. Mijn zelfrespect kan een hete vriend niet aan. In plaats daarvan voel ik me aangetrokken tot charisma en macho-heid, en geloof het of niet, hij mist beide.

Ik wil niet geassocieerd worden met de meisjes met wie hij slaapt. Ik kan eerlijk gezegd niet tegen zijn daten. De meisjes die hij rondbrengt zijn irritante AF en zijn benadering van seks is veel dierlijker dan de mijne. Hij veegt voortdurend tegen Tinder aan terwijl ik op zoek ben naar een persoonlijk contact. Het maakt me zo weg dat ik er nooit deel aan wil uitmaken.

Ik weet in mijn hart dat hij onze vriendschap nog steeds waardeert. Mijn zelfvertrouwen kreeg een beetje een hit en ik dacht meteen dat misschien de enige reden dat hij met me bevriend is, is dat hij nog steeds wacht om me in bed te krijgen. Maar ik weet echt dat hij van onze vriendschap houdt en als eerlijk zijn over zijn fantasieën een negatieve invloed op ons zou hebben, zou hij onmiddellijk alles doen om onze vriendschap veilig te houden - ik hoop het tenminste.

Uiteindelijk is hij mijn beste vriend. Wat hij ook doet of zegt, ik zal hem altijd steunen en ruimte creëren voor zijn jongensachtige gedrag. Dus wat als hij over mij fantaseerde? We zijn maar een mens! Ik zou er trots op moeten zijn dat onze vriendschap op een plek is waar we deze ongemakkelijke dialoog kunnen hebben, goed?