Mijn vriend kreeg een andere vrouw Zwanger en het veranderde mijn opvattingen over ouderschap

Mijn vriend en ik woonden in verschillende staten en na jaren samen te zijn, kwam mijn ergste nachtmerrie uit: hij bedroog mij en kreeg uiteindelijk een baby met de andere vrouw. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik op deze planeet was gezet als een moeder, maar toen het ouderschap voor mijn vriend kwam en ik niet was inbegrepen, veranderden mijn opvattingen voor altijd.

Ik kon niet geloven dat hij zonder mij een gezin stichtte. Ik stelde me altijd voor dat we de eerste keer samen ouders zouden worden en nog lang en gelukkig zouden leven, maar het leven is niet altijd een sprookje. Op een avond kwam ik erachter dat mijn vriendje op de lange termijn een andere vrouw zwanger had gemaakt als onderdeel van een dronken aansluiting. Hoe kon hij dit doen? Hoe ging hij een kind opvoeden met iemand die hij amper kende? Ik kon niet beginnen om mijn hoofd rond de realiteit van de situatie te wikkelen.

Hij openbaarde zijn op handen zijnde vaderschap op zo'n nonchalante manier. Hij vertelde me pas ongeveer twee maanden voordat ze werd geboren, over de baby. Ik heb hem verschillende keren bezocht terwijl de vrouw met wie hij me had bedrogen zwanger was, maar hij vertelde me alleen dat hij maanden later een vader zou worden via sms. Het was alsof hij me vertelde wat hij aan het lunchen was. Een kind krijgen is iets dat de gelukkigste tijd van je leven zou moeten zijn, maar hij behandelde het als iets dat totaal onbelangrijk was. Hoe zou een toekomstige vader de komst van een nieuw leven zo licht kunnen behandelen??

Ik reageerde zoals elke vrouw zou doen en volledig buitensluit. Nadat hij zijn verontschuldigingen had gehoord, gaf hij het snel aan en zei: "Het is anders, want als het jou zou overkomen, zou je de keuze hebben om er vanaf te komen." Deze man was klaar om binnen twee maanden een baby te krijgen en acteerde alsof het helemaal niet zijn fout was en dat het handiger was om "er vanaf te komen". WTF?

Ik wist niet hoe ik me voelde als stiefmoeder. Ik hield van mijn vriendje. In de loop der jaren hebben we zoveel meegemaakt en er gebeuren fouten. Hij nodigde me uit om verschillende keren te bezoeken nadat de baby was geboren en liet me weten wanneer zijn dochter bij hem zou zijn. Toen ik eraan dacht om te gaan, vroeg ik me natuurlijk af waar ik in het leven van dat kind zou staan. Wat als we besloten om dingen uit te werken en ik een blijvende factor werd? Zou ik uiteindelijk een kind opvoeden dat verwekt was uit de ontrouw van mijn eigen relatie? Is dit iets dat ik echt aankan? Ik kende het antwoord op al die vragen niet.

De andere vrouw zou altijd deel uitmaken van het leven van mijn vriend en dat deed pijn. Deze onbekende vrouw zou de primaire verzorger van zijn baby zijn; ze zou altijd in het leven van dit kleine meisje zijn en belangrijker nog, ze zou altijd deel uitmaken van het leven van mijn vriend. Hoe egoïstisch het ook klinkt, deze vreemdeling was plotseling belangrijker dan ik en ik haatte het. Een deel van mij maakte zich ook zorgen dat ze in een romantische relatie terecht zouden komen. Ze hadden al samen geslapen en nu dat ze samen een kind opvoeden, wat zou hen weerhouden om weer seksueel te worden?

Ik voelde me slecht voor hun kind. Ze zou nooit met haar ouders onder hetzelfde dak worden opgevoed, en hoewel dat niet zo uitzonderlijk is, is deze situatie bijzonder vreemd. Hooguit zouden haar ouders vriendelijk zijn en zou ze moeite hebben om te weten dat ze niet in het bijzonder uit liefde is verwekt. Hoe zou dit kind haar ouderlijke situatie kunnen zien toen ze oud genoeg was om het te begrijpen? Een nacht van domheid kan onmiddellijk leiden tot een leven lang vragen voor een onschuldig kind.

Zo boos als ik was, besefte ik uiteindelijk dat het kind een groter doel diende. Dat kleine meisje heeft me geholpen om eindelijk een giftige relatie te verlaten. Ik vond altijd excuses om te blijven, maar dit was de laatste druppel. Hij was op zijn eigen destructieve levenspad en niets leek hem te helpen zijn act samen te krijgen. Door een kind ter wereld te brengen, kon hij zich weer rechttrekken en op een gezond levenspad gaan. Ik weet nog steeds niets over deze mysterieuze vrouw, maar dat kind had ook haar reddende genade kunnen zijn. In die tijd was het een zware pil om te slikken, maar alles gebeurt met een reden.

Ik heb mezelf beloofd dat ik nooit minder zou accepteren dan ik verdien. Deze disfunctionele en pijnlijke situatie deed me beseffen dat ik nooit een kind in de wereld wilde brengen zoals hij deed, en ik wist zeker dat het niet gebeurde. Ik beloofde mezelf dat ik een gelukkige, liefdevolle relatie zou hebben als ik besloot om een ​​baby te proberen en dat ik mijn partner nooit pijn zou doen zoals mijn ex me pijn deed.