Hoe minder ik om mijn relatie gaf, hoe beter het werd
Ik ben een natuurlijke fixer en ik wilde dat mijn relatie met mijn vriend soepel en probleemloos zou zijn, ook al betekende dit dat ik mijn eigen behoeften op een laag pitje moest zetten. Maar constant gefixeerd zijn op hem maakte onze relatie alleen maar erger. Tot mijn verbazing werden de dingen alleen maar beter voor ons toen ik eindelijk gestopt was met mijn uiterste best om hem gelukkig te maken.
Hij deed meer moeite. Toen ik een stap terug deed van onze situatie, kon hij zien dat de dingen waren veranderd. Ik was niet langer het zeurderige, zeurderige, aanhankelijke vriendinnetje dat hij was gewend. In plaats daarvan werd ik niet gestoord door de meeste dingen die hij zei en deed, waardoor hij meer moeite deed waar hij wist dat hij ontbrak. Hij wist zeker dat er iets mis was, maar in werkelijkheid was alles helemaal in orde. Ik was gewoon niet de obsessieve en behoeftige vriendin die ik ooit was.
Ik herwon mijn zelfgevoel. Met de focus van hem af, was ik in staat om de schijnwerper op mijn eigen behoeften te vestigen. In het begin voelde ik me een beetje egoïstisch, maar ik wist dat het iets was dat moest worden gedaan. Door mezelf in te werken, kon ik mijn identiteit buiten mijn relatie terugvorderen. Ik was niet langer zo verteerd door een goede vriendin te zijn. In plaats daarvan was ik meer gericht op alleen maar een goede persoon te zijn. Door blij te zijn met mezelf en mijn leven, was die vreugde in staat om over te gaan en zijn weg naar onze relatie te vinden.
We communiceerden meer en beter. Ik stopte met sms'en, bellen en mijn dag met hem delen. Daardoor kon hij niet stoppen met tegen me te praten! Hij zou de hele dag mijn nummer bellen zodra hij zich realiseerde dat hij niets van me had gehoord. Het was schokkend om dingen zo veel te zien veranderen en hem te observeren zoals ik altijd deed. Ik voelde me meer op mijn gemak toen ik stopte met zorgen maken omdat het hem deed opstaan om daadwerkelijk te laten zien dat hij om mij gaf.
Intimiteit nam toe en we voelden ons dichterbij dan ooit. Om niet langer om iemand te geven, wil je niet langer tobben over het alleen besteden van tijd met hen. Dingen waren zo ver gekomen dat ik hem altijd smeekte om me te vergezellen op date-avonden, maar toen ik stopte met hem lastig te vallen, deed onze relatie een 180. Het gaf hem de tijd om me te missen, en toen we uiteindelijk contact maakten, misten we elkaar zozeer dat onze intimiteit buiten de hitlijsten lag.
De druk was weg en een gewicht werd van mijn schouders getild. Het was niet alsof ik niet gaf om zijn welzijn, ik stopte gewoon met proberen ons te dwingen iets te zijn dat we niet waren. Zonder die extra druk om te proberen de perfecte relatie te creëren, hielp het onze band zelfs nog dieper te groeien. Maar meer dan dat, ik voelde me zoveel minder gestresst en angstig de hele tijd, wat een opluchting was.
Ik werd meer een uitdaging. Afscheid nemen was makkelijker dan ik had verwacht, en de verandering in mijn gedrag tegenover hem deed hem voorover buigen om me gelukkig te maken. Hij zag mijn nieuwe houding en het feit dat ik niet langer geobsedeerd was door hem als een grotere uitdaging. Dit hielp om de dynamiek van onze relatie te evenaren, en dreef hem terug in de rol van de achtervolger.
Hij stond open voor het luisteren. Toen ik stopte met zorgen, stopte ik ook met praten. Het was mijn stilte die hem ertoe aanzette om contact met mij op te nemen om de status van onze relatie te bespreken. Hij dacht echt dat ik ongeïnteresseerd was omdat ik op het punt stond de stekker uit het stopcontact te trekken en ik denk dat dat op de lange termijn een goede zaak was. Hij stond meer open voor het horen van mijn gedachten en zorgen toen hij dacht dat hij me aan het verliezen was. Het hielp ons onze relatie weer op de goede weg te zetten.
Hij zag wat hij miste. Toen ik verder ging met mijn leven zonder hem een tweede gedachte te geven, had hij eindelijk zijn gloeilamp moment. Hij realiseerde zich eigenlijk dat hij alle kleine dingen die ik voor hem gedaan had gemist had toen ik overdreven zorgzaam was. Hij deed zijn uiterste best om ervoor te zorgen dat ik terug zou gaan naar hoe ik vroeger was, maar ik wilde niet toegeven. Ik graaide de resultaten van het niet erg veel zorgen om terug te keren naar mijn vroegere zelf.
Uiteindelijk kreeg ik wat ik wilde. Ik wilde hem niet opbreken of duwen, ik wilde me even op mezelf concentreren en niet zoveel energie aan hem spenderen. Uiteindelijk hielpen mijn acties onze relatie echt te bloeien, en nu is het beter dan ooit. Als ik ooit het gevoel heb dat we allebei weer terugvallen in oude gewoonten, stop ik graag opnieuw om de dingen in onze relatie op te schudden.
