10 Tekenen dat je een emotioneel uitgedaagd vrouw bent

Vrouwen kunnen worden beschouwd als de meer emotionele seks, maar dat geldt niet voor ons allemaal. Sommigen van ons worstelen met het hele gevoelens-ding - het hebben van hen en ze uiten. Als je ook een vrouw bent met een emotionele handicap, zul je zeker een relatie hebben met het volgende:

Je huilt zelden. Je kunt een reeks romantische kuikenfilmpjes bekijken voor je filmmarathon en ze allemaal afronden zonder een traan te verliezen. Op echt zeldzame momenten dat jij do huil, doe het onder de douche of op een plaats waar er geen enkele kans is dat je door iemand gezien wordt.

Je haat het wanneer mensen je proberen te troosten. Wanneer je gestresst of gedaald bent, proberen mensen je te troosten op de best mogelijke manier, door je een knuffel of schouder aan te bieden om op te huilen. Je doet je best om te vertellen dat je OK bent en dat je geen troost nodig hebt, maar ze lijken je niet te geloven, en het is ongemakkelijk.

Je haat emoties, dag in dag uit. Ja, je weet dat je gevoelens hebt, maar dat betekent niet dat je ze leuk moet vinden. Je wilt niemand het "gevoel" geven of je zult niet toestaan ​​dat een persoon dicht genoeg bij je komt om een ​​kans te krijgen om je iets te geven. Bedankt, maar nee bedankt!

Je bent onbewogen door de emotionele uitbarstingen van anderen. Een vriend heeft zomaar allerlei soorten drama in het openbaar getrokken en alles wat je kunt doen om haar beter te laten voelen (en de vervelende openbare kernsmelting die de aandacht van de mensen naar jou trekt) te stoppen, is een "geruststellend" schouderklopje. Je verwacht dan dat ze kalmeert, sta.

Je bent gebukt door het moeten uitleggen hoe je je voelt. Voor u is het een lastiger klus dan uw hele appartement in slechts een dag te reinigen. Je vertelt ze liever dat je slaap beroofd bent of dat je buikpijn hebt, daarom lijkt je stil en lusteloos.

Het maakt je niet echt uit of iemand denkt dat je een bitch bent of dat je het koud hebt. Ze kunnen wilde en misplaatste gissingen doen wat ze willen. Het kan je niet schelen als ze het verkeerd hebben en negatief over je denken, omdat ze jou of je leven niet kennen.

Je krijgt geen relaties "krijg". Je kunt niet denken aan het idee dat je iemand moet vertellen hoe je je voelt, je je diepste angsten moet toevertrouwen en in constante communicatie met hen moet zijn. Aan de andere kant, je analyseert over welke relaties het gaat (maar je mist nog steeds het merkteken als je dat doet). Dit is uiteindelijk de reden waarom je single AF bent en er trots op bent.

Je duikt ineen als je ziet dat paren elke soort PDA vertonen. Je wilt hen vertellen om het op te zuigen en zich als volwassenen te gedragen, maar dan realiseer je je dat je het niet kunt, omdat het echt niet jouw plaats is, en je weet toch niet wat je hebt tegen het geluk van andere mensen. Bovendien, het veroorzaken van onnodig drama is niet echt jouw ding.

Je lach is ongemakkelijk en wordt voortdurend geforceerd. Je bent eraan gewend geraakt dat mensen denken dat je een psychopaat bent vanwege de manier waarop je lacht, maar je kunt het niet helpen, want het is gewoon zoals je bent. Het is niet dat je geen moordenaar gevoel voor humor hebt, alleen dat je probeert niet onbeleefd te zijn wanneer mensen echt niet grappig zijn maar denken dat ze.

Je hebt dat glorieuze rustende teefgezicht. En je weet dat mensen er om je heen oordelen, maar wat maakt het uit? Het is wie je bent en ze zullen er gewoon mee te maken hebben.