Ik ben een onafhankelijke en ambitieuze vrouw, maar ik wil ook echt een man

Hoewel alleenstaand zijn tegenwoordig synoniem lijkt te zijn aan het professioneel doden ervan, denk ik niet dat dit het geval hoeft te zijn. Ik heb twee doelen in het leven: blijvend succes boeken in mijn werk en een partner willen vinden die, ja, mijn echtgenoot kan worden. Dit is waarom ik denk dat dat geen probleem is:

Ik heb altijd al gewild wat mijn ouders hebben. Mijn mama en papa zijn al tientallen jaren samen. Ze ontmoetten elkaar in de vroege jaren 20 en bouwden hun leven helemaal opnieuw. Ze startten zelfs hun eigen bedrijf en werkten samen. Ik heb altijd al willen hebben wat ze hebben - zowel een geweldig liefdesverhaal als een diepe vriendschap. Ze hebben elkaar ondersteund door hun carrièreveranderingen, ups en downs en doelen. Ik geloof echt dat huwelijk en carrière geen twee verschillende dromen zijn.

Ik wil dat iemand me inspireert. Ik zou nooit iemand dateren die niet van zijn werk hield of de grootste arbeidsethos had. Het zit gewoon niet in mijn DNA. Omdat ik een partner wil die dezelfde loopbaanambitie deelt als ik, wil ik door hem worden geïnspireerd. Ik wil dat we elkaar motiveren en elkaar helpen om zoveel mogelijk succes te behalen.

Ik werk aan mijn werk-privébalans. Niet iedereen gelooft dat deze balans echt is. Misschien zijn mijn persoonlijke leven en mijn werk-to-do lijst niet altijd in perfecte harmonie met elkaar, maar dat betekent niet dat ik daarvoor zal stoppen met vechten. Omdat ik me nu al concentreer op mijn werk / privé balans, zal ik er klaar voor zijn als ik de juiste persoon ontmoet om ze echt alles te geven. Op dat moment zal het erg eenvoudig zijn om mijn relatie zo veel mogelijk prioriteit te geven als mijn werk.

Er is meer dan één manier om te leven. Vroeger moest een vrouw trouwen en vrijwel uit het huis van haar ouders in de armen van haar man lopen. Dat is gelukkig niet het geval vandaag. Er is meer dan één manier om te leven en dat betekent vrijgezel zijn, een relatie hebben, trouwen en kinderen krijgen, trouwen en geen kinderen hebben ... en ongeacht wat werken. Ik denk niet dat het hebben van een echtgenoot en een baan een of / of een ding is. Het heeft gewoon geen zin om in de jaren vijftig te leven wanneer het 2017 is.

Het huwelijk is net zo goed als je het haalt. Ik heb vrienden die niet geloven in de zogenaamde 'instelling van het huwelijk' en er zijn tonnen vrouwen in mijn generatie die liever niet door dat gangpad lopen. Maar het huwelijk is alleen zo goed als jij het maakt. Je kunt ooit het slechtste huwelijk hebben gehad ... als je ooit de slechtste relatie had gehad. Ik ben van plan een geweldige te hebben en het zal mijn andere doelen niet doden.

Niet elke man heeft een hekel aan ambitie. Natuurlijk, er zijn jongens die denken dat mijn voorliefde voor werk super raar is en ze snappen niet waarom ik 's ochtends opgewonden opsta om te schrijven. Maar dat zijn de jongens waar ik niet in geïnteresseerd ben. Ik weet dat niet elke man zijn ambitie verafschuwt en dat wanneer ik een goede ontmoet, hij niet van mij verwacht dat hij mijn dromen opgeeft alleen maar omdat we verliefd zijn en klaar om ons leven samen te beginnen. Als hij dat doet, wel, dan verlaat ik hem en zoek iemand anders.

Het leven is niet zwart en wit. Er zijn zoveel kanten aan elk verhaal en zoveel manieren om elke situatie te benaderen. Ik weiger het leven als zwart en wit te zien. Ik ga niet veronderstellen dat ik de zoektocht naar liefde moet opgeven, mijn hoofd naar beneden moet werken en als een gek persoon moet werken - en ik ga niet veronderstellen dat ik op een miljoen data moet gaan en mijn deadlines negeren , een van beide. Het is prima om beide dingen te willen.

Ik ben niet kreupel of zielig omdat ik een vrouw wil zijn. Helaas lijkt het grootste deel van mijn generatie te denken dat het knopen van de knoop behoorlijk stom is en dat het beter is om in een common law-relatie te leven. Ik denk niet dat er iets mis is met het willen zijn van een vrouw. Het kan me niet schelen wat iemand van mijn leeftijd zegt. Liefde is NIET dood, maakt niet uit wat mensen denken, en ik negeer iedereen die het zegt.

Het huwelijk is zonder reden een feit. Ik heb ooit iemand horen zeggen dat toen ze trouwden, ze opgelucht ademhaalden omdat het betekende dat ze iemand aan hun zijde hadden door alle ups en downs van het leven. Dat is eerlijk gezegd de beste definitie van het huwelijk en dat maakt dat ik het idee zo respecteer. Ik denk dat mensen al voor altijd trouwen en dat ze zullen blijven trouwen. Het moet met een reden bestaan ​​en het moet een goede reden zijn.

Ik wil meer, niet minder. Ik ben het type persoon dat ofwel helemaal geobsedeerd is met een eten, tv-programma of onderwerp of zich nooit meer kan vervelen. Ik wil meer toevoegen aan mijn leven en altijd blijven leren en groeien, en ik wil niet minder hebben. Waarom zou ik mijn liefdesleven anders benaderen??

Ik geloof echt in het hebben van alles. Ik ben opgegroeid met de mededeling dat dit mogelijk was. Ik zou kunnen trouwen, een gezin hebben en ook een baan hebben. Mijn moeder werkte altijd en het is nooit bij me opgekomen om een ​​ouder thuis te zijn. Ik weet dat tegenwoordig mensen zeggen dat alles hebben geen realiteit is, omdat mensen zeggen: "Je kunt alles hebben, maar niet alles tegelijk." Het kan me niet schelen wat ze zeggen. Het is nog steeds wat ik wil voor mijn toekomst.