I'm Loud & Opinionated - So What?
Gedurende mijn hele leven hebben mensen mij geoordeeld omdat ze luid en eigenwijs zijn. Ik weet dat het vervelend kan zijn, maar ik ben dat deel van mezelf gaan accepteren. Het kostte me veel tijd om me niet te schamen voor deze kwaliteiten, maar nu ik dat eindelijk heb, zie ik geen reden om te veranderen.
Het voelt goed om eindelijk goed te zijn met wie ik ben. Vroeger was ik verlegen en superstil, omdat ik dacht dat het gemakkelijker en veiliger was om geen golven te maken - en dat was het ook, maar het was ook een stuk saaier. Het heeft lang geduurd - en ik spreek hier jaren - voordat ik me realiseerde dat het goed was voor mij om een mening en een stem te hebben. In feite is het niet alleen goed, het is ook van vitaal belang. Nu dat ik dat weet, zal ik geen stap terug doen.
Ik wil mijn gedachten, gevoelens en meningen niet opfrissen. Toen ik begon te spreken in mijn leven, gebeurde er tegelijkertijd iets grappigs - ik begon ook naar mezelf te luisteren. Opeens drong het tot me door dat al die kleine fluisteringen in mijn hoofd een plaats in de wereld hadden, dus waarom zou ik ze niet delen? Ik weet dat het niet altijd goed gaat, maar ik kan er niets aan doen.
Ik schaam me niet voor wie ik ben. Een tijdje voelde ik me alsof ik een stap voorwaarts en tien stappen achteruit deed terwijl ik vocht tegen mijn onzekerheden en remmingen. Wat veranderde? Ik deed. Ik besefte dat als ik me voelde en handelde alsof ik me voor mezelf schaamde, dat is hoe anderen zich over me zouden voelen. Natuurlijk, mijn vrijmoedigheid zou mensen tegenwoordig ergeren, maar ik bezit het tenminste.
Ik heb het recht om mijn gedachten en gevoelens te uiten. Ik heb drie grote behoeften in het leven - voeding voor zowel de fysieke als emotionele behoeften van de ziel, gezelschap, zodat ik nooit de pijn hoef te voelen van achtergelaten te worden of iemand achter te laten, en het vermogen om de wereld te vertellen waar ze uitstappen. omdat vasthouden aan dingen echt een nummer is voor mijn mentale en emotionele welzijn. Zolang ik niet opzettelijk iemand anders pijn doe, heb ik het recht om alles uit te delen, en ik zal dat recht doen gelden.
Ik wil mijn authentieke zelf zijn, hoe vervreemd dat ook is voor iemand anders. Ondanks wat ik vanbinnen voelde en het potentieel dat ik kende, had ik me niet in de hoek verstopt. Ik weet nu dat de enige manier om mezelf te eren is om echt te zijn met de wereld en de mensen om me heen - ja, zelfs als ze het echt niet leuk vinden. Mensen zijn geen dwazen - nou ja, de meesten zijn het niet - en als ik niet geloof in wie ik ben en wat ik aan het doen ben, zal niemand anders dat ook. Het wrijft sommige mensen op de verkeerde manier, maar de mensen die bedoeld zijn om in mijn leven te zijn, accepteren mij zoals ik ben.
Ik besteedde veel te lang het gevoel alsof ik mijn stem moest onderdrukken. Vandaag kan ik me moeilijk voorstellen dat ik ooit zo verlegen jong meisje was dat zich voor iedereen wilde verbergen. Ook al was het mijn keuze om zo stil te zijn, er was een deel van mij dat voelde alsof van mij werd verwacht. Belachelijk, ik weet het. Nu ik terugkijk, kan ik zien hoe ver ik ben gekomen en op geen enkele manier in de hel heb ik plannen om terug te gaan.
Als ik wil dat mensen open en eerlijk tegenover mij zijn, moet ik hetzelfde doen. Ik zou hypocriet zijn als iedereen zou verwachten dat ik openhartig tegen me was, terwijl ik censureer wat ik zeg en hoe ik met iedereen omga. Ik geloof dat het trekt zoals in deze wereld en ik moet projecteren wat ik wil zien in anderen. Het is tenslotte alleen maar eerlijk.
De wereld heeft meer mensen nodig die niet bang zijn om te zeggen wat ze moeten zeggen. Mensen zijn verwarrend. Ze zeggen dingen die ze niet bedoelen en dingen doen die ze niet willen doen, dus door het tegenovergestelde te doen, doe ik de wereld eigenlijk een plezier. Dat klinkt waarschijnlijk veel egotistischer dan ik van plan was, maar wat ik bedoel is als iedereen in staat was om te zeggen en te doen wat ze met doel bedoelden, de wereld zou zeker een betere plek zijn. Dat is mijn manier van denken, hoe dan ook.
