Ik ben ziek van de druk om het allemaal te hebben - ik doe het niet en dat is OK
Er is zoveel druk om de all-round perfecte meid te zijn met het perfecte leven, maar dat ben ik gewoon niet. Het is wie ik al jaren probeer te zijn, maar niet meer. Hier zijn slechts enkele van de drukte waar ik het zat ben om mee om te gaan en ik beloof om verder te gaan.
Krijg ik ooit mijn droombaan? Recht van de universiteit verwachtten mensen dat ik een geweldige baan zou krijgen. Ik zag mijn collega's op de hak genomen worden door bedrijven als Hulu, Uber en Facebook. Ze startten hun carrière op geweldige locaties, maar dat was niet het geval voor mij. Mijn aanvragen voor topbedrijven werden niet beantwoord. De druk om mijn droombaan te laten kloppen, drukte op mij en maakte elke andere taakbeslissing als een compromis of een opstapje.
Het juiste leven heeft een Mr. Right nodig-waar is hij? Het is moeilijk om een gezonde relatie met mijn familie te onderhouden en mijn vrienden bij te houden (om nog maar te zwijgen van het feit dat ik probeer een dating te hebben). Eerlijk gezegd kan de verwachting om de persoon te zijn waar iedereen op steun voor steun, drastisch zijn en als ik deze relaties niet bijhield, voelde de schuld erger.
Boodschappen doen, rekeningen maken, schoonmaken ... Volwassen zijn is niet leuk. Het lijkt erop dat volwassenheidsproblemen ontstaan wanneer het leven al stressvol is. Je auto valt kapot, je appartement is een puinhoop, je moet de bank bezoeken, je hebt boodschappen te doen of een aantal basisactiviteiten voor volwassenen, stapelen zich op de bestaande stress van het handhaven van deze 'heb het allemaal'-levensstijl. Soms wil ik gewoon op de bank zitten en niets doen. Ugh.
Om het meisje te zijn dat alles heeft, moet je er goed uitzien. Samengevoegd, chic, verfijnd ... je moet er altijd volwassen en toch modieus uitzien met de perfecte kleding, het haar en de make-up. Wat moet ik doen met mijn sprankelende crop tops, felroze oogschaduw en funky schoenen? Inruilen voor meer "verstandige" kleding? ik denk het niet.
Oh ja, en vergeet niet om plezier te hebben! Samen met het najagen van de droombaan, het streven naar een gezonde relatie en het beheersen van de juiste look, kan ik mijn sociale leven niet vergeten. Bekijk die speakeasy bar, ga naar dat nieuwe restaurant, vergeet niet een reis naar dat trendy nieuwe museum. Met mijn Instagram-feed bruisend met glanzende strandopnames, hoe kan ik geen druk voelen om er altijd uit te zien alsof ik de tijd van mijn leven heb?
Wat als de oude ik koel was dan de nieuwe ik? Ik vrees dat ik nooit mijn vorige successen zal overtreffen. Als een met sterren bezaaide student die actief betrokken is bij de gemeenschap, veel clubs en een aantal extracurriculars, voel ik nog steeds de druk om dat niveau van prestaties te handhaven. Terwijl nieuwe worstelingen zich voordoen, voelt het alsof ik in de schaduw leef van mijn oververwerkende verleden zelf in plaats van te proberen naar mijn toekomst toe te werken.
Waarom lijkt het alsof iedereen heeft wat ze willen, behalve ik? Hoe mijn collega's presteren, is een constante druk. Soms is het moeilijk om gestimuleerd te blijven als het voelt alsof het leven van iedereen netjes op zijn plaats valt met ideale banen, fantastische appartementen en constant avontuur. Laatst las ik een verhaal over een 22-jarige die choreografeert voor Justin Bieber terwijl ik nog steeds twee stappen voor kleuters in mijn plaatselijke studio verzin. Hoewel ik graag doe wat ik doe, zie ik anderen met grotere prestaties de mijne klein lijken.
Wat is er vanmorgen in het nieuws gebeurd? Deze middag? Vijf minuten geleden? Vooral tegenwoordig gaat de nieuwscyclus in een snel tempo. Het is moeilijk genoeg om alles in mijn eigen leven in de gaten te houden, om maar te zwijgen van het up-to-date houden van de nieuwste krantenkoppen van sociale, politieke en popcultuur van dag tot dag. Het is niet genoeg om te weten wat er gebeurt, je moet een mening hebben en een verwijzing naar die geweldige podcast waarnaar je hebt geluisterd over het onderwerp. Over stressvol gesproken.
Na een lange dag jongleren met al het andere, is er zelfs tijd voor mij? Het is moeilijk om tijd te vinden voor zelfzorg. Ironisch, toch? Als ik mijn nagels laat doen of als ik een beetje overval met Netflix, voel ik me leeg en schuldig in plaats van opgefrist. Elke seconde die ik niet besteed aan mijn werk, mijn toekomst of mijn verantwoordelijkheden, voelt als een verspilling van tijd, hoewel de tijd voor zelfzorg misschien wel de belangrijkste van allemaal is.
Ben ik geweldig of zuig ik? Bovenop deze externe druk is de druk die ik op mezelf uitoefen. Ik voel me schuldig omdat ik in slaap ben gevallen of heb gefaald om een vriend terug te bellen. Ik voel mezelf slecht omdat ik nu niet de baan van mijn dromen heb. Ik vergelijk mezelf met andere mensen die lijken alsof ze alles hebben in plaats van mijn grootste cheerleader te zijn. Ik weet dat ik mijn zelfvertrouwen moet vergroten en mezelf meer moet aanmoedigen, maar dat is veel gemakkelijker gezegd dan gedaan.
