Mijn vriend zal nooit mijn prioriteit zijn

Ik heb een sterke relatie met mijn geweldige vriend en ik heb het geluk hem in mijn leven te hebben. Hoe belangrijk hij ook voor mij is, hij zal nooit mijn belangrijkste prioriteit zijn - die plek is voor mij gereserveerd.

Ik ben al te vaak in de steek gelaten. Door iemand anders je hoogste prioriteit te geven, laat je jezelf openstaan ​​om gebruikt en in de steek gelaten te worden. Ik denk niet dat mijn vriend me ooit op deze manier zal behandelen, maar ik zal mezelf ook nooit kwetsbaar genoeg laten zijn om het opnieuw te riskeren. Ik moet mezelf beschermen. Als ik het niet doe, wie zal dat dan nog meer doen?

Ik ben er klaar voor om een ​​ja-meisje te zijn. Jarenlang was ik een totale mensentevredenheid die overeenkwam met wat mijn S.O. wilde zelfs ten koste van mijn eigen geluk. Het was alsof ik geen eigen mening had en voortdurend zou instemmen met wat mijn partner op dat moment wilde doen. Het kwam allemaal voort uit een angst dat mijn wensen en meningen niet klopten. Ik ben hiermee klaar. Ik weet dat mijn gedachten, gevoelens en meningen ertoe doen en ik zal me nooit meer anders voelen.

Ik ken mijn eigen waarde. Ik heb niet langer het gevoel dat de dingen die ik wens minder belangrijk zijn dan wat mijn partner wil. Sterker nog, ik weet dat dat niet waar is. Mijn gevoelens zijn net zo geldig als die van de volgende persoon. Ik heb er lang over gedaan om te beseffen hoe belangrijk ik ben, maar nu ik eindelijk heb geleerd om mijn eigen waarde te waarderen, zal ik nooit meer iemand dat van mij laten afnemen..

Ik heb geleerd om te zeggen wat ik echt voel. Als onderdeel van het leren van mijn eigenwaarde, heb ik eindelijk geleerd open te staan ​​over hoe ik me echt voel. Of dat komt door de simpele dingen (zoals die we die avond hebben gegeten) of door meer complexe gevoelens, ik versterk mezelf door mezelf te valideren. Hoe kan ik dat blijven doen als ik mijn partner op de eerste plaats zet?

Het maakt me niet egoïstisch. Dit heeft lang geduurd om te leren. Ik mag volledig over dingen meepraten zonder egoïstisch te worden. Mijn mening is net zo belangrijk als die van iemand anders. Het maakt me geen teef om toevallig een meningsverschil met mijn vriend te hebben, maar we zorgen er ook voor dat we elkaars mening ook waarderen. We voelen ons beiden gerespecteerd en gewaardeerd in onze relatie, en dat is het hele punt. Het draait allemaal om balans, en we hadden nooit kunnen bereiken dat ik mezelf geen prioriteit had gemaakt.

Mensen vinden het niet zo erg als ik had gedacht. Jarenlang heb ik altijd mijn eigen wensen en behoeften op een laag pitje gezet, waarbij iedereen de mijne vooropstelde. Ik dacht altijd dat mensen beledigd zouden zijn of dat ik egoïstisch zou zijn als ik eerst mijn eigen behoeften durfde te stellen, maar het zat me helemaal in het hoofd. Grappig genoeg vindt mijn vriend het echt niet erg als ik echt een mening heb over wat we kijken of waar we eten, noch over de grotere beslissingen in het leven. Hij waardeert mijn input volledig en zorgt ervoor dat ik me gewaardeerd en gevalideerd voel.

Mijn geestelijke gezondheid moet eerst komen. Ik ben door de jaren heen op donkere plaatsen geweest, grotendeels door een gebrek aan geloof in mezelf. Dat heeft een enorme impact op mijn geestelijke gezondheid en maakte me van tijd tot tijd depressief en angstig, wat niet leuk was om te ervaren. Ik zal mezelf daar nooit meer heen laten gaan.

Als ik eerst voor mezelf zorg, kan ik beter bijdragen aan onze relatie. Door ervoor te zorgen dat ik goed voor mezelf kan zorgen, krijg ik een betere positie om positief te zijn in onze relatie. Mijn hoofd bevindt zich op een betere plaats, ik ben gelukkiger en gezonder in mezelf, en dit projecteert ook op onze relatie. Ik breng geen negatieve energie in dingen of voel me gefrustreerd of beperkt.

Hij zou ook zijn eigen prioriteit moeten zijn. Het werkt in beide richtingen. Ik verwacht niet de eerste prioriteit van mijn partner te zijn. Hij moet ook zijn eigen behoeften als eerste stellen en dat doet hij, daarom werkt onze relatie zo goed. Ja, we zorgen zoveel mogelijk voor elkaar, maar we weten ook allebei dat we eerst en vooral verantwoordelijkheid moeten nemen voor ons eigen leven.

Ik voel me er zo veel beter in. Ik voelde me altijd zo gekooid en het was net zo goed mijn eigen doen als de mensen met wie ik uitga. Ik maakte me constant zorgen over wat anderen van me vonden. Sinds ik dat heb losgelaten, voel ik me geweldig en ik kan er veel meer van genieten vanwege mijn huidige relatie.