Dit is waarom ik overweeg om een ​​huwelijkspact in te gaan

Toegegeven, de dating scene kauwde me op en spuugde me eruit en ik werd er ziek van. Daarom heb ik besloten om een ​​huwelijk te sluiten met een oude vriend die soortgelijke ervaringen (en teleurstellingen) had in liefde en relaties. Ik ben er vrij zeker van dat dit waarschijnlijk de beste beslissing is die we zullen nemen.

We behandelen elkaar heel goed. Ik laat hem eten, mix hem cocktails en breng hem naar de sportschool. Hij is begonnen me romantische dingen te geven, leent een oor als ik razend ben en geeft me ook ruggen. We behandelen elkaar goed, vaak tot het punt dat anderen jaloers worden. De waarheid is dat het voor ons beiden vanzelfsprekend is. Dit zal de levensstijl zijn die we samen zullen genieten als we het officieel maken.

We zijn vrienden begonnen. We zijn al meer dan 10 jaar vrienden en we hebben bijna elke dag om de dag rondgehangen sinds we begonnen te praten over ons huwelijkspact. Er is daar geschiedenis en eerlijk gezegd, hij is een geweldige vriend. Hij heeft me gezien als maat 00 en maat 20 en behandelde me altijd hetzelfde. Ik weet dat dit geen front is om te neuken en dat hij denkt dat ik geweldig ben, ongeacht het gewicht dat ik heb.

We begrijpen allebei dat liefde iets is dat je kunt cultiveren in plaats van alleen te vinden. Het ding over liefde dat de meeste mensen niet lijken te krijgen, is dat het kan worden gecultiveerd - zolang als BEIDE partners bereid zijn en moeite doen. In onze tijd op de datingscene, probeerden we allebei om liefde met anderen te cultiveren om de ander alleen maar niet te waarderen, te besluiten dat ze "beter zouden kunnen doen" of anders gewoon onze inspanningen terug in onze gezichten gooien. We zijn allebei bereid en werken actief aan het bedrijven van de liefde, en het werkt redelijk goed.

We zijn het zat om ons daarbuiten te zetten. We zijn allebei afgewezen over de omvang van onze tailles, ons verleden en zelfs onze races. Eerlijk gezegd, heeft dit ons beiden gedaan om het bij iedereen te houden met een relatie waar anderen jaloers op zouden kunnen zijn. Ik zou liegen als ik niet zei dat het idee dat ik een 'zelfgenoegzaam getrouwd' ben, me niet doet glimlachen.

We hebben ook allebei genoeg van de dating scene. Zowel hij als ik zijn misbruikt door partners. We hebben mensen behandeld als vuil voor de stomste, oppervlakkigste redenen die je je kunt voorstellen. We zijn allebei tot de conclusie gekomen dat we niet willen daten of proberen "The One" te vinden omdat onze datingpool meer op een septische tank lijkt dan op iets anders.

We zijn ook behoorlijk beu met onze exen die ons proberen te bereiken. Hij heeft exen die willen dat hij hun "bijgerecht" is nadat ze hem bedrogen hebben. Ik heb exen die terug willen wanneer het hen uitkomt. In staat zijn om hen te bespotten en te zeggen dat we getrouwd zijn, zal waarschijnlijk goed voelen.

In tegenstelling tot degenen die we hebben gedateerd, hebben we ook vergelijkbare leefstijldoelen. Ik wil een huisvrouw zijn die thuis werkt. Hij wil naar huis kunnen komen voor een warme maaltijd en seks. We willen allebei geen kinderen, maar we willen wel katten. We willen allebei in hetzelfde soort gebieden leven. Een huwelijksovereenkomst zou ons in staat stellen om die doelen veel beter te bereiken dan alleenstaand te zijn, en zou het waarschijnlijk ook gemakkelijker maken om van een hogere levenskwaliteit te genieten..

We hebben erkend dat dit de gemakkelijkste manier is om ervoor te zorgen dat aan al onze behoeften wordt voldaan. Mensen hebben liefde, affectie, acceptatie en financiële stabiliteit nodig om gelukkig te zijn. We kunnen dat voor elkaar verzorgen. Trouwens, waarom zouden we ons druk maken over dating voor het huwelijk? Omdat het zo hoort te zijn? Eerlijk gezegd doen veel dingen die "zouden moeten gebeuren" dat niet, en we zijn blij dingen te doen op een manier die eigenlijk wordt gedaan in plaats van te wachten op een sociaal acceptabele versie om te besluiten dat we waardig zijn.

Degene die "De Ene" zou kunnen zijn, is waarschijnlijk niet meer als het niet het juiste moment is. Ik ben klaar met wachten. Ik ben al jaren klaar met wachten. Ik ben het zat met dit hele idee dat een of andere kerel met me uitgaat, me van de wijs brengt en mijn waarde echt inziet. Als zo iemand in mijn leven zou komen, zou ik hem niet langer willen omdat het een persoonlijke kwestie is van te weinig, te laat. Mijn verloofde heeft soortgelijke dingen over zijn situatie gezegd. Wat ons betreft zijn we elkaars 'Eén'.

We geven niet echt om de manier waarop we dit hebben besloten; romantiek kan met de tijd worden opgebouwd. Ik ben zo klaar om mensen uit te leggen waarom het ons niet uitmaakt dat we een relatie beginnen via een huwelijksovereenkomst. Nee, het is niet het verhaal van de voetballer op de middelbare school en de cheerleader, maar het feit is dat de manier waarop we elkaar ontmoetten niet betekent dat we niet romantisch zijn. Het betekent dat we die kant later zullen moeten cultiveren, en dat is eerlijk gezegd prima voor ons.

Voor ons is dit huwelijkspact de beste manier om de datascene te verlaten en een metgezel voor het leven bij ons te hebben. We verhogen allebei de middelvinger naar een traditionele datering, omdat het eerlijk gezegd alleen maar wreed voor ons was. Hoewel dit een meer mechanische, minder romantische manier is om dingen te doen, werkt het voor ons en is het in iets heel verdomd verbazingwekkend veranderd.