10 dingen die moeten gebeuren voordat ik kinderen heb - geen uitzonderingen

Een kind krijgen is een enorme beslissing die levens voor altijd verandert. Ik heb er al een tijdje over nagedacht om moeder te zijn en hoewel ik er voor open sta, moet ik er eerst voor zorgen dat mijn leven op orde is. Ik moet deze 10 dingen hebben voordat ik een ouder word:

Ik ben klaar om een ​​gezin te stichten. Laten we echt zijn - er is nooit een perfecte tijd om te zoeken in de mooie (en angstaanjagende) wereld van het moederschap. Het vereist introspectie en volledig eerlijk zijn tegenover jezelf over de zorgen en angsten die je hebt. Totdat ik alles uithaal, kan ik druk van familie, vrienden of de maatschappij niet toestaan ​​om me te dwingen om kinderen te hebben. Simpel gezegd, ik moet klaar zijn. Als ik het niet ben, is een moeder een no-go.

Ik heb mijn carrière al vastgesteld. Het koesteren van loopbaangroei is een tijdrovend liefdeswerk. Zie het op deze manier; je navigeert nu al het leven, familie, vrienden en relaties rondom je werk. Het hebben van kinderen stuurt vaak carrièrevrouwen in een lichte paniek omdat ze het gevoel hebben dat ze groei in het ene gebied van hun leven opofferen voor een ander. Ik zal alleen overwegen om kinderen te krijgen als mijn carrière al is gevestigd.

Ik ben in een rotsvaste relatie. Geen compromis over deze - ik moet in een superstabiele LTR zitten met een jongen waar ik gek op ben voordat ik zelfs kinderen ga vermaken. Ik zal het niet eens terloops bespreken, tenzij de zaken solide zijn. Ouderschap is een levenslange verbintenis. Ik moet de persoon met wie ik een kind deel onvoorwaardelijk liefhebben, en we moeten op dezelfde pagina zijn.

Mijn kerel is 'papmateriaal'. Er is absoluut niets mis met het beslissen dat je geen kinderen wilt. Ik respecteer trouwens zowel jongens als vrouwen die toegeven dat ouder zijn voor hen gewoon niet de moeite waard is. Dat gezegd hebbende, moet ik weten dat mijn partner de verdiensten heeft van een geweldige vader. Als hij vriendelijk, geduldig en natuurlijk is in de buurt van kinderen, zal hij het soort vader zijn dat ik voor mijn kind wil.

Ik voel me comfortabel bij zijn gezin. Grootouders zijn een zegen voor nieuwe, drukke ouders die gewoon dingen proberen te bedenken. De kans is groot dat we allebei de hulp van onze ouders inroepen om ons te helpen, dus ik zal net zoveel van zijn ouders moeten houden als ik van de mijne. Ik kan me geen lastiger situatie voorstellen dan kleine praatjes met zijn ouders te vrezen terwijl ik mijn kind afzet voor een bezoek.

We zijn financieel stabiel. Dit is een van de belangrijkste vereisten waar ik absoluut niet op wil ingaan. Het hebben van een kind is een grote financiële verantwoordelijkheid. Mijn man en ik hebben genoeg geld nodig om te sparen voor verwachte (en onverwachte) uitgaven en een plan te hebben voor het geval er iets belangrijks gebeurt, zoals een verandering in de werkgelegenheid. Als we zelfs maar een cent waard zijn, zetten we het ouderschap af totdat we ons doel hebben bereikt.

We hebben een opvoedstijl verkleind. Streng of mild? Houd ze beschut of laat ze verkennen? Er is geen goede weg naar ouder, maar we moeten allebei op dezelfde pagina staan ​​als hoe we ervoor kiezen om ons kind te verzorgen. Moraal en waarden zijn super belangrijk voor mensen, en het is volkomen begrijpelijk. Als een moeder wil ik een productief lid van de samenleving groot brengen met een goed hoofd op hun schouders. Als ik denk dat de opvattingen van hun vader dat in gevaar zouden brengen, zouden we een groot probleem in onze handen hebben.

Ik heb 'Wat als'-plannen voorbereid. Scheiden. Werkloosheid. Dood. Het zijn allemaal onaangename aspecten van het leven om te overwegen, vooral als het persoonlijk is. Dat gezegd hebbende, heb ik "What If" -scenario's nodig om mijn kind te beschermen als we uit elkaar gaan, ons werk verliezen, onverwachts overlijden enzovoort. Het laatste wat ik zou willen doen is paniek over een onverwachte tegenslag, dus grondig gedetailleerde plannen zijn een must-have.

Ik heb een ondersteuningssysteem. Als ik klaar ben om een ​​kind te krijgen, lees ik waarschijnlijk elk oudboek dat ik kan krijgen. Ik zal me inschrijven voor zoveel klassen als ik aankan en de hersenen van de moeders om me heen uitkiezen voor advies. Maar hoeveel ik ook voorbereid, ik weet dat ik een ondersteuningssysteem nodig heb dat gevuld is met vrienden en familie om me te helpen.

Ik beloof niet mezelf te verliezen. Ik zal bekennen dat dit me het meest bang maakt voor het moederschap. Ik wil betrokken zijn bij elk aspect van het leven van mijn kind, maar ik wil mijn doelen en interesses in het proces niet uit het oog verliezen. Ik wil nog steeds 'me time', uitgaan met vrienden en date-avonden met mijn man - zonder schuldgevoel. Ik ben ervan overtuigd dat persoonlijke doelen kunnen worden nagestreefd terwijl je geniet van het moederschap. Ik wil de een niet opofferen voor de ander, en ik zal het niet doen.